Deelnemers:

Maarten (34 jaar) Medewerker Travelhome
Lianne (33 jaar) vriendin 
Nore (2, tijdens de reis 3 jaar geworden) dochter 

Campertype- en verhuurder:  
C25 van Cruise America 

Afgelegde afstand: 2700 kilometer / 1678 mijlen
 
Totale kosten campings: €1045 / $1160
Totale kosten benzine: €515 / $600
Totale kosten internet: €50 (30GB)
Totale kosten taxi/Uber (incl. fooi): €100 
Totale kosten boodschappen: €725 
Totale kosten uiteten/drankjes: €1125
Totale kosten shoppen/souvenirs: €365  
Totale kosten autostoeltje: €85
Totale kosten propaan bijvullen: €15  
 
Kosten entreegelden, excursies en bezienswaardigheden: 

Nationale Parken Pas: $80
Tunnel permit Zion NP: $15
Entree Dead Horse Point State Park: $20
Entree Goosenecks State Park: $5
Entree Meteor Crater: $58
Entree Slide Rock State Park: $20
Pink Jeep Tours: $255
Sedona Airport Viewpoint: $6
Verde Canyon RailRoad: $417
Stadion tour Las Vegas Raiders: $90

Na bijna een jaar ‘wachten’ is het dan zover: onze reis naar Amerika!

 

Rond 11 uur zijn we thuis vertrokken naar het station om vanuit daar met de trein naar Schiphol te gaan. Alles ging voorspoedig, de opa's en oma's hebben ons, maar vooral Nore natuurljk uitgezwaaid. Zonder vertraging zijn we rond 13.15 op Schiphol, ruim op tijd. Ook het inchecken en het passeren van de douane gaan soepel wat maakt dat we om 14.00 al klaar zijn voor de vlucht. Nore vermaakt zich in het speeltuintje en met het eten van een croissantje en wij vinden het ook wel best zo.

 

Het ontvangst bij KLM is super vriendelijk, het lijkt erop dat je met kleine kinderen iets meer aandacht krijgt en we mogen dan ook als een van de eersten het vliegtuig in. De vlucht gaat voorspoedig, weinig turbulentie en Nore die het ook allemaal wel interessant vindt. Uiteindelijk slaapt Nore een uurtje of 4 en zo'n 10 uur later stappen we met goed gevulde magen het vliegtuig uit. 

 

Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn maar ook op het vliegveld in Las Vegas gaat alles super soepel. Enige minpuntje tot zover is dat we de MPC app voor niks gedownload en ingevuld hebben. Daar doen ze hier in Las Vegas nog niks mee, althans, op het moment dat wij er zijn. 

 

Nog geen 1,5 uur nadat we geland zijn staan we in onze hotelkamer in het MGM Grand. Door de douane, met de taxi, ingecheckt en wel. Grand is ook echt Grand. Na een minuut of 15 door het casino lopen waarbij het gevoelsmatig inmiddels bijna bedtijd is, besluiten we voor een snel hapje bij Raising Cane's te gaan om de hoek. We zijn verbaasd over de bestelopties op het scherm, je kunt hier wel 300 chickenfingers bestellen. Dat is voor ons een beetje teveel van het goede.

 

Nadat we terugkomen in het hotel is het lontje van Nore inmiddels op, niet gek na zo'n lange dag. Ze heeft het super goed gedaan, echt verbazingwekkend gewoon. rond 22.30 liggen we allemaal in bed.

 

Viva Las Vegas!

 

Hotel: MGM Grand

De dag begint al vroeg, rond 4 uur zijn we allemaal wakker en Lianne en Nore zijn een spelletje gaan doen. Na de lange reisdag van gisteren hebben we bewust een rustige dag op de planning. We willen gaan ontbijten bij Denny’s, gaan zwemmen en in de avond eten bij The Cheesecake Factory.

 

Een gelukje is dat Denny’s 24 uur per dag geopend is. Om 7 uur lopen we gewassen en gestreken van onze hotelkamer naar Denny’s op de Strip toe, en zoals iedereen die in Vegas geweest is weet, moet je om van je kamer naar de uitgang te komen éérst door het casino. Er zitten al of nog? Behoorlijk wat mensen te gokken. Mooi tijdstip ook, om 7 uur in de ochtend.

 

Eenmaal buiten zien we de Strip zoals we deze nog nooit gezien hebben en waarschijnlijk ook nooit meer zullen gaan zien. Weinig mensen, weinig reuring, lekker rustig. Iedereen ligt waarschijnlijk nog in bed - of zit in het casino. We zijn de enige mensen op straat samen met mensen uit de categorie hardlopers. Heb ik even geluk dat mijn koffer al vol zat en mijn schoenen thuis moesten blijven.

 

Nore vermaakt zich uitstekend met alle roltrappen en kan er geen genoeg van krijgen, trapje op, trapje af en dat een keer of heel veel. Rond 8 uur zitten we eindelijk bij Denny’s binnen voor het ontbijt. Het Amerikaanse ontbijt met pannenkoeken, eieren, omelet, spek en hashbrowns staat ons wel aan. Een goed begin van de dag.

 

Het zwembad gaat om 9 uur open, en om 9.15 uur zoeken we een ligbedje uit. Dit is de beoogde plek voor een groot deel van de rest van de dag. Lekker! We zwemmen wat en Nore kan geen genoeg krijgen van het ‘vanaf de kant in het water springen’.  Rond een uur of 11 gaat de eerste Bud Light open en als lunch bestellen we nog wat fruit en nacho’s.

 

Rond 14.00 uur is het mooi geweest, de vroege start van vandaag komt om de hoek en we gaan terug naar de kamer voor een dutje. We slapen allemaal een kleine 2 uur en het kost moeite om weer uit bed te komen maar het lukt en we gaan onderweg met als eindbestemming The Cheesecake Factory in het Ceasar’s Palace hotel.

 

Het is geweldig om de diversiteit aan mensen te zien in Las Vegas. Onderweg stoppen we nog even bij de M&M store en uiteraard bij een winkel voor sport merchandise. Natuurlijk blijft er iets aan mijn vingers plakken, deze keer een petje van de Vegas Knights.

 

Nore besluit om er nog even een klein dutje achteraan te doen en op het moment dat we bij de fonteinshow bij het Bellagio zijn ligt ze te slapen, jammer, maar straks op de terugweg nog een kans.

 

Aangekomen bij The Cheesecake Factory bestellen we voor onszelf een ‘starter/small Plate’ en voor Nore een ‘kinderpasta’ (groter dan de gemiddelde pasta bij de italiaan in Nederland). We zitten er vol van en nemen een stuk(je) cheesecake mee als ontbijt voor morgen.

 

Wanneer we op de terugweg bij het Bellagio hotel zijn is Nore wel wakker en de fonteinshow staat op het punt van beginnen, perfect! Nore is onder de indruk van al het water en snapt er niets van wanneer de show weer stopt. We lopen verder en Nore begint vast aan de nacht. Ik scoor op de terugweg ook alvast een shirtje van de Las Vegas Raiders. De souvenirs voor deze vakantie zijn al binnen, je kunt ze maar vast hebben!

