Amsterdam
Na maanden aftellen is het dan eindelijk zover; de reis naar Australië is begonnen! Samen met Mark ga ik voor 4 weken naar Noord- en Noordwest-Australië. Het doel van de reis; de beroemde en uitdagende Gibb River Road rijden met een 4WD camper. Omdat we op dinsdagochtend om 11:15 uur vliegen en het openbaar vervoer zo vroeg nog niet rijdt vanuit onze dorpen, hebben we besloten om maandagavond al naar Schiphol te gaan om daar in een luchthavenhotel te verblijven.
We verblijven in het CitizenM hotel, wat een erg leuk en verrassend hotel is. Tevens past dit hotel prima in ons budget. We hebben de luxe dat we naar Schiphol worden gebracht, dus ook nu geen zorgen over het parkeren van de auto of openbaar vervoer. Om 20:00 uur checken we in om vervolgens onze vakantie aan de bar in te luiden. We ontmoeten een Nieuw-Zeelander die op weg naar huis is. En wat een gezelligheid dat met zich meebrengt. Een paar uur later besluiten we toch maar eens naar bed te gaan. Het voordeel van nog lekker lang kunnen slapen en uitgerust zijn voor de lange vlucht, komt regelrecht te vervallen. Ach ja, we kunnen nog 12 uur in het vliegtuig slapen.
Darwin
Om 10:00 uur vertrekt onze volgende vlucht; eindbestemming Darwin. Een stad die ik al ken van een eerdere reis naar Australië. Ongeveer 5 uur later landen we weer, wat een thuisgevoel geeft dit. Het is inmiddels alweer 5,5 jaar geleden dat ik hier ben geweest, maar toch voelt het nog als de dag van gister. Met de Airport Shuttle gaan we naar het centrum, waar ons hotel ligt. De shuttle kost AU$28 per 2 personen, een taxi kost ongeveer AU$40. De shuttle service rijdt elk kwartier, 24 uur per dag. Wanneer je met meerdere personen reist, wordt de shuttle zelfs goedkoper. De eindstop van de bus is de bushalte aan Mitchell Street. Het hotel, Value Inn, waar we de komende 3 nachten verblijven, ligt er schuin tegenover. We hoeven niet lang te lopen met onze zware backpack. We checken in en gaan naar onze kamer. Inmiddels is het al weer tijd om te gaan eten. We kiezen er voor om bij Shenannigans Irish Pub te gaan eten, hier is het altijd gezellig druk, komt wat ouder publiek en wat meer locals en niet enkel backpackers. Totaal zijn we AU$62,50 kwijt voor ons beide en een ronde buik rijker. Net als ons hotel, ligt ook Shenannigans Irish Pub aan Mitchell Street. In Darwin zijn er eigenlijk maar 2 grote straten waar het omdraait, namelijk Mitchell Street en Smith Street. Smith Street is meer de winkelstraat en Mitchell Street is waar het in de avond te doen is. Hier liggen de hotels en hostels aan, maar ook de souvenirwinkeltjes, restaurants, bars, bioscoop en casino. We lopen nog wat rond en Mark moet de hele tijd aanhoren waar ik 5,5 jaar geleden geslapen, gegeten, gedronken en rondgelopen heb. Inmiddels slaat de jetlag toe en is het tijd om naar bed te gaan. Wat een mooie herinneringen komen weer naar boven en wat ben ik nieuwsgierig naar wat deze reis me gaat brengen. Met een voldaan gevoel sluit ik mijn ogen voor vannacht.
Accommodatie:
Plaats: Darwin
Naam: Value Inn Darwin
Ligging: Centrum
Bijzonderheden: Dit hotel is een basis hotel. Ik vond het wat verouderd. Er is een klein zwembad en een barbecue faciliteit. Dit hotel kent een goede locatie, aan Mitchell Street. Ondanks dat het aan de hoofdstraat gelegen is, hebben we geen last gehad van geluidsoverlast. De kamers zijn eenvoudig en wat aan de kleine kant. Er staat een 1-persoonsbed en 2-persoonsbed. Er is weinig ruimte over voor de bagage. De badkamer was ook erg basis, de douche bestaat uit een slangetje uit de muur. De ramen mogen niet open in verband met het brandalarm. Er is wel een airco aanwezig.
Darwin
Na het ontbijt lopen we eerst even naar het Information Center, wat net achter Mitchell Street gelegen is. Hier hebben ze onder ander kaarten van Darwin. Ook weet ik nog van de vorige keer dat er een openbaar zwembad is, echter was ik er toen niet geweest. Snel hebben we even gevraagd waar het ligt zodat we ook hier naar toe kunnen gaan. We vervolgen onze weg naar de Esplanade waar het Bicentennial Park aan gelegen is. Dit park is zeer geschikt om lekker te picknicken, te genieten van het mooie weer of gewoon om heerlijk doorheen te wandelen. Vanuit het park kun je ook naar Lameroo Beach. Dit strand is niet geschikt om te zwemmen, maar wel om overheen te wandelen. Er slapen hier weleens Aboriginals en er liggen ook veel glasscherven, dus met de slippers is het oppassen geblazen. Uit informatie ben ik te weten gekomen dat we op bepaalde tijden vissen kunnen voeren bij het park. Nadat we de bordjes hebben gevolgd, komen wij bij de ingang. Maar helaas, de voertijden zijn van 8:00 uur tot 10:00 uur, het is nu 11 uur. Vanuit het park lopen we naar George Brown Botanical Garden, wat op 25 minuten loopafstand van het park ligt. De Botanische tuinen zijn nog niet helemaal af en er wordt nog het een en ander aangelegd, maar wat er te zien is, is erg mooi en ideaal om weer wat ideeën op te doen voor de nieuwe tuin van Mark. We doen nog even een drankje bij de ingang van het park en nemen de bus terug naar het centrum. Want om nou weer een half uur te lopen, is ook niet nodig. De vakantie is tenslotte pas net begonnen. Met lijn 4 gaan we naar Mitchell Street. Een buskaartje kost AU$3 per persoon en is geldig voor 3 uur. In die tijd kunnen we heel Darwin door met 1 kaartje.
In Darwin is op donderdag- en zondagavond een Sunset Market bij Mindil Beach. Omdat het in de avond nogal afkoelt, kleden we ons even om en nemen we vervolgens weer lijn 4 naar Mindil Beach/Cavenagh Street. De bus stopt tegenover de parkeerplaats. Op de markt kopen we ons avondeten, de keuze is reuze en we hebben nog geen idee wat het wordt. Er staat tegenwoordig een poffertjeskraam, maar er is ook Australisch, Thai, Mexicaans en wat al niet meer. We komen uiteindelijk uit bij Thai. Snel bestellen we een middelgroot bakje met eten en wat te drinken en zoeken een plekje uit op het strand om van de geweldig mooie zonsondergang te genieten. Een van de mooiste zonsondergangen ter wereld, al zeg ik het zelf. Het eten en drinken kost bij elkaar AU$10 per persoon en we hebben genoeg voor de hele avond. Vanavond worden we getrakteerd op een F16 show aan het strand. De F16 vliegt vlak over ons heen, recht naar boven en een vrije val naar beneden. De show is erg indrukwekkend. Het strand is helemaal vol, maar ik geloof dat iedereen hier wel stil van wordt. Nadat de zon onder is en de maan op, lopen we over de markt. De zon gaat onder tussen 18:30 en 19:00 uur en de markt is van 16:00 uur tot 22:00 uur. Mark wil nog een Australische hoed, dus zo gezegd zo gedaan. Hij voelt zich nu als een echte Australiër. Om 22:00 uur nemen we weer een bus terug naar Mitchell Street, waar we bij The Deck Bar de dag afsluiten met een drankje. Deze bar ligt op de hoek van Mitchell Street en Bennet Street.
Darwin
The Waterfront is onder andere de haven van Darwin waarvandaan veel cruises vertrekken, maar ook ligt hier het oorlogschip van de marine. Iedere avond kan hier verse Fish & Chips gegeten worden voor ongeveer AU$15 per persoon. The Waterfront is echt in opkomst en er zijn een aantal restaurantjes waar we zowel kunnen lunchen als dineren. Ook worden hier steeds meer hotels gebouwd. Voor de volgende keer, wil ik wel aan deze kant verblijven. Bij The Waterfront hebben ze ook 2 zwemgedeeltes gemaakt, namelijk een golfslagbad en een strand. Het golfslagbad kost AU$7 per persoon en het strand is het gratis. Omdat wij vooral af willen van onze nogal blanke huid, kiezen we voor het strand en lekker zonnen. We liggen hier de rest van de dag en we verroeren ons vooral niet, met uitzondering voor een verkoelende duik en even omdraaien voor de zon.
Om 18:00 uur slaat de honger weer toe en dat zien we dan maar als een hint dat het tijd is om terug te gaan naar het hotel. Na een verfrissende douche gaan we vanavond bij Outback Jack’s eten, een steak en grill house. Voor de echte vleesliefhebbers hebben ze heerlijke steaks! Voor AU$95 hebben we ons weer lekker rond en gezond gegeten en gedronken.
