De laptop van het werk is gesloten en de verdere voorbereiding gaat beginnen .

Camera nalopen, lenzen klaar en welke nemen we mee het is net als kleding kiezen.

Laagjes kleding is het advies want ja wat gaan we mee maken .

We zijn wel wat gewend met onze ski vakanties in de Rockies .

Wandelschoenen ingevet en de verdere checklist afwerken maar we hebben nog 1,5 dag .

Zondag ochtend om 05:20 naar Schiphol met de trein .

Zaterdag 30-8 Ping de app van Lufthansa geeft aan de check-in is geopend .

Eens kijken welke stoelen we toebedeeld krijgen .

Het is geen slechte toewijzing met een plekje bij het raam, waar we 1 dag geleden nog 45 euro pp voor moesten betalen.

We houden het bij de keuze die in ieder geval voor de motoren is .

De Airola app geïnstalleerd en een E-sim gekocht .

Normaal kopen we een bundel via KPN, mijn eigen provider. Maar eens kijken hoe dit bevalt (leuk voordeel via Travelhome voor nieuwe klanten á 15% korting).

Het belangrijkste is geregeld, we kunnen vliegen :-)

Mijn Hoodie van Travelhome is er ook klaar voor.

De mails voorafgaande aan de reis vanuit Travelhome zijn erg fijn met nuttige informatie.

Daar gaan we dan eerste trein 05:20 naar Schiphol.

De afgifte van de bagage loopt soepel en we zijn de enige.

Door naar de scan en ook dat ging soepel en met 25 minuten prima.(het blijft me verbazen dat mensen nog steeds flessen water mee nemen )

Het vliegtuig vertrekt op tijd naar Frankfurt en is maar 25 % gevuld .

Op de luchthaven in Frankfurt een stevig ontbijt genuttigd met een uitstekende omelet.

Een leuke verrassing was het vliegtuig naar Vancouver van Lufthansa een Boeing 747-400 waar ik 2001 eens was mee gevlogen naar Australië .

Een rustige vlucht waar we wel de kanttekening maken dat het eten van KLM beter is .

Op Vancouver aangekomen de shuttle naar Sandmen hotel genomen en na een vlotte check-in naar de kamer .

voor het avondeten in het hotel wat uitstekend was

En nu slapen om 06:10 de shuttle naar de luchthaven

Vroeg uit de veren om met de hotel shuttle naar de luchthaven voor de vlucht naar Whitehorse.

Snelle incheck bij Air-north en een goede vlucht met lichte turbulentie wat te verwaarlozen was.

Koffers waren snel op de band en om 11:45 naar Canadream voor het ophalen van de camper.

We waren wat te vroeg en ze waren nog bezig met het schoonmaken .

Nog even met een personeelslid gesproken over een probleem met een andere camper aangaande het zonnepaneel die niet goed opladen .

Mijn technische kennis kwam van pas en na de input die hij gaf kon alleen de converter defect zijn .

Hij bedankte voor de tip en zou na ons vertrek naar de garage gaan .

”Onze” camper was in tussen klaar en we konden snel op pad .

Eerst de boodschappen gedaan en ondanks dat we een lijstje hadden kwamen we er s’avonds achter dat we nog wat dingen miste.( tip maak thuis een lijstje zoals je zelf zou gaan camperen )

De eerste nacht dicht bij Whitehorse gezocht.

We proberen zoveel mogelijk de campings van Yukon parcs te gebruiken en deze was snel gevonden .

Daar over meer in de volgende blog

foto’s volgen later gezien de instabiele internet verbinding. (Deze blog is ook geschreven na 5 dagen I.v.b geen bereik )

Voor de eerste nacht een campground net buiten Whitehorse aangedaan omdat we gezien het weer nog een dagje in Whitehorse wilde blijven .

We maakten gebruik van Wolf Creek een camping van Yukon Parcs ( 20 dollar in een envelope ) nog wel even kijken hoe dat werkte maar het wijst vanzelf .