 

Eenmaal terug in de hotelkamer leggen we Nore over van de buggy in bed en liggen we om 23.15 uur allemaal in bed. Las Vegas heeft ons wederom niet teleurgesteld maar het is ook prima om morgen de camper op te gaan halen en te beginnen aan onze rondtrip!

 

Hotel: MGM Grand

Vandaag gaan we de camper ophalen! Om 11 uur kunnen we bij Cruise America terecht dus het plan is om rond 10.30 de taxi te nemen vanuit het hotel.

 

Aangezien het ontbijt bij Denny’s gisteren zo lekker was, en we niet weten wanneer we weer een Denny’s tegen gaan komen deze reis, besluiten we om er weer naartoe te gaan.. tot we de rij voor de deur zien. Aangezien we niet alle tijd van de wereld hebben vandaag kiezen we voor een alternatief: het Hard Rock Cafe!

 

Na het ontbijt gaan we snel terug naar de kamer, we pakken de laatste spulletjes weer in en gaan met de taxi naar Cruise America. We zijn iets te laat, maar worden heel vriendelijk ontvangen. Tijdens dat ik het papierwerk invul, komt er iemand met de camper voorgereden. Het is een zo goed als nieuwe editie, slechts 8000 mijl op de teller. De medewerkerster zegt dat wij het 4e reisgezelschap zijn dat met deze camper op pad gaat! De camper ruikt nog als nieuw.

 

Eenmaal vertrokken bij Cruise America is de eerste stop de Walmart, zo'n 3 minuten rijden vanaf het verhuurstation. Hier kopen we de eerste boodschappen en een autostoel voor Nore. 2 uur later en een paar ribben armer gaan we dan eindelijk écht beginnen aan onze Roadtrip.

 

Rond 18 uur zijn we op mijn favoriete camping aller tijden: Atlatl Rock Campground. Een fantastische camping tussen de rotsen waar ik in 2017 ook al met een aantal vrienden geweest ben. Als het helder is zie je hier in het donker ontelbaar veel sterren.

 

We ruimen onze koffers uit en eten buiten nog een van de favoriete maaltijden van Nore: Lasagne! Daarna houden we het voor gezien, Nore is moe en wij zijn eigenlijk ook wel klaar met de dag! Morgenochtend gaan we Valley of Fire SP nog bekijken om vervolgens door te rijden naar ons favoriete park: Zion NP!

 

Het voelt geweldig om weer terug te zijn in Amerika met Lianne en voor de eerste keer Nore.

 

Campground: Atlatl Rock Campground (elektriciteit + water)
Prijs: $35

De dag begint weer vroeg, maar al iets later dan voorgaande dagen. Nog even en we zitten helemaal in het ritme hier. Ik wist nog van de vorige keer dat Valley of Fire SP heel weinig light polution heeft en je er wanneer het helder is dus heel veel sterren kunt zien. Wanneer ik rond 5 uur wakker ben schuif ik het gordijntje aan de kant en inderdaad, zo is het. Snel naar buiten om wat foto's te maken.

 

Vervolgens heb ik nog mooi even de tijd om te bekijken wat we allemaal willen gaan zien vandaag. Ik maak een lijstje met Fire Canyon Overlook, Balancing Rock, Mouse’s Tank en Elephant Rock.

 

Lianne is ondertussen begonnen met eieren bakken en we ontbijten buiten in het zonnetje, vervolgens nog even de camper afkoppelen en we kunnen vertrekken, eerste stop is Rainbow Vista.

 

Vanuit Rainbow Vista kun je in een kleine 2km roundtrip naar Fire Canyon Overlook lopen. We zijn de parkeerplaats nog maar net af, of Nore gaat op de barricade; ze heeft geen zin om te lopen, gaat zitten en wil alleen nog maar gedragen worden. En zo geschiedde. Laten we het daar maar bij houden.

 

We beseffen dat we de eerste dagen van deze reis al veel van d’r gevraagd hebben en besluiten om de andere viewpoints over te slaan en naar Zion NP te rijden, morgenochtend hebben we namelijk 2 e-bikes geboekt om Zion NP te gaan bekijken.

 

Het is nog ongeveer 2,5 uur rijden en gelukkig doet Nore even een dutje. Om 15 uur als we aangekomen zijn op de camping wordt Nore wakker. Het dutje lijkt haar goed te hebben gedaan en de rest van de middag krijgt ze de tijd om te spelen. We doen een spelletje, ze speelt op haar iPad en verzamelt wat takken en stenen rondom de camper.

 

Ik ga nog even naar het Visitor Center om te verifiëren of de stops die ik in gedachten heb voor morgen tijdens de fietstocht geschikt zijn voor met een bijna 3-jarige, dat is zo, ik had ook niet anders verwacht.

 

Wanneer ik weer bij de camper ben beginnen Lianne en Nore met het maken van de soep en schroef ik onze BBQ in elkaar. Vanavond eten we soep, en hamburgers van de BBQ. Het smaakt allemaal uitstekend. Aangezien we nog geen hout hebben voor een kampvuur laten we de kolen op de BBQ nog maar aan, geen knetterend hout maar wel een beetje warmte.

 

Op naar morgen, lekker met de fiets Zion NP verkennen, iets wat ik de vorige 2 keren nog niet gedaan heb.

 

Oja, en het is Nore voor het eerst gelukt om een foto te maken van ons, over mijlpalen gesproken!

 

Campground: Watchman Campground (elektriciteit)
Prijs: $45

Vandaag gaan we Zion NP met de e-bike verkennen, iets wat in 2016 en 2017 nog niet mogelijk was zover ik me kan herinneren. Wat ik me voor moest stellen bij e-bikes wist ik niet zo goed, maar de exemplaren die voor ons gereserveerd zijn mogen er wezen! Wij als nieuwkomers in de e-bike wereld zijn verrast door het ‘gashendeltje’, als je niet wilt, hoef je zelfs helemaal niet te trappen. Zeg nou eerlijk, vette fietsen toch?

 

Rond 10 uur trappen we vanuit Springdale via de Pa’rus trail naar de enige ‘scenic drive’ in Zion NP. We hebben 3 stops op het programma; Riverside walk bij halte 9, Weeping Rock bij halte 7 en Zion Lodge bij halte 5.

 

We hebben het idee om eerst Halte 7 te doen, vervolgens halte 9, om bij halte 5 af te sluiten met een ijsje. Nore ligt echter zo comfortabel in de carrier, dat ze bij halte 7 nog bezig is met haar dutje en we besluiten maar eerst naar halte 9 te fietsen voor de Riverside walk; een mooie buggy-proof wandeling welke we nog niet eerder helemaal gelopen hebben. Nadat we deze 4km roundtrip gelopen hebben fietsen we terug naar halte 7. Hier is Weeping Rock gelegen, sinds kort weer toegankelijk. Ik had er geen voorstelling bij, maar ook hier was ik de voorgaande 2 keren nog niet geweest. Ik moet zeggen, voor zo’n korte wandeling met relatief weinig hoogtemeters is het uitzicht indrukwekkend! Een aanrader wat mij betreft. 