Na een avondwandeling over Mitchell Street en nog een afzakkertje bij het zwembad van het hotel, besluiten we vanavond maar eens lekker op tijd naar bed te gaan. Morgen is het vroeg dag, dan gaan we eindelijk de camper ophalen.
Litchfield National Park
Ja hoor, de dag is eindelijk aangebroken, het camperavontuur gaat beginnen! We kunnen niet wachten om naar Apollo/Cheapa Campa te gaan. Het ontbijten hebben we vandaag maar weer bij het eerste tentje gedaan, het andere tentje gaat pas om 09:00 uur open en daar willen we niet op wachten. Na het ontbijt lopen we weer terug naar het hotel en laten de receptionist een taxi bestellen, die al na 10 minuten voor de deur staat.
Alle taxichauffeurs in Darwin kennen Apollo, dus een adres opgeven is niet nodig, easy does it! De taxirit duurt ongeveer 15 minuten en kost AU$26. De taxichauffeur vraagt wat we gaan doen en bezoeken. We vertellen hem dat we de Gibb River Road gaan rijden, hij verklaart ons voor gek. Hij vraagt hoe goed we kunnen vissen, kunnen koken en overleven als Aboriginals. Waarop mijn reactie; ‘’ik kan wel koken, maar wel met potten en pannen op een gasfornuis’’. Hij begint hartelijk te lachen en wenst ons veel succes en hoopt ons ooit nog terug te zien. Mijn zenuwen beginnen nu toch echt toe te slaan, volgens mij had ik ze hiervoor verdrongen; Wat als hij gelijk heeft? Doen we hier wel goed aan? Is het echt niet te gevaarlijk? Moeten we de route niet bijstellen?
Claudette van Apollo stelt me erg gerust. Er zijn al honderden toeristen voor ons gegaan door de jaren heen en ze zijn allemaal weer teruggekomen. Oké dan, en Mark heeft ervaring met een 4WD, dan zal het wel goed komen, toch?
We moeten nog heel even op onze camper wachten, ze moeten nog de airco vernieuwen. Geen probleem voor ons, want bij Apollo kunnen we gebruik maken van gratis Wi-Fi, wat zeldzaam is in Darwin. Voor we het weten zijn ze al klaar en kunnen we het contract doornemen. We bespreken wat we geboekt hebben en sluiten nog een extra verzekering af voor het geval we de sleutel in de bestuurderscabine laten liggen en deur op slot is. Nu ben ik soms een beetje chaotisch, dus het lijkt ons best verstandig. Op zich is deze verzekering niet per se nodig. We huren nog even de stoeltjes en tafel en krijgen een speciaal alarm mee. Dit alarm dient voor het geval wij gewond raken tijdens een wandeling en we helemaal alleen zijn, we gaan ten slotte naar een afgelegen gebied. Met een druk op de knop worden instanties ingeschakeld en hebben ze onze coördinaten. Zo kunnen we worden opgehaald met een helikopter. Dit apparaatje moet je te allen tijde bij je hebben. Vervolgens krijgen we een klein lijstje waarop staat welke wegen we absoluut niet mogen rijden. Helaas zit er 1 kloof bij die we wel willen bezoeken. Dit is Mitchell Falls op de Gibb River Road. Niks aan te doen, hebben we gewoon een dag over!
De camper die geboekt staat is van Cheapa Campa de 4WD Camper. Van Claudette krijgen we alles te horen wat we moeten weten over de camper. Na een goede driekwartier is ze klaar. We leggen onze backpacks in de camper, kijken zelf nog alles even na en klaar zijn we! Op naar de Woolworths voor de boodschappen. De Woolworths ligt op Cavanagh Street en is makkelijker te bereiken dan de Coles op Mitchell Street. We hebben voor AU$225 aan boodschappen, hier kunnen we wel even mee vooruit. We hebben nu eten en drinken voor de komende 7 dagen ongeveer. Bij de boodschappen komt veel kijken, zo hebben we een waslijn gekocht, opbergbakjes, barbecuespullen en alle basisspullen. Zo ben je ineens een halve dag verder, gelukkig is Litchfield National Park niet zo ver rijden.
Vanuit Darwin is Litchfield National Park ongeveer 2 uurtjes rijden en voor de meeste mensen is het ook heel gemakkelijk. Via de Stuart Highway volg je simpelweg de borden Litchfield Highway. Blijkbaar is het voor ons toch niet zo gemakkelijk en missen we de afslag. Uiteindelijk doen we er 2,5 tot 3 uurtjes over, de schade blijft beperkt.
Vanavond overnachten we bij Florence Falls op een 4WD Campground. Bij deze waterval is ook een 2WD Campground, maar we hebben niet voor niets een 4WD. De route naar de camping is erg uitdagend voor ons eerste dagje met de camper, maar de plek is het zeker waard. Vanuit de camping is het ongeveer 15 minuten wandelen naar de waterval. Bij de waterval nemen we een heerlijke duik om even af te koelen van deze warme dag.
Terug bij de camper richten we de camper in. Dit is zo gebeurd, want alle kleding blijft toch in de backpack. Terwijl Mark even een vuurtje maakt, ga ik beginnen met het eten. Omdat we liever lui dan moe zijn, hebben we vanmiddag plastic bordjes, bestek en bekers gekocht. Dit scheelt een hoop afwas! Onder het genot van een drankje genieten we nog even van ons knapperig vuurtje en laten we de informatie van de verhuurder bezinken.
Tip 1: ga met een bus naar Apollo. Lijn 4 en 10 stoppen tegenover Apollo en zijn maar AU$3 per persoon.
Tip 2: bewaar de bonnetjes van de boodschappen. Onderaan de bon zitten kortingsbonnetjes voor te tanken en voor de volgende boodschappen. Deze kortingsbonnen zijn bij alle Woolworths geldig.
Accommodatie:
Plaats: Litchfield National Park
Naam: Florence Falls 4WD campsite
Faciliteiten: Enkel een wc-pot boven een gat.
Ligging: Nabij Florence Falls
Bijzonderheden: Er kan niet gereserveerd worden, wie het eerst komt wie het eerst maalt. Er zijn maar 10 plekken ongeveer en je zoekt je eigen plekje uit.
Bij het informatiebord staat een kastje waar je de envelop met geld in kunt stoppen. Iedere campingplaats heeft zijn eigen plek om vuur te maken.
Litchfield National Park
Na een klein uurtje zijn we weer terug bij de camper. De Termietenheuvels staan nu op het programma. Ik weet nog van mijn vorig bezoek dat je een gratis tour kunt krijgen van een ranger. We komen aan bij de Termietenheuvels en zien dat de ranger net klaar is. Ach ja, dan maar de uitleg van de borden lezen. We volgen de boardwalk en zien een grote vlakte met allerlei verschillende soorten Termietenheuvels, net een kerkhof. Ze kunnen wel 5 meter hoog worden! Erg indrukwekkend dat zulke kleine beestjes dit kunnen maken. We leren dat er 2 soorten Termietenheuvels zijn, namelijk Kathedraal heuvels en Magnetische heuvels. Ze zijn heel gemakkelijk te onderscheiden. De Magnetische heuvels staan naar de maan gericht en de Kathedraal heuvels hebben wel wat weg van een kathedraal, goh.
Het is inmiddels tijd geworden om een campingplaats te bemachtigen voor vanavond. Wangi Falls wordt onze thuishaven. Omdat de campingplaatsen in het park niet te reserveren zijn, is het principe wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Sneller dan verwacht hebben we ons plekje. Tafel en stoeltjes uit en lekker lunchen onder de prachtige zon. Ondertussen betalen we de fee voor vanavond, is dat ook weer geregeld. We pakken onze rugzakken weer en lopen naar de Wangi Falls. Ze liggen letterlijk om de hoek, ideaal. We lezen de informatieborden en zien dat we ook een wandeling kunnen maken. Er is een platform, waarna je weer terug naar beneden kunt of je kunt verder bovenlangs de watervallen lopen. Dat laatste hoeft voor ons niet zo, het is al zo warm en we zijn wel toe aan een frisse duik. Daar gaan we dan, de vleermuizen tegemoet. Al snel bereiken we het platform wat een uitzicht geeft over de watervallen, mits je goed door de bomen kijkt. We besluiten om toch maar verder te lopen en de wandeling af te maken, het eerste gedeelte was niet echt uitdagend genoeg en de hele wandeling is ongeveer 1,6 kilometer waar je een uur over doet. Prima, hier gaan we! De route wordt steiler en steiler, was dit nou echt de verstandigste keuze? We zijn nu toch bezig, dus kunnen we net zo goed doorlopen. En ja hoor, wat worden we beloond! We staan aan het begin van de waterval en kunnen zien waar deze vanaf komt, tevens zijn we hier helemaal alleen, wat een verwennerij! Na een uur zijn we verhit terug bij de Wangi Plunge Pool, op het heetst van de dag lopen wij boven op de berg in de brandende zon....... Snel dat verkoelende water in!
