Het is nog voor zevenen als de wekker gaat. Erg vroeg maar beter dan te laat. Robin komt er nog iets vlotter uit maar al snel ben ik ook in de benen, we gaan vandaag naar Katmai National Preserve. Dit is het stuk ten noorden van Katmai National Park met Emerald Air Service.

We staan net voor acht uur voor de deur van de subway om lunch te halen en om acht uur stappen we naar binnen om even gauw wat te halen. Het is maar een heel klein stukje rijden naar EAS dus we zijn daar om iets van tien over acht waar we meteen naar het kantoor kunnen om wat papierwerk in te vullen en de andere helft nog te betalen. Nog even snel op de weegschaal omdat het vliegtuig volledig vol zit vandaag en daarna is het tijd om naar buiten te gaan waar we een korte briefing krijgen over het gedrag rondom de beren en om hipboots (lieslaarzen) aangemeten te krijgen. Met wat gepruts met zooltjes en dubbele sokken zijn we er uiteindelijk uit en heeft iedereen laarzen. We gaan met twee Aziatische stellen waarvan één stel uit Vancouver komt en een Amerikaan. We zijn dus inclusief onze gids en tevens piloot met acht man.

Het vliegtuigje ziet er niet uit alsof daar acht man in past maar in no time zit iedereen erin gefrot, twee rijden van drie, de piloot en iemand daarnaast, (bagage in de kleine bagage ruimte achterin met uiteraard mijn verrekijker daar) en kunnen we gaan vliegen. Nou dat is al een hele belevenis op zich. We taxiën eerst naar de overkant van het meer en dan naar de zijkant en daarna wordt er om toestemming gevraagd om op te stijgen in een bepaalde richting. Wij kunnen meeluisteren met onze koptelefoons en dan gaan we opstijgen. Het is een enorm kabaal, vandaar de koptelefoons maar op zich gaat opstijgen vanaf het water enorm soepel! Je voelt er eigenlijk weinig van en al snel vliegen we over Homer naar de zee, het is wel redelijk koud aan het raam, het tocht nogal. Het uitzicht is prachtig en natuurlijk is het zoeken naar de bultruggen al hebben ze die al een tijd niet gezien. Na ongeveer drie kwartier komen we in de buurt van Katmai en als eerste komen we langs een nog actieve vulkaan, het is niet aan mijn kant van het vliegtuig dus ik kan er weinig van zien. Het is droog maar wel flink bewolkt en onderweg hebben we wel wat spetters gehad. Als we vlakbij de landingsplek zijn kunnen we de rivier zien die we gaan volgen en vanuit het vliegtuig zijn er al meerdere beren te zien waaronder een moeder met twee kleintjes! Geweldig!!! We landen op een klein meertje wat ook enorm soepel gaat en daar aangekomen trek ik mijn regenbroek aan in verband met de kou en kunnen we even achter wat bosjes plassen, de dames dan, nou het is alsof je in het open veld zit maar goed, ik zie deze mensen nooit meer zullen we maar denken. De mannen staan helemaal gewoon in het veld te zeiken hihi. Iedereen is er klaar voor en in twee minuten zijn we bij de rivier waar we meteen vlak naast ons op de rivier bank een moeder zien met drie jonkies van dit jaar. Zo schattig. We lopen er naartoe tot we er bijna vlak boven staan en moeders kijkt wel af en toe naar ons maar ze is ouder en ervaren en het enige waardoor ze wel van haar plek zal komen is een andere beer. Na een tijd aw en ah en wat schattig lopen we de bank af die vrij stijl is naar de rivier. Nu snappen we waarom we de lieslaarzen aan hebben! We gaan door de rivier! We steken hem schuim over tussen de felrood gekleurde zalmen die je regelmatig ziet spetteren. Voor ons uit zitten nog drie beren en als we verder oversteken zien we er nog meer. Wel volgen de rivier een klein stukje stroomopwaarts om daar even te genieten van twee vrouwtjes beren die elkaar behoorlijk goed tolereren op circa twintig meter van ons af. Er is ook zoveel te eten. Overal om je heen zie je karkassen van zalmen liggen, de koppen met soms de ruggengraat en stinken dat het doet… De moeder met de drie kleintjes staat ondertussen op de rivierbank, er kwam een andere beer langs.