 

Inmiddels zijn we al ruimschoots aan de middag begonnen wanneer we bij halte 5, Zion Lodge aankomen. We kopen een kleine lunch voor een grote prijs. De kwaliteit is Mwah, maar we hebben gegeten. We sluiten af met een ijsje voordat we terugfietsen. De temperatuur is inmiddels aardig opgelopen en onderweg stoppen we nog ergens zodat Nore even in het water kan spelen.

 

Rond 17.00 uur leveren we de fietsen in en praten we nog even met de mensen bij het fietsverhuur. Het klopt inderdaad dat we dit in 2016 en 2017 nog niet hebben gezien. Het meeste e-bike verhuur is namelijk ontstaan in COVID tijd.

 

Op de weg terug naar de camping scoren we ons eerste hout voor een kampvuur, we bewaren het voor morgen. We kijken terug op een mooie dag! We hebben weer nieuwe dingen gezien in Zion NP en het park verkennen met een e-bike is fantastisch. Wat ons betreft een dikke aanrader. De status van favoriete park is ongewijzigd. Zelfs Lianne wil er nog een 3e keer naar terug om The Narrows en Angel’s Landing te lopen.

 

Morgen gaan we ontbijten in het dorp en rijden we naar Bryce Canyon NP. Verder staat er niks op het programma.

 

Campground: Watchman Campground (elektriciteit)
Prijs: $45

Vandaag hebben we rustdag. Eigenlijk niks écht op de planning, met uitzondering van de rit van Zion NP naar Bryce NP, een rit van een kleine 2 uur.

 

We starten de dag bij Porters in Springdale met een ontbijtje! In het souvenirwinkeltje ernaast kopen we nog wat voordat we teruggaan naar de camping.

 

Rond 11 uur vertrekken we. Nore doet haar inmiddels bijna gebruikelijke dutje onderweg, speelt wat met Lisa en op de ipad. Zodra we op de camping zijn kunnen we meteen inchecken en rond 13.30 is de camper weer aangesloten.

 

We hebben een speeltuintje gezien niet ver van de camping vandaan en ook het vee van de lokale Rodeo staat daar. Hier spenderen we de rest van de middag.

 

Terug bij de camper eten we wederom soep en dit keer een broodje pulled pork. Aangezien het hier kouder is in de avond maken we ook ons eerste kampvuurtje van de reis, pyromaarten was erg tevreden.

 

Morgen gaan we Bryce Canyon NP verkennen.

 

Campground: Ruby's Inn RV Park & Campground (full hookup)
Prijs: $65

We verblijven op Ruby’s Campground, de camping waar we in 2016 ook al zijn geweest. Dit is namelijk de perfecte uitvalsbasis voor het bezoeken van Bryce Canyon NP. Mooie plekken, veel faciliteiten en op loopafstand van een winkel, souvenirshop en restaurant, oh en niet te vergeten een halte van de shuttlebus voor de deur.

 

Rond half 10 nemen we de shuttlebus naar Bryce Canyon NP. Eerste stop is Bryce Point. Met een klein wandelingetje heb je een mooi uitzicht op Bryce Canyon NP. Vervolgens gaan we naar Inspiration Point, een andere korte stop met een indrukwekkend uitzicht op het park. Derde stop van vandaag is Sunset Point hier begint een van de mooiste wandelingen van het park: Navajo Loop welke je kunt combineren met de Queens Garden Trail. Dit hebben we in 2016 gedaan maar is voor Nore en Lianne te intensief deze keer. Zelf loop ik het eerste stukje naar beneden via allemaal switchbacks en klim dan ook weer omhoog. Vervolgens lopen we boven langs de rand van het park naar Sunrise Point, een stukje van ongeveer 1 kilometer met weinig hoogteverschil, perfect geschikt voor ons dus. Tijdens dit stukje wandelen doet Nore weer even een dutje, perfecte timing.

 

Het is een indrukwekkend park, waar je aan een halve dag voldoende hebt indien je niet echt een serieuze wandeling kunt doen. We zijn dan ook mooi op tijd terug op de camping. Rond 3 uur trekken we onze zwemkleding aan. Net wanneer we vertrekken bij de camper begint het te regenen en onweren. We lopen nog even door naar het zwembad in afwachting van hoe het weer zich ontwikkelt. Bij het zwembad treffen we andere mensen die ons aanraden om bij het naastgelegen hotel te gaan zwemmen, als campinggast mag je gebruikmaken van de faciliteiten en dat zwembad is binnen. Dat klinkt goed!

 

Rond 16 uur liggen we in het zwembad van het hotel en zitten we een tijdje in het bubbelbad. Lekker warm en binnen, van de regen krijgen we niet veel meer mee dus. We besluiten in het restaurant van het hotel te gaan eten, wetende dat we hierna naar Capitol Reef NP gaan waar we 2 nachten op onze camperfaciliteiten aangewezen zullen zijn. De porties zijn zoals gewoonlijk hier weer erg groot. Nore d’r bord ligt voller dan een normale portie voor volwassenen in Nederland en ook onze borden liggen goed vol. Het smaakt ons goed en met een volle maag lopen we terug naar de camping.

 

Inmiddels is het droog geworden wat betekent dat we nog een kampvuurtje kunnen maken. Nore maakt nog marshmallows voordat ze naar bed gaat. Wij bellen nog met een oom en tante van Lianne, toevallig ook in Amerika, zo’n 1300 km verderop aan de kust bij San Francisco. Onze gezamenlijke conclusie is dat het hier allemaal een stukje relaxter is vergeleken met in Nederland, en ook dat het hier allemaal zo lekker praktisch geregeld is allemaal. Een verademing.

 

Campground: Ruby's Inn RV Park & Campground (full hookup)
Prijs: $65

Vandaag staat er weer een reisdag op het programma. We rijden via de UT-12 van Bryce Canyon naar Capitol Reef NP. De is eenvoudig: einde weg rechts, 110 mijl de weg blijven volgen, einde weg rechts, bestemming bereikt. De route is prachtig. In 2017 heb ik deze route al eens andersom gereden, dus ik wist wat te verwachten.

 

Stevig klimmen, flink dalen, afgronden links, afgronden rechts, afgronden aan twee kanten, loslopend vee, regen, zon, wind, vrolijke Nore, minder vrolijke Nore, alles komt voorbij vandaag.

 

Eenmaal op de camping aangekomen regent het nog steeds een beetje. Voor vandaag is het dus wel genoeg geweest. We gaan nog even langs het visitor center om te checken wat we morgen kunnen gaan doen en met een plattegrond en wat foldertjes komen we terug. Het is nog even afwachten wat het weer morgen doet, ook die voorspellingen wisselen snel vandaag. We zien het morgen wel! Nore speelt wat in de camper en wij maken de camper ondertussen een beetje schoon.

 

Rond 18 uur is het inmiddels droog en lopen we  een rondje over de camping. We ‘spotten’ nog wat loslopend wild en gaan weer terug naar de camper. Na het eten is het tijd voor een kampvuurtje. We houden de streak levend; voor de 3e dag op rij sluiten we af met een vuurtje!