Wel belangrijk om eerst te kijken naar een plekje en dan er naar toe rijden .

Terwijl Desiree de koffers uitpakte ( er ging meer in de vakken dan verwacht ) ben ik wat hout gaan hakken voor de fire-pit om het vlees te gaan bbq-en .

De volgende ochtend op ons gemak ontbeten en naar de VVV voor wat informatie over Whitehorse en de omgeving .

Een wandeling gemaakt via een vlakke route van 5 km langs de Yukon en daarna de laatste “vergeten “ boodschappen gedaan .

In de middag vertrokken richting Dawson city voor onze volgende stop.

Nadat we een gedeelte van de dag door hebben gebracht in Whitehorse verder gereden en een stop gemaakt bij Fox lake en een mooi plekje aan het meer bemachtigd.

Heerlijk van de ondergaande zon genoten aan het meer .

Dit is genieten ten top .

De wekker gezet om 01:00 uur omdat er 30% kans was op het noorderlicht.

Helaas het was niet het geval , wel wat geritsel in de bosjes waardoor mijn stappen wat sneller naar de camper gingen als gepland :-) .

Morgen weer verder op de Klondike Highway

De volgende ochtend nog even genoten van het meer en verder gereden richting Carmacks .

Gestopt bij het Montague roadhouse waar je de historie kan terug zien en lezen .

Een korte stop voor koffie bij een meertje langs de weg ( toch handig mijn mobiele Nespresso koffie maker, alleen warm water en een cupje )

Verder door naar Five finger rapids waar we na een korte wandeling naar beneden een mooi uitzicht hadden op het platform ( een beetje als Peyto lake platform )

Er was best wel stuurmanskunst nodig om met de grote boten doorheen te varen .

Het is zeker als je de informatie borden overal leest een land van ontberingen geweest.

Doorgereden naar Tatchun Lake provincial campground voor de overnachting .

En natuurlijk zoals iedere dag de fire pit aan .

Tot nu toe valt het erg mee met de muggen ( af en toe een verdwaalde en dat is het )

De volgende ochtend ontbeten en onderweg gegaan naar de Dempster highway .

Onderweg iets nieuws voor ons tijdens werkzaamheden .

Wacht op de Pilot car staat op het bord .

De weg was helemaal leeg maar toch maar gewacht op wat er ging gebeuren.

Na 10 minuten kwam er inderdaad een pick-up met zwaailichten aan rijden met achter hem een colonne voertuigen .

Nadat de voertuigen voorbij waren gegaan draaide hij om en stond in mijn rijrichting opgesteld .

Mijn stoplicht stond nog op rood en ik denk wachten tot hij op groen springt .

Dat was niet de bedoeling en hij opende de deur met met armgebaren gaf hij aan hem te volgen

Een Canadees achter mij begreep er niets van en ging mij voorbij .

Een afslag genomen naar Minto Metals om te kijken of daar wat te zien was maar helaas alles was stil.

De reden van het bezoek is dat onze dochter journalist is op gebied van Mining data en hier weel eens over heeft geschreven

Met een redelijke vertraging aangekomen bij Pelly Crossing en een kop koffie gedronken en gelijk getankt .

ik kon nog makkelijk op en neer maar zekerheid voor alles vol gooien die tank .

En ja daar kwam hij de dempster highway, een foto gemaakt bij het gebruikelijke bord .

En ja hoor na de smalle brug gaat het beginnen stof stof en nog eens stof .

Het is gelukkig niet zo druk en het zicht is goed op een paar uitzonderingen na .

De auto achter mij had minder geluk en ging steeds verder achter mij rijden .

We komen laat in de middag aan op Tombstone mountain campground waar we willen gaan overnachten .

De camping is helemaal vol , dan maar een tent plaats genomen en geparkeerd op de parkeerplaats die er voor licht .

Later kwam de park ranger langs en gevraagd of dit zo goed was

Het was prima en betalen hoefde ook niet .