In het water komen we een ander Nederlands stel tegen, waar we uiteindelijk een campingplaats mee delen. Heel toevallig komen ze uit hetzelfde dorp als ik kom en daar vlieg je dan 24 uur voor. Samen gaan we met onze stoeltjes om 18:00 uur terug naar de watervallen voor de zonsondergang. Wat kleurt de berg mooi! Als de zon de rotsen niet meer raakt, blijven we nog even nagenieten, de rotsen blijven verschillende kleuren afgeven. Ook gaan de vleermuizen op jacht naar de insecten, honderden vliegen boven ons. Rond 19:00 uur lopen we terug naar de camping, waar we wat eten en kletsen onder de sterrenhemel.
Accommodatie:
Plaats : Litchfield National Park
Naam : Wangi Falls Campground
Faciliteiten : Toilet en douche faciliteiten. Barbecues gelegenheden en picknicktafels.
Ligging : Nabij Wangi Falls
Bijzonderheden : Er kan niet gereserveerd worden, wie het eerst komt wie het eerst maalt.
Bij de ingang van de camping staat een kastje waar je de envelop met geld in kunt stoppen. Iedere campingplaats heeft zijn eigen plek om vuur te maken.
Lake Argyle
Rijden, rijden en nog eens rijden. Dat staat vandaag voor de boeg. We staan extra vroeg op, er staat namelijk ruim 800 kilometer asfalt op ons te wachten. De buren liggen nog op 1 oor, dus zo zacht als we kunnen vertrekken we om 08:00 uur. Onderweg stoppen we bij Victoria River om te tanken. Daarnaast wordt er onderweg een korte stop gemaakt voor een vlugge boterham. Om 18:00 uur bereiken we de grensovergang van het Northern Territory met Western Australia. Bij deze grensovergang worden we gecontroleerd op honing, noten, groente en fruit. We zijn helemaal vergeten dat we vandaag al de grens over zouden gaan, dus dat wordt een hoop inleveren. Ook mag de klok 1,5 uur terug, winnen we zo toch mooi wat tijd! Als we vlug doorrijden halen we nog de zonsondergang bij Lake Argyle welke om half 6 begint. Dat moet te doen zijn met nog 50 kilometer te gaan.
Zo gezegd zo gedaan, we komen aan bij de camping, checken in en laten de camper even op de algemene parkeerplaats staan. Dit is zeker geen probleem, aangezien de receptioniste dit ook aanbiedt. Met de camera in de hand lopen we naar het meer. Het haasten van het afgelopen uur was zeker de moeite waard, wat een mooie zonsondergang weer!
Omdat we een erg lange dag achter de rug hebben, zo’n 10,5 uur rijden, trakteren we onszelf op Fish & Chips bij het restaurant van de camping. Hier kijk ik echt al de hele dag naar uit, geen idee of ze dit hadden overigens! Na het eten nemen we nog een drankje bij de camper, kletsen we wat met onze lieve buurman en zoeken we snel ons bedje op.
Accommodatie:
Plaats : Lake Argyle
Naam : Lake Argyle Resort
Faciliteiten : Toilet, douche en was faciliteiten. Restaurant is geopend tot 19:30 uur, Wi-Fi van 16:30 tot 18:30 uur, zwembad, winkel.
Ligging : Boven het meer met een mooi uitzicht over het meer.
Bijzonderheden : Vriendelijk personeel, ideale ligging, ruim aanbod aan excursies.
El Questro Wilderness Park
In tegenstelling tot gister hoeven we vandaag niet zo ver en lang te rijden. Om deze reden mogen we een beetje uitslapen vandaag. Om 10:00 uur checken we uit en gaan we op pad, op naar de langverwachte Gibb River Road.
Voordat we vertrekken bellen we nog snel de Road Assistance van Apollo om toestemming te krijgen om daadwerkelijk de Gibb River Road te rijden. De weg is in een prima staat en omdat we een speciaal contract hebben getekend voor de 4WD is dit telefoontje niet per se nodig. Het is officieel, we gaan! Het laatste ‘grote’ plaatsje wat we aangaan voordat de Gibb River Road bereikt wordt, is Kununurra. Hier tanken we, doen we de grote boodschappen en lunchen we even. Vanuit hier is het nog ongeveer 108 kilometer naar El Questro Wilderness Park, onze eerste stop op de Gibb River Road. Ongeveer 4 uur nadat we vertrokken zijn uit Lake Argyle, komen we hier aan. El Questro Wilderness Park is een private owned ranch. Dat wil zeggen dat we naast de kosten van de camping ook een permit moeten kopen om de kloven te mogen bezoeken welke op hun land liggen. El Questro Wilderness Range is naast een camping ook nog een veehouderij (cattle station). Het is een heel groot gebied waar gemakkelijk een week doorgebracht kan worden. Helaas hebben wij hier geen tijd voor. Om bij de receptie en camping te komen passeren we 2 riviertjes waar we doorheen moeten. Dit wordt natuurlijk herhaaldelijk gedaan voor de mooie foto’s en filmpjes. Een man die ons ziet staan, zegt dat we nog wel spectaculairdere riviertjes passeren. Je weet nooit, het kan er maar vast opstaan. Wanneer we aankomen bij de receptie, doet me dit enorm denken aan de Australische serie Mcleod’s Daughters, een typische Australische Township. De sfeer, de bar, het winkeltje, de mensen, dit alles geeft een gevoel van thuiskomen.
Voor de zonsondergang rijden we naar Explosion Gorge, maar niet voordat we stoppen bij Chamberlain Gorge voor een fotomomentje. Vanuit Chamberlain Gorge vertrekken de bootjes om de zonsondergang vanuit het water te zien, deze excursies kunnen geboekt worden bij de receptie. Bij Chamberlain Gorge moeten we wel oppassen voor de zoutwaterkrokodillen die hier gespot zijn, dus al te dicht bij het water kunnen we niet komen en goed om ons heen kijken blijft belangrijk. Maar dit alles stoort ons niet om van deze kloof te genieten. We staan hier met z’n tweetjes te staren over het rustige, kalme water, genietend van de namiddagzon, wat een rust. Na een tijdje gaan we verder, op naar de Explosion Gorge. We rijden niet naar het einde van de kloof, de rivier ligt vol met grote, losse stenen en we willen niet in het donker deze rivier oversteken met de kans dat we vast komen te zitten. We zien een 4WD auto voor ons de rivier oversteken en die heeft er al moeite mee, laat staan als we dit met een 4WD camper doen. Nee, we pakken mooi onze stoeltjes en tafel, nemen een lekker drankje en wat chipjes en genieten van de stilte en het schitterende uitzicht.
Tip: tank in Kununurra en vul ook de 2 jerrycans met brandstof. Dit scheelt een hoop kosten op de Gibb River Road. De 2 jerrycans kunnen ook in Darwin gevuld worden, daar is de brandstofprijs nog lager.
Accommodatie:
Plaats : El Questro Wilderness Park
Naam : El Questro Wilderness Park
Faciliteiten : Toilet en douche faciliteiten, restaurant, bar en winkel.
Ligging : Centraal voor een bezoek aan diverse kloven.
Bijzonderheden : Vriendelijk personeel, ideale ligging, ruim aanbod aan excursies welke wat prijzig zijn.
El Questro Wilderness Park
Nadat we een beetje wakker zijn geworden, besluiten we om de Hot Springs te laten voor wat het is en gaan we naar Emma Gorge. Deze kloof ligt redelijk aan het begin van de Gibb River Road. Bij de Township parkeren we de camper en gaan we op pad. We komen een bord tegen met informatie over de lengte en duur van deze wandeling. Er staat 3,2 kilometer retour waar je ongeveer 2 uur over doet, exclusief zwemmen. Verbaast kijken we elkaar aan; we lopen toch gemiddeld 5 kilometer per uur? Hoe kan dit dan 2 uur duren en is het gemiddeld zwaar?
We zijn erg benieuwd wat ons te wachten staat. In het begin gaat het ons gemakkelijk af, de route is vlak. Na een paar honderd meter moeten we toch al over een paar stenen, deze stenen veranderen in rotsen en voor we het weten zijn we af en toe aan het klimmen en klauteren om zo bij de waterval te komen. De beloning is het waard; een flauwe waterval valt naar beneden, de druppels worden opgelicht door zonnestralen en we zijn omringd door reusachtige rotswanden. We koelen even lekker af in het water en kletsen wat met de mensen die er al zijn. Een volgend groepje komt eraan, wat voor ons een teken is om weer terug te lopen. Er staat ten slotte nog een andere kloof op het programma, de El Questro Gorge.