 

Hopelijk is het weer ons morgen goedgezind en kunnen we er een mooie dag van maken in Capitol Reef NP!

 

Campground: Fruita Campground (geen hookup)
Prijs: $25

Vanmorgen worden we rond 8 uur wakker. Haast hebben we niet, het ziet er buiten namelijk nog grijs uit. Wetende dat het park niet súper groot is, doen we rustig aan. We snoozen nog een beetje, Nore speelt wat en tegen half 11 vertrekken we naar Panorama Point.

 

Panorama Point doet haar naam eer aan. Het uitzicht met grijze lucht is al mooi, laat staan met een strak blauwe hemel. Het begint inmiddels ook te regenen, uit de lucht en uit Nore d’r ogen, ze wil niet lopen en ze wil niet rijden. Goosenecks Overlook slaan we dan ook over en we keren terug naar de camping. Jammer, maar niet super erg aangezien het weer toch nog matig is.

 

Terug op de camping laten we Nore haar ding doen en zodra het droog is rond 13 uur gaan we naar Gifford Homestead, een huisje op loopafstand van de camping, wereldberoemd vanwege de homemade fruit pies. Lianne en Nore snoepen van een Cherry Pie terwijl ik nog wat hout regel voor vanavond. Met het hout op de schouders sjouwen we terug naar de camper.

 

Het weer begint op te klaren (en Nore ook), de grijze lucht wordt verdreven door de zon. Tijd om de Scenic Drive te gaan rijden in het park. Deze route van 20 mijl (retour) is prachtig. Capitol Reef NP is boven verwachting mooi deze keer.

 

Terug op de camping geniet Lianne nog even van het zonnetje, speelt Nore binnen op de Ipad en zoek ik vast wat foto’s uit.

 

Terwijl Lianne en Nore buiten wat spelen, ‘kook’ ik. Dat wil zeggen soep opwarmen en hotdogs maken. Dat kan iedereen natuurlijk. Na het eten spelen ik en Nore wat, en doet Lianne de afwas.

 

Inmiddels zitten we onder een heldere hemel vol sterren bij het vuur! Morgen hebben we een rustige dag. We rijden naar de volgende camping in Moab waar we 3 nachten zullen blijven. Even de was doen en misschien nog even zwemmen.

 

Campground: Fruita Campground (geen hookup)
Prijs: $25

Vandaag staat er weer een reisdag op de planning. Een rit van zo’n 2,5 uur van Fruita naar Moab. Het idee is om op tijd te vertrekken zodat we rond de middag al in Moab zijn. We moeten namelijk ook nog wat boodschappen doen en willen misschien nog even gaan zwemmen als de tijd het toelaat. Het plan is om eerst een stuk te rijden en vervolgens ergens onderweg te ontbijten, dat breekt de 2,5 uur een beetje.

 

Aangezien de Cherry Pie gisteren zo lekker was, besluiten we om Apple Pie en Cinnamon Buns te halen om mee te nemen. Gifford Homestead opent om 9 uur, dus rond 5 voor 9 loop ik er vast naartoe. Bij aankomst ben ik verbaasd, er staat al ruim 35 man te wachten om om 9 uur een ‘Pie’ te mogen kopen. Ik sluit maar aan in de rij en klets wat met mijn achterburen. 2 Cinnamon Buns en 1 Apple Pie rijker loop ik rond half 10 weer terug naar de camper. Nore en Lianne zitten al klaar voor vertrek.

 

Aangezien er geen wolkje aan de lucht is, besluiten we nog een keer terug te rijden naar Panorama Point, het is er nog mooier dan gisteren. We maken nog een paar dezelfde foto’s als gisteren, alleen dan met een blauwere lucht. Tijd om Capitol Reef NP achter ons te laten.

 

De rit gaat voorspoedig, Nore eet en speelt wat en doet een dutje. Van ontbijten onderweg komt het dus niet. In het kader van, je kunt het maar vast gehad hebben, pakken we Dead Horse Point SP vandaag al mee. Ook hier is het uitzicht weer geweldig. Zó geweldig zelfs, dat de pot spaghettisaus ook wel eens uit zijn donkere kastje wil komen om van het uitzicht te genieten… Het begint bijna ‘gewoon’ te worden om zulke mooie natuur om je heen te zien. Haast onvoorstelbaar als je er zelf nog nooit geweest bent. Het is alsof je de hele dag door een filmset rijdt of loopt.

 

Bij Dead Horse Point SP vinden we ook een mooi plekje om ons beoogde ontbijt te eten. Rond half 3 rijden we naar de camping en checken we in. Hier blijven we de komende 3 nachten. We verblijven op dezelfde camping als waar ik in 2017 geweest ben. Midden in Moab, in de buurt van restaurantjes, winkeltjes en een supermarkt.

 

De eerste wasjes zitten in de machine terwijl we naar de supermarkt gaan. Bij terugkomst op de camping ontfermt Lianne zich over de was en ga ik met Nore naar het speeltuintje op de camping. Ook klets ik nog wat met onze buurman, hij woont tegenwoordig in San Diego, maar is 55 jaar geleden opgegroeid in Moab. Hij is nu terug om de plekken te bekijken waar hij als klein jongetje speelde en opgegroeid is.

 

We sluiten de avond af bij Zax. Het is er nog hetzelfde als in 2017, de pizza’s smaken goed, zo goed dat Nore haar hele pizza op eet.

 

Morgen gaan we naar Arches NP. We hebben een timeslot gereserveerd om 10 uur. Als we in de middag op tijd terug zijn willen we nog even gaan zwemmen op de camping, dat is er vandaag namelijk niet meer van gekomen.

 

Campground: Sun Outdoors Moab Downtown (elektriciteit + water)
Prijs: $88

Vandaag staat Arches NP op de planning. Het park dat mijn top 5 van parken compleet maakt (Zion NP, Yosemite NP, Yellowstone NP en Grand Teton NP zijn de andere 4). Vergeleken met 2017 moesten we nu een timed entry reserveren om het park in te gaan, dit had ik vanuit Nederland al geregeld en om 10 uur mogen we het park in. Het was een korte rit aangezien we in Moab verblijven momenteel.

 

Aangezien Arches NP zó groot is en alles met een bijna 3-jarige iets langer duurt, hebben we besloten om ons te focussen op het ‘Windows’ gedeelte. Delicate Arch, het allermooiste stukje Arches wat mij betreft, is te pittig en warm voor Nore. Maar zoals je op de foto’s ziet, is het geen straf om enkel het ‘Windows’ gedeelte te zien.

 

Je kunt hier 2 korte wandelingetjes maken tussen schitterende bogen en rotsformaties. Werkelijk indrukwekkend hoe zulke dingen ooit ontstaan kunnen zijn. Nore vermaakt zich ook uitstekend, er zijn ontelbaar veel trapjes en rotspartijen waar ze lekker kan lopen en klimmen.

 

Terug bij de camper eten we het appeltaartje uit Capitol Reef op, met uitzicht op de geweldige natuur. We raken nog aan de praat met mensen uit Michigan die ons complimenteren voor de mooie lunchplek. Ze reizen met een elektrische auto en hond rond. Niet verwacht dat elektrisch hier al zou werken gezien de grote afstanden.