Na een hele tijd hier gekeken te hebben lopen we verder stroom opwaarts ondertussen genietend van de beren om ons heen. Als we een zijtak volgen naar links komen we bij een enorm mannetje uit. Eerst staan we er vrij ver vanaf maar Craig kent deze beer en we lopen er dichter naartoe tot we aan de overkant van het stroompje op ons gemakje staan te kijken. Hij zit wat relaxed te kijken en te krabben terwijl wij tientallen foto’s maken. Ineens komt hij van zijn bank af en springt het water in onze kant uit, even spannend maar hij doet een mooie demonstratie zalm vangen voor onze neus om deze mee te nemen naar zijn plekje en krakend de rug te breken. Daarna stript hij het vel, daar zijn ze dol op en daarna volgt flink krakend de rest van de zalm. Tijd om weer verder te relaxen en wat te krabben. Als wij verder lopen stroom opwaarts steken we weer een rivier een stukje over, een beetje zijwaarts haaks op de stroming dat loopt makkelijker terwijl er zowel voor als achter ons twee beren zijn. Eén daar van is Popeye, deze heeft één beschadigd oor en is enorm groot. Tijd om te lunchen. Een oudere mannelijke beer lijkt te gaan jagen maar besluit dan dat chillen in het water ook lekker is dus die ploft neer en gaat een beetje onder water zitten kijken. Wij gaan hier eten op deze bank in de rivier, dan kunnen de beren en makkelijk omheen en wij kunnen genieten van de lunch. Met een beer op tien tot vijftien meter afstand een broodje van de subway eten voelt toch raar. Wel moet je je kruimels goed binnen boord houden. Ze kennen eten van mensen niet, hebben nooit door afval gestruind en zien daardoor mensen gewoon niet als bron van voedsel daarom kan dit.

Als we uitgeluncht zijn pakken we onze tassen en willen we verder stroomopwaarts lopen. Er komt net nog een mannelijke beer aanlopen dus blijven we even stilstaan. Hij lijkt te gaan jagen maar het lukt niet meteen dus besluit hij verder te lopen. Hierbij passeert hij ons op circa zes meter!!! Hij is gewoon geïnteresseerd dat is alles, met een simpel maar zeer duidelijk “stand still, it’s okay” van Craig kunnen we genieten van dit enorm bijzondere moment. Tijd om verder te lopen en voor het eerst vandaag hebben we een tijdje geen beren om ons heen. Wel zien we verse karkassen maar nog geen beer. Een stuk van de rivierbedding is compleet bedekt met zalmenkoppen, bizar gezicht, en de lucht pfoe. Na een stukje lopen zien we weer een vrouwtje vis eten, ze zijn zo goed gecamoufleerd, onwaarschijnlijk voor die grote beesten. Een klein stukje verder loopt er nog één. Wij steken de rivier weer over, sommige stukken zijn best diep, zeker tot aan je knieën en daarna klimmen we de bank op.

We lopen nu een stuk langs de rivier over de toendra. We zien nog een dame jagen die we een stuk volgen. Als we even stilstaan om te kijken en een paar te dicht naar de rand van de bank gaan schrikt ze en komt ze de bank op, ze houden er niet van als wij hoger staan. Ze loopt met een wijde boog om ons heen om daarna weer naar de rivier te gaan. Wij lopen iets verder van de rivier af verder. Uiteindelijk moeten we een dik stuk bosjes doorkruisen waar Craig aardig loopt te klappen. Het is al even in de middag en de beren doen weleens een middagdutje. Uiteindelijk komen we weer bij de rivier uit die we nog over moeten steken en we zien weer een aantal beren. Craig spot de moeder met drie kleintjes die een bed heeft gegraven in de bank waar ze heerlijk in liggen te slapen. Verderop is een grote beer aan het proberen nog een zalm te vangen maar het lukt niet direct maar bij poging twee of drie wel. We lopen een stuk dichter naar de moeder toe die niet onrustig wordt van ons maar wel van de wat oudere blonde beer die wij eerder vanochtend al hebben gespot en die uiteindelijk ook weer vlak langs ons loopt. Na een minuut of twintig naar moeder te hebben gekeken, Craig geeft ons alle tijd die we nodig hebben overal, die de jongen ook nog even alleen liet om te drinken gaan we naar het vliegtuig terug. Een korte sanitaire stop en een ontzettend schattige grond eekhoorn die uitgebreid bij ons komt kijken, weer net even anders dan in Denali gaan we weer vliegen. Tevens een zeer soepel vertrek en een nog mooier uitzicht over de vulkaan en de bergen omdat het weer beter is.

Bij Homer aangekomen landen we op het meer en leggen we weer aan bij de lodges en het kantoor. We doen de schoenen uit en krijgen allemaal een kaart van Katmai met daarop gemarkeerd hoe we gevlogen zijn en waar we hebben gewandeld. Ze wijzen ook aan waar ze op andere tijden van het jaar komen omdat de beren overwinteren aan de kust en dan in het voorjaar daar ook grazen voordat de zalmen gaan trekken. Binnen is er koffie met een koekje en we laten Sara nog even met onze camera stoeien omdat zij ook op zoek is naar een goede camera. Hierna gaan we naar de camping waar we even uitpuffen van deze dag met een biertje om daarna in het hotel naast de camping, dezelfde van gister Ocean View RV Park, te eten wat een sportbar blijkt te zijn. Ach ja, zien we ook weer eens American Football. De mensen die we gister hebben gesproken wilden graag even weten hoe het is geweest dus die hebben we nog even aangesproken en die komen even een drankje doen en foto’s kijken. Dit was werkelijk waar een “trip of a lifetime”. Emerald Air Service, ik kan ze iedereen aanraden.

26-daagse camperreis Anchorage retour