Om de hele El Questro Gorge te bewandelen, moet je 4 tot 5 uur uittrekken. En dan heb je nog niet gezwommen. De kloof is totaal 6,8 kilometer retour. Omdat het een lange en op het einde ook een erg zware wandeling is, is de kloof onderverdeeld in 17 punten. Wij besluiten om niet tot het einde te lopen. Inmiddels is het al 14:30 uur en het wordt hier rond 17:30/18:00 uur donker. We spreken af dat we beginnen met de wandeling en wanneer we denken dat het genoeg is, draaien we gewoon weer om. Zo gezegd zo gedaan; de route is alleen maar over, soms gladde, stenen van verschillende formaten. Soms is het ook een puzzel waar je precies heen moet, de pijltjes zien we af en toe over het hoofd. Als je aan de verkeerde kant van het water loopt, loopt het dood en moet je door het water weer aan de goede kant komen. Na een goed uur komen we bij punt 10, waar je ook eventueel kunt zwemmen. Vanaf hier wordt de tocht naar de waterval alleen maar zwaarder, we besluiten dan ook om hier om te draaien. De omgeving van deze kloof is schitterend, alsof je door een regenwoud loopt. Het is wel uitkijken geblazen voor de eventuele slangen en krokodillen, die deze kloof als een ideaal woongebied beschouwen. Weer een uur later komen een teleurgestelde Mark en erg blije Nathalie weer aan bij de camper, we zijn geen slangen tegengekomen! De wandeling was erg uitdagend en zeker goed voor de beenspiertjes, wat zal ik morgen een spierpijn hebben!
Om half 6 zijn weer terug bij de camping waar we ons na het eten trakteren op een bezoekje aan de bar. Er is livemuziek vanavond; een gezellige en muzikale afsluiter van de dag.
MT Barnett Station
Om 09:00 uur vertrekken we uit El Questro Wilderness Park richting Mt Barnett Station. Ondanks dat de afstand niet zo ver is, doen we er toch ongeveer 7 uur over voordat we bij onze eindbestemming zijn. Onderweg varieert de omgeving van droog naar groen en weer terug. We moeten onderweg, naast de wat kleinere beekjes, een grote rivier oversteken. De diepste tot op heden, dat was wel even spannend! Net zoals bij de eerste keer, rijden we hier even op en neer voor de foto’s en de film. Ook zien we veel wilde koeien langs de kant van de weg of die spontaan oversteken. De Gibb River Road is een afwisselende weg, soms is het erg hobbelig en zijn er gaten in de weg en sommige delen zijn vlak en goed onderhouden. Onze snelheid varieert dan ook van 30 tot 40 kilometer per uur tot 70 tot 100 kilometer per uur. Het is een geweldige ervaring om de Gibb River Road te rijden, ondanks dat we vandaag geen mooie waterval zien. Tijdens deze route komen we een 10-tal auto’s tegen, verspreid over de hele dag. De hele weg is zo indrukwekkend dat ik er echt stil van wordt en intens geniet.
Rond lunchtijd passeren we een mooie rivier. Hier stoppen we dan ook en pakken onze, van het ontbijt overgehouden, pannenkoeken en stoeltjes. We zijn niet de enige die dit bedacht hebben, een Australisch stel is ons al voor. Gezellig lunchen we met ons viertjes en wisselen we verhalen uit. Na een goed uurtje nemen we afscheid en zetten we ieder onze route voort.
Rond 16:00 uur komen we aan bij Mt Barnett Station waar we even wat groenten meenemen voor het avondeten. Het was slikken toen bleek dat 2 ijsjes en een zak diepvriesgroenten AU$18 was. We hebben oprecht genoten van ons ijsje, dat hoort nu eenmaal bij de Gibb River Road. Mt Barnett Station is een van de bekendste Roadhouses van de Gibb River Road. Hier reserveren we ook een campingplaats voor vannacht bij Manning Gorge die voor de volgende ochtend op de planning staat.
Vanaf de Roadhouse is het nog een kleine 7 kilometer naar de camping, dit doen we lekker op ons gemakje. De camping ligt aan een meer. We zoeken een leuk plekje uit en installeren ons weer voor vanavond. We zeggen nog even gedag tegen de stieren die aan de andere kant van het meer staan en gaan lekker sterren kijken bij het water.
Accommodatie:
Plaats : MT Barnett Station
Naam : Manning Gorge campsite
Faciliteiten : Toilet, douche en afwas faciliteiten. Vanaf 06:20 tot 19:30 uur is er stroom bij de faciliteiten d.m.v. een generator.
Ligging : Bij Manning Gorge
Bijzonderheden : Open vlakte. Je kiest zelf een plek waar je wilt staan. Vooraf reserveren is niet mogelijk.
Bell Gorge
Na ons ontbijt beginnen we aan de wandeling door Manning Gorge. De borden zijn een beetje verwarrend, de een zegt 1,5 uur retour en de ander 3 uur retour. De route is 5 kilometer, dus beide zouden in theorie kunnen. We gaan maar gewoon beginnen en zien wel welk bord waar is als we terugkomen.
Vanuit de camping moeten we een meer oversteken, dit kan zwemmend of met een bootje. Wij nemen het bootje. Met een touw trekken we onszelf voort en al snel bereiken we de overkant. We volgen ook hier de pijltjes die ons uiteindelijk naar een adembenemende waterval brengt. De wandeling ging als volgt; rotsen over, gevolgd door een zandpad en toen nog een klim naar beneden. De klim naar beneden is af en toe best steil. Voor de Gibb River Road zijn goede wandelschoenen raadzaam.
Bij de waterval aangekomen is het erg rustig. De tour is alweer weg, dus we hoeven het maar met 2 anderen te delen. Snel gooien we alles aan de kant en springen het water in. Het is even op adem komen, want het water is behoorlijk koud, die zag ik niet aankomen. Al snel zijn we gewend aan het water. Op mijn rug drijf ik lekker voort, het zonnetje in mijn gezicht, de waterval op de achtergrond en omringt door mooie rotswanden. Hemel op aarde!
We hebben al dagen niet meer onze telefoon aan gehad of een horloge omgehad, dus tijdsbesef en wetende welke dag het is gaat hier compleet verloren. We houden de zon enigszins in de gaten en luisteren vooral naar onze maag om na te gaan hoe laat het ongeveer is. Na enige tijd besluiten we weer om terug te gaan, we krijgen honger dus tijd voor de lunch.
Terug bij de camper eten we een boterham. We pakken ons boeltje weer in en vertrekken naar Bell Gorge. Het schijnt de mooiste kloof van de Gibb River Road te zijn. Kan dat echt, na al het moois wat we al gezien hebben?
Eerst maar eens een paar uurtjes rijden. De laatste 29 kilometer zijn erg lastig, we kunnen niet harder dan 20 kilometer/uur. De rest van de route is gemakkelijk te berijden.
Eenmaal aangekomen op onze camping, maken we een vuurtje van het gesprokkelde hout. Vanavond op het menu; heerlijke kangoeroe steak, klaargemaakt boven een kampvuur.
Niet snel genoeg zijn de steaks klaar en likken we onze vingers er bij af! Een echte kangoeroe steak in de bush, meer Australisch kan denk ik niet!
Accommodatie:
Plaats : Bell Gorge
Naam : Silent Grove campground
Faciliteiten : Toilet en douche. De toilet is een wc-pot boven een gat.
Ligging : 10 kilometer van Bell Gorge
Bijzonderheden : Open vlakte. Je kiest zelf een plek waar je wilt staan.
Windjana Gorge
De totale wandeling is 2,5 kilometer. De eerste 500 meter gaat ons goed af, de wandeling hier is nog redelijk vlak. We lopen wel over losse stenen. De laatste 750 meter is best wel een klim over de grote en soms ook erg gladde rotsen. Ook hier is het klimmen en klauteren de moeite waard. Naar onze mening is dit de mooiste kloof tot nu toe en kloppen de verhalen. Ik kan het niet met een pen beschrijven hoe het er hier uitziet, eigenlijk geldt dit voor de hele Gibb River Road. Het is een bijzondere ervaring en het doet iets met je.
Na uitgebreid genoten te hebben van het water, de waterval, zon en wandeling nemen we de camper mee richting Tunnel Creek. Bij Windjana Gorge verblijven we vanavond. Windjana ligt 20 kilometer van de hoofdweg. Voordat we hier aankomen, komen we een bordje tegen Lennard Gorge. We hebben nog wat tijd over vandaag, dus we besluiten een kijkje te gaan nemen. We wandelen een steile berg op en hebben een schitterend uitzicht over een kloof. De wandeling is 3 kilometer retour waar we 2,5 uur over doen. Het is een mooie wandeling om de dag mee af te sluiten. Om 18:00 uur komen we aan bij de camping. Snel gaan we koken en luisteren we naar de knapperige kampvuurtjes van onze buren.
Accommodatie:
Plaats : Windjana Grove campsite
Naam : Windjana Gorge
Faciliteiten : Toilet en douche. De toilet is een wc-pot boven een gat.
Ligging : Aan Windjana Gorge
Bijzonderheden : Open vlakte. Je kiest zelf een plek waar je wilt staan.