 

Wanneer we op de camping zijn doet Lianne nog de laatste wasjes en gaan we vervolgens naar het zwembad. De zon schijnt en de temperatuur is goed. We vermaken ons hier uitstekend!

 

We sluiten de avond af met Spaghetti bij de camper. Ik raak nog aan de praat met buurman John die 9 jaar in Slowakije heeft gewerkt en gewoond. Hij is de 2e vandaag die me attendeert op de mogelijke Shutdown van de US Government.

 

Morgen staat Canyonlands NP op het programma, zoals het er nu uitziet is het park gewoon toegankelijk en is enkel het visitor center gesloten.

 

Of we Canyon de Chelly en Petrified Forest kunnen bezoeken moeten we nog even afwachten, dat zijn zorgen voor later. Als alternatief heb ik Goosenecks SP en Monument Valley in gedachten. We zullen zien.

 

Campground: Sun Outdoors Moab Downtown (elektriciteit + water)
Prijs: $88

Vandaag gaan we naar Canyonlands, het laatste park van de bekende 5 in de staat Utah. Gelukkig zijn in Utah ondanks de shutdown wel alle parken toegankelijk. Rond 11 uur zijn we bij de (onbemande) ingang van het park. Ook het visitor center is gesloten, dat is opzich minder erg aangezien ik in 2017 ook al in het park geweest ben en nog wel ongeveer weet wat de mooie plekken zijn.

 

Eerste stop vandaag is Mesa Arch, een van de bekendste plaatjes van Canyonlands. Wanneer je Canyonlands NP opzoekt op google krijg je als een van de eerste afbeeldingen deze Arch te zien. De parkeerplaats is niet zo groot en we hebben pech. Na 4 rondjes over de parkeerplaats in de hoop dat we net geluk hebben dat er iemand vertrekt, staken we onze poging en rijden we naar Green River Overlook.

 

Green River Overlook is een canyon in een canyon, heel bijzonder om te zien. Ergens heeft het wat weg van de Grand Canyon, maar dan toch net anders. Het ziet er in ieder geval wederom geweldig uit. Vervolgens rijden we naar Upheaval Dome waar we een kleine wandeling maken naar het viewpoint. Een overvloed aan trapjes wacht op ons, dus Nore vermaakt zich goed. Eenmaal boven picknicken we op een riant stukje schaduw achter een klein boompje.

 

Na deze wandeling besluiten we nog een poging te wagen bij Mesa Arch, dit keer hebben we meer geluk. We kunnen er parkeren en maken de bekende foto’s. De afgrond na de Arch is immens en het uitzicht is groot, je kijkt ver weg.

 

Inmiddels zijn we toch alweer langer in het park dan we vooraf gedacht hadden. Moab Brewery bewaren we dus maar voor een volgende keer. Gelukkig weer een reden gevonden om hier nog eens terug te gaan. Op de terugweg stoppen we nog even bij Shafer Canyon Overlook en dan rijden we terug naar de camping.

 

We eten bij Moab Diner in het dorp en struinen vervolgens nog langs wat souvenirwinkeltjes.

 

Morgen hebben we een rustige dag op het programma. We gaan weer even boodschappen doen en rijden dan verder naar Bluff.

 

Campground: Sun Outdoors Moab Downtown (elektriciteit + water)
Prijs: $88

Vandaag staat er een rustige dag op de planning. Terwijl ik en Nore bij de naastgelegen supermarkt croissantjes en donuts halen doet Lianne nog een wasje en ruimt wat op. Rond 11 uur hebben we de tanks geleegd en rijden we naar de supermarkt voor de laatste boodschappen. We gaan vanavond namelijk BBQen. Zodra we de boodschappen opgeruimd hebben rijden we naar Bluff. We rijden via het wereldberoemde Manti-La Sal National Forest, het hoog(s)te punt van vandaag. Nee, vandaag is de natuur niet zo spectaculair.

 

Rond 15 uur zijn we op de plek van bestemming: Cadillac Ranch RV Park in Bluff. We staan (zoals verwacht) op een weinig sfeervolle camping, zonder andere huurcampers. Vandaag dus een ‘echte Amerika ervaring’. Al snel hebben we contact met onze buren uit Wisconsin. Ze reizen met een klein caravannetje, naar Amerikaanse maatstaven de mini onder de caravans. We mogen even binnenkijken, er is precies plek voor een bed, mini keukentje en een zithoekje. Ik moet toegeven dat het allemaal erg efficient ingericht is.

 

We BBQen en genieten van het zonnetje en de temperatuur. Ook maken we plannen voor morgen. Aangezien we zeker weten dat Petrified Forest NP gesloten is, en we geen duidelijke info kunnen vinden over Canyon de Chelly, besluiten we het plan voor morgen om te gooien. We boeken een camping in Tuba City en we rijden morgen via Goosenecks State Park en Monument Valley daar naartoe, ook geen straf. Bijkomend voordeel is dat we hierdoor zaterdag de dag starten in een grotere plaats en we naar Denny’s kunnen op Nore haar verjaardag.

 

Campground: Cadillac Ranch RV Park (full hookup)
Prijs: $55

Rond 10 uur verlaten we onze camping in Bluff. We beginnen met tanken. Omdat de afstanden in Amerika zó groot zijn, en je vaak kilometers rijdt zonder een tankstation tegen te komen, hadden we in 2016 eigenlijk al de ‘regel’ om zodra de tank half vol (of half leeg) is, te tanken. Dan hebben we nooit stress over het brandstofniveau.

 

De benzine kruipt uit de pomp, of de tank is enorm, maar na een minuut of 5 is de tank weer vol. We kunnen weer zo'n 400 a 500 mijl vooruit.

 

Eerste stop vandaag is Goosenecks SP, het is een beetje Horseshoe Bend en Dead Horse Point achtig, maar dan toch weer anders. Een leuke korte tussenstop op onze weg naar Monument Valley. We zijn nog maar net vertrokken bij Goosenecks SP en Nore merkt op dat ze haar beker nog ergens op een steen heeft laten staan, dat wordt dus omkeren. Gelukkig staat haar beker er nog en met een beetje vertraging zetten we koers richting ‘Forrest Gump Point’. Hét bekende fotopunt van Monument Valley.

 

Het punt is niet te missen, auto’s en campers náást de weg, mensen óp de weg. Iedereen wil het perfecte plaatje van Monument Valley natuurlijk hebben. Wij doen netjes mee.. We parkeren de camper en maken de gewenste foto’s. Het is (wederom) een schitterend uitzicht. Het begint langzamerhand ‘gewoon’ te worden om omringd te zijn door zulke bijzondere natuur en eindeloze wegen. De tour bij Monument Valley laten we voor wat het is, die hebben we in 2016 namelijk ook al eens gedaan.

 

We rijden verder en zodra we Monument Valley achter ons laten, belanden we in een soort zandstorm. De lucht kleurt rood/oranje van het zand en we besluiten de ‘Welcome to Arizona’ en ‘Welcome to Utah’ borden over te slaan. We hebben weinig zin om gezandstraald te worden terwijl we poseren voor de foto.

