We zijn er! Alice Springs, hart van de outback. Beetje onwennig dalen we de trappen van het vliegtuig af. Ons 4WD avontuur, waar we maanden naar uitgekeken hebben en vele avonden aan voorbereiding aan vooraf zijn gegaan, gaat hier beginnen. Per (algemene) shuttle bus worden we afgezet bij de locatie van Apollo Camper. Daar staat onze 4WD waar we mee van Alice Springs naar Darwin gaan rijden. Na wat officiële plichtplegingen en een introductie film kunnen we van start. Al snel went het links rijden en zijn we aangekomen bij de supermarkt waar we onze boodschappen inslaan voor de komende dagen. We verblijven een nachtje op de Big4 camping Mc Donnell Ranges. Prima camping met alle faciliteiten. De vakantiestemming slaat toe. Genietend van de ondergaande zon (om ongeveer half 18.30 uur), kijken we terug op een geslaagde dag.

Onze eerst nacht in de 4WD Adverturer van Apollo is ons, ondanks dat het koud is, prima bevallen. 's Ochtends bij het toiletgebouw blijkt al gauw dat we niet de enige zijn geweest die het koud gehad hebben (2 graden Celsius). Het is onderwerp van gesprek. Wat al snel opvalt is de enorme vriendelijkheid van de Australiërs. “Good day, mate!”, hoor je overal.

We gaan op weg naar de Olga's of Katatuta zoals de Aborigionals het noemen (500 km). Het is onze 2e dag en we genieten van het passerende landschap, oplettend of we geen kangaroo voorbij zien springen. Wanneer zal Ayers Rock te voorschijn komen? Hoe groot moeten we dit voorstellen? Onze GPS geeft nog 50 km aan als Ayers Rock in de verte aan de horizon verschijnt. Machtig mooi. Hier komen we voor! We passeren Uluru en besluiten eerst de Olga’s te gaan bezoeken. Even snel lunchen en dan genieten van een prachtige wandeling (Valley of the Winds). Vergeet niet om naar het 2e uitzichtpunt te gaan, het is bijna onwerkelijk zo mooi. Het is een half uurtje terug rijden naar Uluru. Op de ruime parkeerplaats bij het Sunset Point hebben zich al vele toeristen verzameld. We hebben een leuk stekje, maken een soepje en genieten vervolgens van een werkelijk adembenemende zonsondergang.

De volgende ochtend vroeg op om Uluru met zonsopkomst te aanschouwen. We rijden naar het Sunrise Point, waar wederom voldoende parkeergelegenheid is. We genieten van een prachtig kleuren spektakel. En nu! Uluru beklimmen?! We weten dat de Aboriginals dit liever niet hebben. Zullen we het dan maar niet doen? Tja, we zijn maar 1 keer hier. Wel of niet? We besluiten het toch te doen. Aangekomen bij de trap worden we teleurgesteld. Het is vandaag niet mogelijk om Uluru te beklimmen door de harde wind! Erg jammer, maar we leggen ons er bij neer.

We rijden van Uluru naar Kings Canyon (300 km). Rim Walk Kings Canyon is een enorme aanrader. Een 3 tot 4 uur durende wandeling door de Canyon. Machtig mooi. Zeker bij zonsondergang. We overnachten op het Kings Canyon resort.

Volgende dag vroeg op! We willen Kings Canyon ook bij zonsopkomst aanschouwen. We worden beloond. We dwalen nog wat door de Canyon en na een paar uur nemen we afscheid. Wat zal dit nog kunnen overtreffen?

Via een off road track, denderen we met toch nog zo'n 80 kilometer per uur richting Glen Helen. Uren rijden zonder een auto tegen te komen. Geweldig gaaf. Voordat we naar Glen Helen gaan, bezoeken we Palm Valley. Via een off road track, waar het niet mogelijk is om harder dan 10 km per uur te rijden, komen we, na een avontuurlijke rit, aan in Palm Valley. Er zijn diverse wandelingen die gemaakt kunnen worden, maar helaas hebben we te weinig tijd. We overnachten in het Glen Helen Resort in een hotelkamer. We hebben inmiddels al ruim 1300 km op de teller staan.

Na een kort bezoek aan Glen Helen Gorge vervolgen we onze weg door de West MacDonnell Ranges richting Alice Springs. We maken een prachtige wandeling bij Ormistan Gorge en brengen ook een bezoek aan de Ochre Pits. Na een wandeling bij Standley Chasm (entree 8$) arriveren we laat in de middag in het ons welbekende Alice Springs.

De volgende dag wederom vroeg op. We hebben een ballonvaart geboekt bij Outback Ballooning! Om 5.15 uur worden we opgehaald bij de camping. Brrr…het is nog steeds koud. Met 16 andere hobbelen we verkleumd van de kou in een busje naar de plek waar we de lucht in zullen gaan. Ver weg van alles. We helpen mee met het klaar maken van de ballon en uiteindelijk krijgen we het sein om in het bakkie te klimmen! Gaaf!! Heel rustig stijgen we op. Onder ons springen de kangaroos en rennen de koeien alle kanten op. Na een half uurtje landen we en staat er een heerlijk champagne ontbijt voor ons klaar.

Het lijkt alsof we er al een hele dag op hebben zitten, maar eigenlijk moet de dag nog beginnen. Onze eindbestemming vandaag is Tennant Creek. Ongeveer 500 kilometer van Alice Springs. Het gaat voorspoedig. Niet ver van Stuart Highway liggen ongeveer 100 kilometer voor Tennant Creek de Devils Marbels. Zeker de moeite waard voor een wandeling. Tennant Creek zelf bestaat uit een rij huizen van een kilometer aan de Stuart Highway. Verder niets. We logeren comfortabel in het Eldorado Motor Inn.

Vandaag vervolgen we Stuart Highway naar Katherine. Een lange dag met een onderbreking in Mataranka, waar je heerlijk een duik kunt nemen in de warm water pool. We vervolgen onze weg en komen, na 670 kilometer, rond 18.00 uur aan in Katherine. We verblijven op de ShadyLane camping. Wederom een prima camping. De kilometer teller staat op 2740 km.

60 km voorbij Kathrine liggen de Edith Falls. Met name de Upper Pools verdienen uw bezoek. Je kunt hier heerlijk wandelen en zwemmen. We besluiten hier een nachtje te verblijven op de camping alvorens we de volgende dag naar Litchfield vertrekken.

De hele nacht heeft de regen op de camper gekletterd. We staan vroeg op en nemen het besluit om onze tocht voort te zetten. De weg is bar slecht. Wilde paarden en kangaroos kruisen ons pad. We komen uiteindelijk aan in Mount Barnett, waar vele tientallen vakantiegangers zijn verkleumd gestrand zijn. We tanken en nemen de beslissing, ondanks het advies van de tankbediende, om verder te gaan. Het gaat goed. Helaas is de weg naar Tunnel Creek en Geikie Gorge afgesloten waardoor we genoodzaakt zijn om richting Derby te rijden. De camper wordt steeds viezer. Metershoge watergolven treffen onze camper! De ruitenwisser doet goed zijn werk. Na 600 kilometer onverharde weg komen we aan bij de laatste 100 kilometers (verhard) van de Gibb River Road. Ik neem het stuur over van Egbert, die zichtbaar heeft genoten van dit geweldige avontuur.