Derby
Eerst Windjana Gorge, een 7 kilometer lange wandeling wat ongeveer 4 uur duurt. De camper laten we op de camping staan, de wandeling start namelijk vanuit de camping. Uiteraard maken we regelmatig even een stop voor een foto, oftewel de wandeling kan sneller. Windjana Gorge was 360 miljoen jaar geleden gewoon de zee. Dit vinden we vooral terug in de rotsen die ons het eerste gedeelte van de wandeling vergezellen en het strand waar de zoetwaterkrokodillen liggen te zonnen. Vervolgens verandert de omgeving in een bosrijkgebied gelegen aan een rivier waar we nog meer zoetwaterkrokodillen zien. We kunnen best dichtbij komen om zo een perfecte foto te maken. Naast de krokodillen leven er ook veel vleermuizen die een oorverdovend geluid produceren. De laatste paar honderd meter kunnen we niet doen, het gebied is nog niet toegankelijk vanwege het hevige weer in het regenseizoen. Ze zijn nu druk bezig dit te herstellen. Dus draaien we ons weer om en lopen we terug. Op de terugweg zoeken we een plekje op in de schaduw en eten we ons boterhammetje. Op een kleine afstandje liggen de krokodillen lekker in het zonnetje te genieten.
Tunnel Creek ligt niet al te ver van de Windjana Gorge. Voor het bezoek aan de grot trekken we waterschoenen aan en nemen we onze hoofdlampjes mee. Het is er heel donker en op verschillende plaatsen moeten we door het water. Ook Tunnel Creek was vroeger de zee. Net voordat we bij de grot zijn aankomen start er een tour. Hier sluiten we even bij aan. Altijd handig die extra informatie en daarbij weet de gids de plekjes waar we het beste het water over kunnen steken. Ook in de grot leven zoetwaterkrokodillen. De gids kijkt, voordat we het water in gaan, of de krokodillen op goede afstand liggen. Zoetwaterkrokodillen doen niks tenzij ze zich bedreigd voelen. In de grot zien we diverse druipstenen. Af en toe zit er een gat in het plafond waardoor het zonlicht door de grot schijnt. Dit geeft mooie kleuren op de stenen en er groeien daar ook spontaan planten in de grot. Het is hier lekker koel en aangezien we hier rond 13:30 uur ’s middags zijn is dat wel even lekker.
Om 15:00 uur zijn we alweer terug uit de grot. We zien op de kaart dat Derby maar 146 kilometer van Tunnel Creek ligt. In plaats van de volgende dag naar Derby te gaan, gaan we nu al. Hebben we weer een dag over om ergens anders aan te plakken. Maar ja, dit betekent natuurlijk wel dat dit het einde is van de Gibb River Road. De eerste 36 kilometer naar Derby gaan erg rustig, de hobbels in de weg laten het niet toe om hier harder dan 40 kilometer per uur te rijden. Waar we geen rekening mee hebben gehouden, is de diesel. Omdat we nu onverwachts naar Derby rijden, hebben we er niet aan gedacht om nog te tanken op de Gibb River Road. Ook op HWY 1 naar Derby komen we geen benzinepomp tegen. Letterlijk op de laatste druppel rijden we Derby binnen en kunnen we eindelijk gaan tanken. Oef, wat waren die laatste 20 kilometer spannend op de reserve. Om 18:00 uur komen we aan op de camping waar we de restjes van de voorgaande avonden opmaken en genieten van eindelijk een warme douche! Toch is het wel fijn dat wanneer je onder de douche uitkomt je niet weer onder het stof zit. Soms leek het wel een eindeloos verhaal.
Accommodatie:
Plaats : Derby
Naam : Kimberley Entrance Caravan Park
Faciliteiten : Toilet en douche, afwas faciliteiten, wasfaciliteiten, zwembad.
Ligging : Centraal; 2 minuten lopen van winkels.
Bijzonderheden : Vriendelijk personeel en erg behulpzaam.
Broome
Gisteren kwamen we op het einde van de Gibb River Road een bord tegen van Art & Culture Center. We komen hier weer langs en gaan op bezoek. We krijgen een 20 minuten durende film te zien over de 3 Aboriginal stammen die hier in deze regio leven. Daarna lopen we door het kleine museumpje en de kunstgalerij. Hier hangen schilderijen die mensen van deze stammen maken. Zo is een schilderij gebruikt bij de Olympische Spelen in Sydney in 2000.
Naar Broome is het 220 kilometer over HWY 1. Onderweg zien we een hoop rook en het blijkt dat er een flinke bosbrand aan de gang is. Op zich niet heel ongewoon, maar deze blijkt aangestoken te zijn. Dit is erg jammer, vooral omdat het hier zo droog is en alles snel vergaat.
Broome staat bekend om onder andere Cable Beach. Werelds witste en mooiste strand. Dit strand willen we dan weleens met eigen ogen zien en we rijden er meteen naartoe. Er zijn wat mensen lekker aan het zonnen en surfen. Heerlijk!
We vervolgen onze weg naar de camping. Vanuit hier kunnen we te voet naar het centrum, het is 20 minuutjes. Nou ja, centrum. Het bestaat uit 1 straat met ongeveer 25 winkeltjes en cafeetjes. We stoppen bij het Visitor Center om te vragen of dit echt het centrum is. Bij het Visitor Center zit een parelwinkeltje. Broome staat ook bekend om de parelindustrie. We gaan hier even een kijken nemen en ik trakteer mezelf op parels.
De camping ligt aan Roebuck Bay. In de avond is het eb en gaan we een lekkere strandwandeling maken met op de achtergrond de zonsondergang. Door de bosbrand kleurt de lucht enorm mooi. Op de camping maken we gebruik van de barbecue. Het is weer tijd voor een kangoeroesteak met salade en stokbrood. Een heerlijke maaltijd, al zeg ik het zelf!
Accommodatie:
Plaats : Broome
Naam : Roebuck Bay Caravan Park
Faciliteiten : Toilet en douche, afwas faciliteiten, wasfaciliteiten, barbecues.
Ligging : Aan Roebuck Bay en 20 minuten van het centrum
Broome
Na al dat wandelen op de Gibb River Road zijn we toch wel toe aan een dagje rust. Na onze was gedaan te hebben op de camping, rijden we naar Cable Beach. Bij Cable Beach kunnen we ook met onze 4WD camper het strand op. Helaas zijn we iets te zwaar en zakken we meteen weg in het losse zand. Wat we ook proberen we komen er niet uit. Dan zit er maar 1 ding op, de banden zo ver mogelijk leeg laten lopen en graven maar met onze schepjes. Na een kwartiertje graven, proberen we het nog maar eens. En ja hoor, we hebben goed genoeg gegraven en kunnen weer rijden. We draaien maar snel om voordat we weer vast zitten, 1 keer graven op een dag is wel voldoende.
Snel parkeren we de camper en gaan we lekker op het strand liggen. We trakteren onszelf op een luxe lunch bij Zandere Cable Beach. Een echte aanrader is de Barramundi vis die erg bekend is in Broome. Totaal betalen we AU$129 voor onze lunch.
We blijven voor de zonsondergang welke tussen 17:30 en 18:00 uur is. Mensen komen hier zelfs met stoeltjes en al om de zonsondergang te zien. Het is dan ook de mooiste zonsondergang die ik ooit gezien heb. Ja, de zonsondergang in Broome heeft het gewonnen van de zonsondergang in Darwin. Het bestaat echt, nog mooiere zonsondergangen.
Na de zonsondergang rijden we terug naar de camper, maar niet voordat we stoppen bij Domino’s voor een pizza die we lekker opeten bij de camper. We sluiten de dag af met het opvouwen van de was en een lekkere douche.
Fitzroy Crossing
Om 10:00 uur laten we Broome achter ons en gaan we richting Fitzroy Crossing. Wat deze regio bijzonder maakt, is dat we bijvoorbeeld vandaag ruim 400 kilometer rijden over HWY 1 zonder ook maar 1 dorpje te passeren. Onderweg stoppen we op een Rest Area voor de lunch. Aangekomen in Fitzroy Crossing, brengen we eerst een bezoek aan het Visitor Center. We hebben voor Fitzroy Crossing 1 volle dag uitgetrokken en we willen even gaan kijken wat we hier kunnen doen in 1 dag. Met een kaart op zak en vol met informatie gaan we naar onze camping. Vooraf aan de reis was ik al op zoek gegaan naar een camping hier. Ik had gelezen dat het bij Crossing Inn te doen is, omdat dit door Aboriginals gerund wordt. Bij het Visitor Center hebben ze verteld waar de camping ligt dus de camping vinden, gaat helemaal goed komen. Aangekomen bij de camping zoeken we ons plekje bij het grasveld op en brengen we een bezoek aan de kunstgalerij. De Aboriginals uit de omgeving hebben de kunst gemaakt en de opbrengst gaat dan ook naar hen toe. Nadat we de hoognodige souvenirs binnen hebben, installeren we ons lekker in het zonnetje en genieten we de rest van de middag en avond van de omgeving en het kampvuur.