 

Nore valt in slaap en met twee handjes strak aan het stuur in verband met de flinke wind rijden we in de richting van Tuba City, een ‘grote’ plaats binnen Navajo Nation. Het doet wat armoedig en somber aan en is met 8000 inwoners een grote plaats in deze regio. We kamperen op een campground bij een hotel en het personeel is niet heel enthousiast. Maar goed, we hebben een prima plek, het zonnetje schijnt nog steeds en we blijven hier maar een nacht. We redden ons hier wel dus.

 

Vrijwel naast de campground is een McDonalds gelegen. Hier gaan we na het avondeten nog even een ijsje halen. In Nederland is het namelijk al 4 oktober, wat wil zeggen dat Nore vandaag jarig is. We proosten met een ijsje en een Milkshake en we beginnen de ‘verjaardag’ van Nore goed. Ondanks dat we de verjaardag al in Nederland gevierd hebben voor onze reis, willen we er hier morgen nog wel een ‘Nore dag’ van maken, we gaan ontbijten bij Denny’s en wat Disney spulletjes kopen bij de Walmart in Winslow.

 

Campground: NavajoLand RV Park (full hookup)
Prijs: $38

We beginnen de dag met DJ Nore in de camper. Op spotify weet ze zonder moeite op basis van de ‘covers’ van de liedjes haar favoriete nummers op te zetten: Baila de Gasolina, Blikkendag, We Pray en feelslikefallinginlove. Ook is er een nieuw liedje toegevoegd, Joana. Dit omdat ze een Axolotl poppetje heeft met die naam.

 

Wanneer we allemaal goed wakker zijn koppelen we de camper af en rijden we naar Denny’s voor een soort ‘verjaardagsontbijt’ voor Nore. De porties zijn wederom enorm, maar erg lekker. We kunnen de lunch wel overslaan.

 

Na het ontbijt beginnen we aan onze tocht naar Winslow, wereldberoemd door de hit ‘Take it Easy’ van de Eagles. Voordat we daar zijn, trotseren we eerst ruim 2 uur de leegte van Arizona. Het merendeel van de rit rijden we alleen op de wereld, ver weg van de beschaving.

 

We beginnen ons avontuur in Winslow bij de Walmart. We willen Nore namelijk wat kleding van Disney uit laten zoeken, dat is in de Walmart namelijk spotgoedkoop. Een pyjama, twee truien en een carnavalspak rijker lopen we weer naar buiten. Nore uiteraard helemaal in d’r nopjes.

 

Nu is het tijd om Winslow écht te bekijken. Winslow is een van de plaatsen gelegen aan de historische Route 66. Daarnaast dus wereldberoemd door de tekst ‘Standing on the corner in Winslow, Arizona’ uit het lied Take it Easy van de Eagles. Deze zin refereert naar het feit dat Jackson Browne met een kapotte auto was gestrand in Arizona.

 

We parkeren de camper in de buurt van het centrum en maken een klein rondje. Perfect timing. Er is net een autoshow aan de gang. Wat is er nu mooier dan een stukje Route 66 beleven in het bijzijn van allerlei blinkende (classic) Cars? Ik raak nog aan de praat met de eigenaar van een Plymouth Superbird. Deze auto’s zijn schijnbaar maar in zulke beperkte oplage gemaakt (zo’n 2000) waardoor ze nu minimaal $100.000 en sommige het veelvoudige waard zijn.

 

Via een herdenkingsplek voor de slachtoffers van 11 september rijden we vervolgens naar de Dunkin’ Donuts. Iedereen die Nore een beetje kent weet wel dat je haar hier héél blij mee maakt. Een perfect dag hiervoor dus. Uiteraard kiest ze een roze donut met spikkels, ook dat zal niemand verbazen!

 

Een ding is zeker, Nore heeft een leuke dag gehad en wij ook! Morgen rijden we via Meteor Crater naar Sedona, hier zullen we vervolgens 3 nachten verblijven.

 

Campground: Homolovi State Park Campground (elektriciteit + water)
Prijs: $44

We worden deze ochtend al vroeg gewekt. Al voor 7 uur trekt er een kudde balkende ezels over de camping. Ze zijn al vroeg in de weer en trekken veel bekijks. Ik heb geluk, mijn telefoon maakt fotos met de kwaliteit alsof ze met een aardappel gemaakt zijn. Ik kan dus lekker onder de dekens blijven liggen. Lianne gaat de camper uit om er een paar foto’s van te maken.

 

Als we allemaal wakker zijn en wat gegeten hebben vertrekken we weer. We rijden naar het tankstation in de buurt en tanken weer. De brandstof is goedkoop: $2,98 per gallon, dat is 2,54 euro voor 3,8 liter wat neerkomt op zo’n 67 cent per liter benzine. Zonde dat de camper zo dorstig is.

 

Volgende stop is Meteor Crater. Deze krater is ongeveer 50.000 jaar geleden gevormd door de inslag van een meteoriet. Deze zou met zo’n 12 a 20 kilometer per seconde ter aarde zijn gekomen, wat wil zeggen met een snelheid waarbij je in 5 minuten van Los Angeles naar New York zou gaan. Dit alles resulteert in een krater waar plek is voor 20 voetbalvelden en 2 miljoen toeschouwers op de hellingen. Het klinkt in ieder geval spectaculair. Verder is het ook vermakelijk, er zijn een aantal uitkijkpunten, er is een 4D Experience en een korte film in een soort van bioscoop. Tot slot ook nog een kleine kinderspeelplaats, een prima tussenstop dus.

 

Tweede en laatste tussenstop voor vandaag is Slide Rock SP. Hier zitten we een tijdje aan het water en met de voetjes zo nu en dan in het water. Ook dit is meer dan prima met een blauwe lucht en een lekker zonnetje. De rotsen zijn erg glad dus het is goed opletten. Ook is het er vrij druk. So far kan Arizona nog niet tippen aan Utah wat ons betreft, maar dat is wellicht ook moeilijk te overtreffen.

 

We eindigen de dag op de camping in Sedona. Hier zullen we de komende 3 nachten verblijven.

 

Morgenochtend hebben we een jeeptour in en om Sedona, we hebben er zin in en zijn benieuwd!

 

Campground: Rancho Sedona RV Park (full hookup)
Prijs: $96

Om 7 uur gaat de wekker. We moeten eruit want anders halen we het niet om om 8.30 uur bij Pink Jeep Tours te zijn. We gaan vandaag op pad met een roze jeep.

 

We hebben een rustige tour geboekt aangezien Lianne en Nore niet mee mogen op de 'ruige' tours. Onze tour pakt dus enkel verharde wegen. We hebben een leuke gids en ook prima reisgezelschap: een moeder met 2 kindjes uit Australië. Nore vermaakt zich goed achter in de auto. Ondanks dat ze het Australische meisje niet verstaat hebben ze veel lol. Onderweg stoppen we bij een mooi viewpoint, rijden we een scenic route en stoppen we bij een Chapel bijna tegen de rotswand aan. De gids brengt ons het nodige bij over Sedona. Zo heeft de McDonalds in Sedona een turquoise M op de gevel omdat geel niet is toegestaan. Alle kleuren moeten namelijk natuurtinten bevatten. Na ongeveer 2 uur zijn we weer terug. Nore is helemaal onder de indruk en zou het liefst nog wat langer op pad gaan met de roze jeep.