Accommodatie:
Plaats : Fitzroy Crossing
Naam : Crossing Inn
Faciliteiten : 2 toilet en 2 douches, restaurant en bar.
Ligging : In de natuur aan de rivier Fitzroy.
Bijzonderheden : De camping wordt gerund door Aboriginals. Ook si er een kunstgalerij waar je van alles Aboriginal gerelateerde spullen kunt kopen.
Fitzroy Crossing
Na ons ontbijt gaan we naar Geiki National Park. Dit ligt ongeveer 20 kilometer van Fitzroy Crossing. Er zijn 2 wandelingen die we kunnen maken, een wandeling van 800 meter en een van 4,4 kilometer. We gaan eerst aan de korte wandeling beginnen, als een warming up voor vandaag en sluiten Geiki National Park af met de lange wandeling. Het einde van de korte wandeling is het begin van de lange wandeling, dus het is goed te combineren. Onderweg passeren we verschillende rotsformaties bij beide wandelingen. Tijdens de zonsopgang en zonsondergang zijn hier veel wilde dieren om te spotten. Omdat wij hier in de loop van de ochtend zijn, komen we helaas niets tegen behalve een kleine hagedis hier en daar. Maar dat mag de pret niet drukken en vol bewondering bekijken we de rotsformaties die we tegen komen. Op de terugweg van de lange wandeling lopen we over het strand terug. Er is ook een mogelijkheid om een boottocht te maken over de rivier, wij hebben gekozen om enkel te wandelen.
Na de wandelingen rijden we terug naar de camping voor de lunch, waar we een lekkere tosti maken. In de middag bezoeken we Dr. Sawfish’s Hot Glass Studio. De eigenaar van deze studio is zeer bekend in de Kimberleys en zijn werk is te koop in vrijwel alle Visitor Centers. Hij kan echt alles maken van glas en in zijn studio zien we de laatste ontwerpen. De studio is gelegen in het kleine centrum van Fitzroy Crossing. De openingstijden zijn van 14:00 tot 15:00 uur. Na een leuk gesprek verlaten we de studio en gaan we een bezoek brengen aan Mangkatje Arts. Dit is een kleine kunstgalerij met Aboriginal kunst, die in dezelfde straat gelegen is als de glasstudio.
Crossing Inn staat ook bekend om de vele walibi’s die in de bush leven. Omdat wij tot nu toe nog vrijwel geen walibi’s en kangoeroes gespot hebben, besluiten we een avondwandeling te maken rondom de camping. We zijn al een stap dichterbij gekomen, we hebben ze nog niet gezien maar wel van heel dichtbij gehoord. We geven niet op, we hebben nog 9 dagen met de camper. Terwijl we de camping weer oplopen, passeren we de bar en sluiten hier onze avond af.
Purnululu National Park
We zetten onze route op de HWY 1 voort naar Purnululu National Park, beter bekent als Bungle Bungles Range. Onderweg naar dit park komen we voor het eerst wilde paarden tegen. We tanken onderweg bij Hells Creek, een plaatsje niet al te ver meer van de ingang van Purnululu National Park. Om het park in te gaan, moeten we door een poort, onze camper op 4WD stand zetten en de banden wat leeg laten lopen. Vanaf hier is het nog 53 kilometer naar het Visitor Center. De route is ontzettend leuk om te rijden met een 4WD, we zien de vele wilde koeien, een walibi met kleintje en we steken de aanwezige riviertjes over. Ongeveer 2,5 uur later komen we bij het Visitor Center aan. Niet gedacht dat 53 kilometer zo lang kan duren, zeker de moeite waard! Ik dacht nog we hebben een afslag gemist, wat op zichzelf niet zo heel raar zou zijn voor ons, maar dat was toch niet zo. De medewerkster van het Visitor Center vertelt ons wat we de vandaag nog gaan doen, wat morgen op het programma staat en waar we gaan overnachten. Zo dat is dan ook weer geregeld, wat zijn we toch heerlijk gehoorzaam! We rijden naar de camping en starten de wandeling. Het is 1,2 kilometer lang en we lopen over een rivierbedding. Wel een moeilijke voorstelling dat hier in het regenseizoen een flinke rivier loopt. Terug bij de camper kunnen we nog snel een drankje doen voordat we de zonsondergang gaan kijken. De zonsondergang is 800 meter van de camping en begint om 17:00 uur. De rots lijkt net de Uluru met de zonsondergang, wat betreft de kleuren dan. De rots kleurt op verschillende manieren, simpelweg sprakeloos worden we ervan. Om 18:00 uur lopen we terug naar de camping waar Mark gaat beginnen aan de aardappels. Ik bereid de groenten voor, taken goed verdeelt! We gaan op tijd naar bed vanavond, morgen staat er een zware wandeling voor de boeg.
Accommodatie:
Plaats : Purnululu National Park
Naam : Walardi Camp
Faciliteiten : Toilet. Het toilet is een wc-pot boven een gat.
Ligging : Nabij de Southern Walks.
Bijzonderheden : Bij het informatiebord staat een kastje waar je de envelop met camping fee in doet. Iedere plek heeft zijn eigen nummer. Er zijn maar een paar plaatsen waar vuur gemaakt mag worden. De ranger zorgt er voor dat er hout ligt.
Purnululu National Park
Om 18:15 uur gaat onze wekker, ongeveer tegelijk als de vogels wakker worden. Iedere dag weer word ik met een glimlach wakker. Wat een rust en stilte, enkel de vogeltjes die ons gezelschap houden. Wat ga ik dit missen zeg! Maar goed, hier sta ik niet lang bij stil want de dag is alweer begonnen.
Bij het Visitor Center zeiden ze dat de wandeling van 14 kilometer gelijk staat aan 6 uur. Omdat het best warm wordt vanaf 12 uur, willen we extra vroeg beginnen. Om 07:45 uur komen we aan op de parkeerplaats bij de start van de wandeling, genaamd Southern Walks. Gedurende de wandeling door de opgedroogde rivier, komen we langs verschillende hoogtepunten van dit park. We komen als eerste de Domes tegen. Een mooie kloof omringd door rotsen. In het regenseizoen valt hier een schitterende waterval, nu is er nog een klein vijvertje over.
Voordat de volgende mensen eraan komen, laten we de kloof achter ons en wandelen we naar Cathedral Gorge. Voor de ingang van de kloof liggen allemaal gedroogde kikkers. Alsof ze door hitte bevatten zijn, heel apart om te zien. Dit maakt de kloof niet minder mooi. We voelen ons erg klein door al die hoge rotsformaties. Ergens bovenin horen we een vogel fluiten, zien doen we het niet, maar dat geeft toch dat special effect die echo. We zitten hier lekker op het zand in de koele schaduw met wat andere mensen. Niemand durft iets te zeggen, zo hard klinkt het hier. In stilte wordt er genoten. Lang kunnen we niet blijven zitten, want we zijn ten slotte pas 1,5 kilometer verder en er staat nog wat voor de boeg. Op naar de volgende stop, Piccaninny Creek Lookout. Een uitzicht over Bungle Bungles Range, 1 woord komt er in mij op; WOW!
Ook hier zijn we weer alleen en als we de volgende mensen aan horen komen, lopen wij weer terug naar de ‘hoofdweg’. We volgen de opgedroogde rivier naar de Window. Ik wist niet goed wat ik me hierbij moest voorstellen. Het is echt een raam in een rots, met een mooie brede vensterbank, zodat je van het uitzicht kunt genieten. We kunnen hier even afkoelen, de wind heeft ook de Window gevonden.
Onze laatste stop is der Whip Snake Gorge. Hier besluiten we om even te lunchen, van al dat wandelen, krijgen we ook honger natuurlijk. Rond 12:30 uur laten we ook deze kloof achter ons en lopen we door de rivier terug naar de parkeerplaats. Het besef komt nu pas; we lopen over een grote en brede rivierbedding die nog geen half jaar geleden onder water stond. Hoe bizar is het dat het water zo snel opdroogt. Daarover gesproken, ons water gaat er ook snel doorheen. Er is vrijwel geen schaduw te vinden, de zon staat hoog aan de hemel en de warmte begint toe te slaan. Na 1,5 uur bereiken we onze camper. We rijden naar de camping en maken een voetenbadje om af te koelen. Helaas, bij mij slaat een zonnesteek toe en hoofdpijn is het gevolg. Ik zoek mijn bed op en ben zo ziek dat ik er de volgende ochtend pas weer uitkom.
Mark loopt nog naar het punt waar de mooiste zonsondergang van het park te zien is. Hij raakt aan de praat met een ouder Australisch stel die hem vertellen over het ontstaan van dit park. Er gaan namelijk 2 verhalen de rondte;
- Het is ontdekt in 1983 en toen meteen benoemd als nationaal park.
- Rond 1800 was dit een grote ranch. Na een aantal jaren is het verkocht aan de overheid die het voor lange tijd geheim heeft gehouden om het in een dusdanige staat te krijgen dat het voldeed aan een nationaal park. Pas in 1983 maakte de overheid bekend dat er nog een nationaal park in Australië gelegen is, Bungle Bungles Range.
Onze conclusie; ik denk dat we nooit achter de waarheid komen.
Tip: loop als eerste naar het verste punt van de rivier, de Whip Snake Gorge. Zo ben je op het heetst van de dag dichterbij het beginpunt/eindpunt en is er iets meer schaduw.
Accommodatie:
Plaats : Purnululu National Park
Naam : Kurrajong Camp
Faciliteiten : Toilet. Het toilet is een wc-pot boven een gat.
Ligging : Nabij de Northern Walks.
Bijzonderheden : Bij het informatiebord staat een kastje waar je de envelop met campingfee in doet. Iedere plek heeft zijn eigen nummer. Er zijn maar een paar plaatsen waar vuur gemaakt mag worden. De ranger zorgt er voor dat er hout ligt.
Lake Argyle
Deze ochtend hebben we een langzame start. Ik ben nog een beetje suf van de zonnesteek en ook Mark staat wat later op. We hebben allebei nog een beetje last van de zon en proberen deze nog even te vermijden. Dit is alleen wel lastig als er geen schaduw is. Vandaag gaan we de andere kant van Bungle Bungles Range bekijken en dat doen we door middel van de Northern Walks. Dit zijn wat kortere wandelingen en omdat we nog naar Lake Argyle rijden vandaag, hadden we al besloten om ze niet allemaal te gaan doen.
Na het ontbijt pakken we ons boeltje weer bij elkaar en rijden we naar Osmand Lookout. Een heel ander uitzicht over dit park dan bij Piccaninny Creek Lookout. Dit is echt een hele korte wandeling van een paar meter. Binnen 15 minuten zitten we weer in onze camper naar Echidna Chasm. We gaan niet echt de kloof in en zijn van plan om bij de ingang weer om te draaien. Bij de ingang slaat mijn nieuwsgierigheid toe en loop ik toch de kloof in. Wat een gave wandeling is dit! Het is elke keer een verrassing wat er achter elke hoek en spleet komt. Voor we het weten zijn we al bij het einde. Zeker de moeite waard geweest! De laatste stop die wij maken is de Bloodwoods. Deze loop van 500 meter is gericht op de bloemen, planten en bomen van deze regio. Overal staan bordjes met uitleg en de betekenis vanuit de Aboriginal cultuur. Omdat we al tegen het einde van het droogseizoen zijn, valt er weinig te spotten of we zien het simpelweg niet.
We zetten de weg voort naar de uitgang van het park. Zoals de heenweg zijn we er ook nu weer ruim 2 uur mee bezig om het park uit te komen, wat zeker geen straf is!
We zijn op weg naar Katherine Gorge, maar omdat dat nog te ver is om vanmiddag te rijden stoppen we weer bij Lake Argyle. Het eerste plaatsje wat we aandoen na Bungle Bungles is Turkey Creek. Hier stoppen we om de banden weer op te pompen, te tanken, de vuilnis te dumpen en een hamburger te eten. En weer komen we net op tijd aan voor de zonsondergang bij Lake Argyle. Hierna gaan we even lekker douchen en is de restjesavond. Morgen gaan we weer boodschappen doen.
Accommodatie:
Plaats : Lake Argyle
Naam : Lake Argyle Resort
Faciliteiten : Toilet, douche en was faciliteiten. Restaurant is geopend tot 19:30 uur, Wi-Fi van 16:30 tot 18:30 uur, zwembad, winkel.
Ligging : Boven het meer met een mooi uitzicht over het meer.
Bijzonderheden : Vriendelijk personeel, ideale ligging, ruim aanbod aan excursies.
Katherine Gorge
Nadat alles weer gevuld is, vervolgen we onze weg. De laatste 200 kilometer. In Katherine doen we boodschappen en vullen we nog even de tank voor het gemak. We overnachten bij Katherine Gorge. Bij deze camping hebben we voor het eerst Wi-Fi en nog gratis ook! Heel eerlijk hebben we onze mails, facebook, whatsapp enz. niet gemist. Maar toch maar even kijken of we niets belangrijks gemist hebben. Uiteraard gaat hier de hoognodige tijd inzitten en voor we het in de gaten hebben, is het allang na onze bedtijd. We worden tussendoor nog vergezeld door walibi’s die op de camping leven en hopen eten te kunnen krijgen.
Nadat we weer helemaal op de hoogte zijn, zoeken we ons bed op en gaan we lekker slapen.
Accommodatie:
Plaats : Katherine Gorge
Naam : Nitmiluk Gorge Campground
Faciliteiten : Toilet en douche, afwas faciliteiten, wasfaciliteiten, zwembad, restaurant.
Ligging : Naast het Visitor Center bij Katherine Gorge.
Bijzonderheden : Er lopen veel walibi’s over de camping opzoek naar eten. Ze mogen niet gevoerd worden.
Edith Falls
Dan is het tijd om eten te maken en een drankje te doen bij de camper.
Accommodatie:
Plaats : Edith Falls
Naam : Edith Falls Campground & Kiosk
Faciliteiten : Toilet en douche, afwas faciliteiten, restaurant en barbecues.
Ligging : Bij de Lower Falls
Kakadu National Park
Oef, het is water is ook nog best koud. Na een tijdje zijn we gewend aan het water en zwemmen we er op los. Het is toch een lekker begin van de dag, meteen fris en fruitig voor de rest van de dag. Nu hoeven we alleen nog maar te ontbijten en af te wassen voordat we verder gaan naar Kakadu National Park.
Om naar Kakadu National Park te gaan moeten we door een plaatsje genaamd Pine Creek. Nu we hier toch zijn, rijden we even naar het uitzichtpunt over een oude goudmijn waar dit plaatsje bekend om staat.
De eerste nacht staan we bij Cooinda Lodge. Dit is een wat luxere camping met alles erop en eraan en hier kunnen eventuele excursies geboekt worden. We kopen hier onze permit voor de rest van de dagen in Kakadu. Een permit is AU$25 per persoon en is geldig voor 14 dagen. We vragen meteen hoe we onze dagen het beste kunnen indelen om de hoogtepunten van het park te kunnen zien. We hebben voor Kakadu 3 volle dagen uitgetrokken. De receptionist geeft ons allerlei tips en zo kunnen we een goede dagindeling maken voor de komende dagen.
De rest van de middag spenderen we bij het zwembad van de camping. ’s Avonds maken we lekker pasta en maken we plannen hoe we de volgende dagen gaan doorbrengen.
Accommodatie:
Plaats : Kakadu National Park
Naam : Gagudju Lodge Cooinda
Faciliteiten : Toilet en douche, afwas faciliteiten, wasfaciliteiten, zwembad, restaurant
Ligging : Naast Yellow Water River gelegen.
Bijzonderheden : Er kan tal van excursies geboekt worden bij de receptie.
Kakadu National Park
Na de Yellow Water River rijden we naar de 2 hoogtepunten van het park, de Twin Falls en de Jim Jim Falls. Deze watervallen zijn enkel met 4WD te bereiken. Af en toe is het best een pittige weg om te rijden vanwege los zand, losse stenen en de diepe rivier die we moeten passeren.
We beginnen bij Jim Jim Falls. Dit is een 2 kilometer wandeling over rotsblokken en losse stenen. Het is letterlijk klimmen en klauteren. Tegen het einde kunnen we kiezen tussen Beach of Plunge Pool. We kiezen Beach. Een ranger vertelt ons onderweg dat we daar het water in moeten gaan, over wat rotsen klimmen en dan komen we ook bij de Plunge Pool. Dan hebben we 2 in 1. Hij is daar met een klein groepje en vertelt ons dat ze op het punt zijn om weg te gaan. We hebben dan de hele watervallen voor onszelf wat erg bijzonder is! De watervallen zijn inmiddels al opgedroogd omdat er vanaf april geen druppel regen meer gevallen is. Maar dat maakt het niet minder mooi, de waterval bedenken we er wel bij. Nadat we hier optimaal genoten hebben van het water, de rotsen en de stilte komt de volgende groep al. Voor ons een teken om verder te gaan. We beginnen aan de terugweg, wat verbazingwekkend een stuk makkelijker is dan de heenweg.