 

We struinen nog langs wat winkeltjes, eten een van de beste ijsjes aller tijden bij Love Gelato en lunchen onderweg ‘naar huis’ bij Tlaquepaque. Rond 15 uur zijn we weer terug.

 

We genieten van de zon, picknicken op onze campingplek, Nore gaat samen met haar pop Lisa de was doen, en loopt de rest van de middag in haar toekomstige carnavalspak rond.

 

Prima zo’n middagje camping. Morgen staat er namelijk wéér een excursie op de planning. Dan gaan we namelijk met de Verde Canyon Railroad mee.

 

Campground: Rancho Sedona RV Park (full hookup)
Prijs: $96

In tegenstelling tot gisteren hebben we vandaag geen wekker. Enige ‘verplichte’ activiteit vandaag is namelijk de Verde Canyon Railroad, waarvoor we uiterlijk om 11 uur moeten vertrekken met de camper. We ontbijten dus op het gemakje.

 

Wanneer we ruim voor vertrek al klaar zijn, besluiten we om naar Sedona Airport Lookout te rijden. Dit is een mooi uitzichtpunt op de route naar Clarkdale. We zijn niet de enige, er is een ruime parkeerplaats aanwezig en vele toeristen stoppen hier om foto’s te maken van de skyline van Sedona. Ik moet zeggen dat het ook wel een van de betere viewpoints van Sedona lijkt te zijn, in ieder geval van wat wij hebben gezien. We maken de nodige foto’s en Nore doet ook weer een poging, het gaat haar steeds beter af!

 

Zodra we het gezien hebben rijden we verder naar Clarkdale, hier vertrekt de Verde Canyon Railroad om 13.00 uur stipt. We zijn er ruim op tijd en wachten geduldig tot we aan boord kunnen. Het is helemaal uitverkocht. Ontvangst is met champagne, water en een snackbox voor iedereen en zodra we op de helft zijn krijgt iedereen ook nog een ‘ice sandwich’ aangeboden, we komen dus niks te kort. Het uitzicht vanuit de trein is mooi, maar kan niet tippen aan het vele natuurschoon dat we al gezien hebben tijdens de reis. Het is een vermakelijke reis: we rijden over bruggen, door een tunnel en zien onderweg de ene na de andere rotsformatie. Zoals gewoonlijk in Amerika, heeft elke rotsformatie die ook maar enigszins op ‘iets’ lijkt, een naam gekregen. Deze route passeren we o.a. Turtle Rock, Dorito Rock en Abraham Lincoln Rock. Het is bijna knap dat je voor zoveel rotsformaties een naam verzonnen krijgt. Het is een vermakelijke middag. Nore vermaakt onze medereizigers uit Texas, en ik klets nog met wat mensen uit Canada. Rond 17 uur zijn we weer terug in Clarkdale.

 

Aangezien we Taco Bell al verschillende keren gezien hebben, maar het nog niet gelukt was er af te draaien, doen we dat vanavond. Op de weg terug naar de camping eten we een paar burrito’s, enchiladas en quesedillas en drinken we voor de verandering Mountain Dew, nu kan het nog. Wanneer we vertrekken bij Taco Bell is het inmiddels donker. Het eerste ritje met de lampen aan wacht en rond 19 uur zijn we veilig terug op de camping. De camper even aansluiten en klaar zijn we voor vandaag.

 

Morgen rijden we via een stuk Route 66 naar Kingman, hier zullen we nog 1 nacht verblijven. Onderweg willen we stoppen in Williams en Seligman. We zetten koers richting Las Vegas, onze camperreis is bijna ten einde. Nog een paar dagen genieten voordat we weer terug naar Nederland vliegen.

 

Campground: Rancho Sedona RV Park (full hookup)
Prijs: $96

Vanmorgen verlaten we Sedona al op tijd. Rond 9 uur vertrekken we op de camping. Aangezien we vandaag een van de langere reisdagen hebben besluiten we om eerst een stukje te rijden en dan voor een laat ontbijt te gaan. Dat breekt de reis een beetje.

 

We rijden eerst naar Williams, een van de bekendere plaatsen op Route 66 in Arizona. Route 66 is in totaal bijna 4000kilometer lang, startend in Chicago, Illinois en eindigend in Santa Monica, Californië. Het is misschien wel de bekendste (snel)weg die Amerika heeft (gehad). Vroeger was het een belangrijke snelweg van ‘Oost naar West’, werd deze gebruikt door mensen uit het oosten die onderweg waren naar een beter leven in het westen én door mensen die op de vlucht waren voor de Dust Bowl in de jaren 30. Tegenwoordig is de route vooral populair bij toeristen omdat het een symbool is van de Amerikaanse vrijheid.

 

Route 66 staat ook bekend om de klassieke diners. Een daarvan staat in Williams en daar hebben wij ontbeten, Goldies Route 66 Diner. Het ontbijt was lekker en het was leuk om in een klassieke jaren 50 diner te zijn. Na het ontbijt kijken we nog wat rond in Williams voordat we onze weg vervolgen naar Seligman.

 

Seligman en Route 66 zijn een flinke inspiratiebron geweest voor Cars van Disney. Ik moet eerlijk zeggen dat ik Cars nog nooit gezien heb, maar daar komt in de toekomst waarschijnlijk verandering in. Wel heb ik in Seligman alvast de eerste auto voor onze zoon gekocht. Een Matchbox Plymouth Prowler van $3,75. Nadat we in Seligman nog wat meer historie hebben bekeken rijden we nog zo’n 85 mijl via Route 66 naar het eindpunt van vandaag: Kingman.

 

Rond 16 uur zijn we op de camping en zijn we blij verrast dat het zwembad nog open is. We hadden verwacht dat het zwembad al gesloten zou zijn voor het seizoen. Dat is dus een mooie meevaller. Om 16.30 liggen we dus nog lekker even in het water, pas als de zon onder is gaan we weer terug naar de camper. We maken nog snel de laatste noodles op en eten als toetje een icecream sandwich, jammie!

 

Morgen rijden we weer terug naar Las Vegas.

 

Campground: KOA Kingman (elektriciteit + water)
Prijs: $56

We worden deze ochtend gewekt door het getik van regen op het dak van de camper. Dat hadden we niet verwacht! Snel weg hier dus.. We rijden vandaag het laatste stukje terug naar Las Vegas.

 

Onderweg is het weer echter nog niet veel beter. We zetten de ruitenwissers maar weer een keer aan deze reis en rijden in een ruk door naar de Seven Magic Mountains. Hier is het gelukkig droog, wel nog flink bewolkt maar al beter. We maken wat foto’s van deze ‘kunst’ en vertrekken weer. Nog één keertje lunchen bij Raising Canes, onze nieuwe favoriete keten: kipfingers met een fantastisch lekker sausje.