Als we naar de Twin Falls rijden passeren we een rivier. De palen geven aan de waterstand 60 centimeter is. Tja, of dat hoog is komen we vanzelf achter als we er doorheen gaan. Dit is de enige weg naar de Twin Falls. Als we de overkant bereiken, zien we dat we natte voeten hebben. Hm, het water is binnengedrongen. We kijken achterin of onze spullen nog droog zijn. Gelukkig ligt de camper iets hoger, alles is droog achterin. Omdat het al te laat is om de lange wandeling te maken naar de waterval, doen we de snelle route. Een ranger brengt je met een bootje naar een beginpunt van een korte wandeling. Hij vertelt onderweg van alles over de regio. Voor AU$12 per persoon een erg leuke boottocht. De korte wandeling brengt ons naar de voet van de wandeling, hier stroomt de waterval nog wel. Als we genoeg hebben, lopen we terug naar het punt waar de ranger ons heeft afgezet. We roepen hem op met behulp van een walkietalkie. Op de terugweg zien we een zeldzame schildpad, namelijk de Pig-Nosed Turtle. Deze leeft alleen bij de Twin Falls en in Nieuw-Guinea. Wat hebben we toch weer geluk!
Op de camping ontmoeten we een Australiër die in Darwin woont en even een lang weekend weg is naar Kakadu National Park. Samen maken we een kampvuur waar we leuke verhalen uitwisselen onder het genot van Bundi, oftewel Ozzie style!
Accommodatie:
Plaats : Kakadu National Park
Naam : Garnamarr
Faciliteiten : Toilet en douches.
Ligging : Nabij Jim Jim Falls en Twin Falls.
Bijzonderheden : Een ranger komt ’s avonds langs om de campingfee op te halen. Je kunt in principe staan waar je wilt. Reserveren is niet mogelijk.
Kakadu National Park
Vervolgens rijden we naar Muirella Park waar we slapen vannacht. Vanuit de camping rijden we naar Sandy Billabong. Dit is een off road weg van 7 kilometer. We komen uit bij een soort moeras waar veel vogels leven. Uiteraard hopen we op een spectaculaire actie van een krokodil, helaas dit gebeurt niet. Ondanks dat blijft het een mooi stukje moeras en blijven we voor de zekerheid op grote afstand voordat er een verdwaalde zoutwaterkrokodil in de beplanting ligt.
Accommodatie:
Plaats : Kakadu National Park
Naam : Muirella Park
Faciliteiten : Toilet en douches.
Ligging : Nabij Nourlangie.
Bijzonderheden : Een ranger komt ’s avonds langs om de campingfee op te halen. Je kunt in principe staan waar je wilt. Reserveren is niet mogelijk.
Kakadu National Park
We maken voor onszelf een uitgebreid ontbijt met pannenkoeken. Het duurt even, maar het resultaat mag er zijn. Wat zitten we lekker te smullen! Na het ontbijt rijden we naar Nourlangie. Om 09:30 uur begint hier een wandeling met een ranger. Iedereen mag hierbij aansluiten. De wandeling duurt totaal 2 uur en de ranger vertelt over de geschiedenis van Nourlangie, hoe de verdeling van de volkeren zijn, over de Aboriginal cultuur en over de betekenis van de Aboriginal Art op de rotsen. Echt heel interessant en leerzaam.
Na deze interessante ochtend rijden we naar Jabiru. Hier is vandaag een festival en het hele dorp komt er op af. Ook wij gaan een kijkje nemen, maar zijn nog een beetje te vroeg. Ze zijn nog bezig met het een en ander op te zetten. Nu we hier toch zijn, tanken we even. We hoeven nu de tank niet helemaal vol te gooien, omdat we de tank leeg kunnen inleveren. Dit hebben we bij het ophalen afgekocht.
Nadat we even over het festival te hebben rondgelopen, rijden we naar Ubirr. Ook hier zien we veel Aboriginal Art. Om 16:00 uur begint hier de wandeling met ranger. Wij hebben geen zin om hier op te wachten en besluiten om zelf verder te lopen. Aan het einde van de wandeling stuiten we op een enorme rots. Deze beklimmen we voor een adembenemend uitzicht over Arnhem Land. Je kunt hier ook blijven voor de zonsondergang. Wij kiezen hier niet voor, het wordt namelijk al aardig druk en we moeten nog minimaal 1,5 uur wachten.
Na ruim een half uur lopen we terug naar de parkeerplaats om de camping op te zoeken voor vanavond. Deze camping wordt belaagd door muggen en voor het eerst brengen we de avond in de camper door.
Accommodatie:
Plaats : Kakadu National Park
Naam : Merl Campground
Faciliteiten : Toilet en douches.
Ligging : Nabij Ubirr.
Bijzonderheden : Een ranger komt ’s avonds langs om de campingfee op te halen. Er zijn campingplaatsen. Reserveren is niet mogelijk.
Darwin
Om 11:00 uur rijden we aan en laten we Kakadu National Park achter ons. Onderweg stoppen we bij Roadhouse Bark Hut. Dit is een leuke stop waar we lekker gaan lunchen. Het is hier erg leuk ingedeeld. Je vindt hier nog veel historie over dit dorpje en Roadhouse. De burgers zijn ook erg lekker en helemaal niet duur. Voor ons beide betalen we AU$21. Nadat onze buiken weer gevuld zijn, rijden we door naar Darwin. We komen uiteindelijk om 15:00 uur aan bij de verhuurder en leveren de camper in. Alles is in orde, maar dat wisten we al want we hadden geen schade. Toch blijft het altijd wel spannend, je weet niet of jezelf iets gemist hebt. Er wordt nog gevraagd of we echt niets vergeten zijn en overtuigd zeg ik dat we niks zijn vergeten. Ik vind het wel fijn dat ze dit doen, zo weet je zeker dat je alles hebt of toch niet? De medewerkster van Apollo belt voor ons een taxi en we gaan naar ons hotel, Central Darwin. We checken in en gaan meteen naar onze kamer. De kamer is erg groot, 2 x tweepersoonsbedden en een erg ruime badkamer. En ja hoor, ik weet wat ik vergeten ben in de camper. Mijn wereldstekker zit nog in het stopcontact. Ondanks dat de medewerkster van Apollo het nog zo nadrukkelijk gevraagd heeft. Ik kan de moeite niet vinden om terug te gaan, dus helaas.
Nadat we ons een beetje gesetteld hebben, gaan we souvenirs shoppen. Want ja, het thuisfront wilt ook wat uit Australië. Tevreden met onze aankopen lopen we terug en gaan we even lekker douchen. Eindelijk weer een luxe, warme douche! Dat maakt de douche extra lekker. We gaan bij Il Lido eten, wat gelegen is aan de Waterfront. Voor AU$130 hebben we weer heerlijk gegeten vanavond.
We genieten nog na met een cocktailtje en gaan dan lekker ons bedje opzoeken.
Accommodatie:
Plaats : Darwin
Naam : Hotel Central Darwin
Ligging : Centrum
Bijzonderheden : Dit hotel is een goed hotel. Het is een zakenhotel. Er is een zwembad met ligstoelen. Dit hotel kent een goede locatie, nabij Mitchell Street. Ondanks dat het aan de hoofdstraat gelegen is, hebben we geen last gehad van geluidsoverlast. De kamers zijn goed en zeer ruim. De kamer is voorzien van 2 keer een 2-persoonsbed en een grote televisie en luxe badkamer. Personeel is erg vriendelijk en behulpzaam.
Darwin
Om 19:30 uur lopen we naar het Waterfront om een hapje te eten bij de English Pub. Na het eten doen we nog een drankje om vervolgens de taxi naar de luchthaven te nemen. Binnen 20 minuten zijn we bij de luchthaven en het kost ons AU$40. We zijn veel te vroeg op de luchthaven en kunnen ons nog niet inchecken. Het vliegveld in Darwin is erg klein, dus het wachten duurt erg lang, ook omdat het laat in de avond is. Om 02:55 uur vertrekt ons vliegtuig naar Singapore. Als we willen inchecken krijgen we het te horen, helaas we hebben een uur vertraging. Nog steeds kunnen we niet inchecken, dat wordt nog langer wachten op een luchthaven met enkel een koffieshopje. Uiteindelijk kunnen we inchecken en de rest loopt gesmeerd. Op naar Singapore.
Amsterdam
Na de stadstour bezoeken we de Butterfly Garden, gaan we een kijkje nemen bij het zwembad, winkelen we wat, kijken we een film in de bioscoop en gaan we nog even op bed liggen. Om 19:00 uur moeten we uitchecken. We besluiten om bij het Hardrock Café te gaan eten, waar we ook nog even een drankje doen. Dan is het alweer bijna tijd om naar de gate te gaan. Om 23:55 uur vertrekt ons vliegtuig naar Amsterdam. Ook deze vlucht verloopt perfect. Het eten is goed, de films zijn leuk en het personeel is erg vriendelijk.
De volgende ochtend om 07:00 uur landen we en zijn we weer terug in Nederland. We willen de trein naar Eindhoven nemen, helaas rijdt deze niet. We pakken een andere waarbij we een overstap hebben. Doordat de rechtstreekse trein niet rijdt, is deze trein overvol en mogen we 1,5 uur staan. Starend uit het raam denk ik terug aan een adembenemende reis. En hoe uitgebreid deze route ook was, er zijn nog tal van plekken die ik wil ontdekken in deze regio. Nee, Australië is nog niet van me af!