 

Dit restaurant ligt aan een parkeerplaats naast het outlet. Nadat we onze buikjes weer goed gevuld hebben gaan we nog even naar het outlet. Aangezien onze koffers op de heenweg al propvol zaten, moeten we onszelf in bedwang houden hier. We kopen voor Nore nog wel een extra winterjas bij The North Face, die hoeft niet in het koffer maar kan ze natuurlijk op de terugweg aan gezien het weer in Nederland. Ik gok nog op een afgeprijsd shirt van de Vegas Golden Knights maar helaas, wel shirts, niet afgeprijsd.

 

Rond 16 uur checken we in bij de laatste camping van deze reis. Oasis RV Resort in Las Vegas is letterlijk een mega resort: 2 zwembaden, een snackbar, winkel, ruim 700 plekken, campers zo groot als jachten in de haven van Monaco, en wij met onze 25ft rental. Snel sprinten we naar het zwembad voor een van de laatste duiken dit jaar.

 

Wanneer we terug bij de camper zijn begint Lianne vast een beetje met opruimen en ik raak ditmaal aan de praat met de buren uit Californië. Ik heb dan niet alle staten van Amerika gezien, maar gevoelsmatig wel alle staten van Amerika gesproken deze reis. Wederom vriendelijke mensen en we krijgen zelfs nog wat tomaten uit eigen tuin van ze.

 

Om onze ‘ketenteller’ nog een beetje op te schroeven eten we vanavond bij Panda Express, hier zijn we namelijk nog nooit geweest. Het is een soort van Chinese fastfood, het smaakt boven verwachting goed. Hiermee eindigt de ketenteller deze reis op 8: Subway, Taco Bell, Raising Canes, McDonalds, Panda Express, Denny’s, Dunkin’ Donuts en Cheesecake Factory.

 

Terug op de camping ruimen we op en geef ik wat huisraad aan de buren.

 

Morgen pakken we de koffers in, gaan we een nieuwe familiefoto maken bij het bekende ‘Welcome to Las Vegas Sign’, stoppen we nog even bij het stadion van de Las Vegas Raiders en leveren we de camper in. Vervolgens verblijven we nog één nachtje in een hotel voordat we zaterdagavond terugvliegen naar Nederland.

 

Campground: Oasis RV Park (full hookup)
Prijs: $90

Vandaag is het tijd om afscheid te nemen van de camper. Rond 7 uur zijn we wakker en beginnen we met inpakken en opruimen. We vullen de koffers op hoop van zegen dat het goedkomt met het gewicht, vullen en legen de tanks, en poetsen de camper. Rond 10 uur zijn we klaar en gaan we ontbijten op de camping. Uiteindelijk laten we rond 11.30 uur ook Oasis RV Resort achter ons.

 

Eerste stop vandaag is het Allegiant Stadium, dit is het stadion van de Las Vegas Raiders. Uiteraard kan een bezoekje aan de fanshop niet ontbreken en ook het eerste shirtje voor onze zoon is gekocht. Ik informeer nog even naar de mogelijkheden voor een tour. Elk uur start er een, met om 17 uur de laatste.

 

Aangezien we nu de camper nog hebben gaan we ook vast naar het Welcome to Las Vegas sign. Dat scheelt weer een wandelingetje vandaag of morgen. Na even in de rij gewacht te hebben zijn we aan de beurt en maken we ook hier de gewenste kiekjes!

 

Laatste stop vandaag met de camper is het verhuurstation. Rond 14 uur zijn we terug bij Cruise America. Alles verloopt soepel. Geen schades, propaantank vol, watertank vol, grijs en zwart leeg. De medewerkster regelt nog een Uber voor ons en in no time staan we bij het New York New York hotel. Inchecken kan hier zelf, en pasjes aanmaken voor de kamer ook.

 

Inmiddels is het ook begonnen met regenen dus ik neem de taxi terug naar het Allegiant Stadium voor de tour. Het is indrukwekkend. Eerder dit jaar had ik al het stadion van de Dallas Cowboys gezien. Het stadion van de Raiders mag dan iets kleiner zijn, maar zeker niet minder indrukwekkend. Om het in Vegas-style te houden zit er een mega discotheek in het stadion met VIP Seats met uitzicht op het veld en heeft ook het MGM eigen stoelen met een casino(tje). Heel gaaf om te zien. Hier kunnen (Nederlandse) voetbalclubs nog veel van opsteken. Hoe kan ik meer geld verdienen aan de mensen die ik binnen heb? Nou, hier weten ze wel hoe dat moet. Lianne en Nore vermaken zich ondertussen op de kamer, Nore speelt wat in bad en Lianne zoekt wat foto’s uit en rommelt wat met de bagage.

 

Als ik terug ben in het hotel gaan we nog één keer uiteten deze reis. We draaien af bij het restaurant genaamd; America. Een mooie afsluiter voor deze geweldige vakantie. Het toetje van vandaag is de fonteinshow bij het Bellagio. Deze kijken we 2 keer. Nore valt op de terugweg in de buggy in slaap en ligt inmiddels in bed en ik ga voor de eerste en laatste keer naar het casino tijdens deze reis.

 

Hotel: New York New York

Onze laatste dag in Amerika is aangebroken. We hebben geen wekker gezet en pakken alle spullen + de laatste souvenirs in. Aangezien we vanavond pas vliegen, boeken we nog een late check-out, wat in ons geval wil zeggen dat we de kamer tot 15.00 uur mogen gebruiken.

 

We twijfelen nog even of we naar Denny's tegenover het hotel gaan om vervolgens te gaan zwemmen, of toch de langere wandeling maken via het Bellagio naar Ceasar's Palace om nog één keer bij The Cheesecake Factory te eten. Uiteindelijk wint de laatste optie. We slenteren wat over de Strip en genieten van de zon. Het kan zo maar de laatste dag dit jaar zijn dat we een t-shirtje kunnen dragen. Wanneer we bij The Cheesecake Factory zijn kiezen we voor een lekker stuk(je) taart. Het vult zo goed als ontbijt en lunch samen. We kunnen de rest van de dag dus vooruit. We nemen dezelfde route terug en wanneer we bij het hotel zijn is er te weinig tijd om nog te zwemmen, we gaan dan ook terug naar de kamer en frissen ons op voordat we uitchecken.

 

Eenmaal uitgecheckt en wel staan we rond 15.00 uur klaar voor vertrek. Wetende dat het vliegveld in Las Vegas niet ver bij de Strip vandaan is, is dit nog veels te vroeg. We laten onze bagage achter in het hotel bij de Bell Desk en gaan voor de laatste souvenirs nog even terug naar de Coca Cola en de M&M winkel schuin tegenover het hotel. Dan is het echt tijd om te vertrekken.

 

We nemen een taxi naar de luchthaven en leveren de koffers in. Bij de douane verloopt alles voorspoedig en al snel zijn we klaar voor vertrek. Rond 20.30 uur gaan we de lucht in met een 777 van KLM. Alledrie slapen we onderweg de nodige uurtjes en rond 15.00 zijn we weer op Schiphol. Alles is voorspoedig gegaan.

 

Terugkijkend op een onvergetelijke vakantie nemen we de trein terug naar huis.