Aangegeven dat ik dat al gedaan had en mijn betaling maar moest zien als een bijdrage voor het park.

Daar was hij blij mee en na een gesprek over de omgeving ging hij verder met zijn ronde .

Vandaag na het opstaan een rondje over de campground gelopen en ontdekte dat er nog wat plaatsen vrijgekomen waren .

Omdat het hier zo mooi is een plekje gekozen , formulier ingevuld en de camper verplaatst.

Ontbeten en naar het visitor center gelopen , helaas begon het te regenen en hebben de regen capes om gedaan en een kleine hike gedaan .

In de middag zou er met een ranger een grote hike gemaakt kunnen worden maar het gaat steeds harder regenen en het zicht wordt ook steeds slechter .

We hebben besloten niet te gaan en hopen dat het weer wat op zou klaren .

Dit was later in de middag het geval en zijn we om toch meer van de omgeving te zien een stuk verder de Dempster Highway naar het noorden op gereden .

De schoonheid en ruwheid van het landschap maakte zoveel goed hoe de camper er na 120 km uit zag bij terugkomst op de campground.

Tip: leg een extra doek of handschoenen in een bagage bak aan de buiten zijde zodat je eerst de deur een beetje bagger vrij kan maken bij een truck-camper.

Omdat het een stuk frisser is geworden wat hout gehakt en een lekker warm vuurtje gemaakt .( het blijft leuk een beetje fikkie stoken :-) )

De volgende ochtend door naar Dawson City.

Vandaag vanuit Tombstone national park vertrokken naar Dawson city, een kleine stop aan het einde van de Dempster highway om de bevestiging van de camper unit te controleren maar alles zat nog vast ( verhuurder had geadviseerd om dit bij iedere tankbeurt te doen wat mij een beetje overdreven leek ) en de achterlichten een beetje zichtbaar gemaakt .

Op de weg naar Dawson heeft Desiree een camping uitgezocht met was machines om wat wasjes te draaien .

Bij het opdraaien van de camping was er gelijk een wasstraat ( of te wel een loony vreter ) de camper lekker schoon gespoten en hij was nog schoner dan toe bij hem ophaalden .

Ingecheckt op de camping en een plekje tegen over de wasserette gekregen .

Vervolgens Dawson city in gereden en koffie gedronken bij Riverwest bistro met wat lekkers ( tip : ga vroeg want dan is er voldoende keus het gaat erg hard )

Een kleine buurt markt bezocht en een rondje door de stad gelopen , je proeft het verleden en vooral leuk om over de houten stoelen te lopen ( toch mijn cowboylaarzen vergeten :-). )

Later in de middag terug naar de camping alles aangekoppeld euuuu nou bijna .

De afvoerslang van de zwarte en bruine water is helemaal naar de andere kant geschoven .

Met allerlei middelen geprobeerd de slang te pakken maar helaas .

Tja wat doe je dan ?

Iets verderop zat een pomp station en daar maar eens buurten en ja hoor allemaal losse onderdelen waarmee ik een slang kon maken , 98 dollar lichter maar ik kon lozen.

Omdat het mij geen tweede keer zou overkomen een touwtje achter de koppeling vast gemaakt waarmee ik de slang er altijd uit kan halen . Tip : neem een zakje met wat knijpers. Waslijn,elastiekjes en IKEA dichtbinders en een stukje touw mee ( heel handig )

Morgen gaan we Dawson City en omgeving verder ontdekken.

Na het ontbijt naar Dredge no: 4 gereden om deze te bezoeken , heel bijzonder hoe het allemaal werkte maar ook hoe men dat in die tijd kon verslepen naar die plekken .

Vervolgens een stukje door gereden naar claim nummer 6 above discovery waar je zelf ook goud kon passen met een pan . Helaas heb ik daar het geduld niet voor maar wel leuk om te doen.

Net voor Dawson city naar Midnight Dome Viewpoint gereden waar je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving en Dawson City.

De drang naar koffie komt naar boven en Dawson City ingereden om een hapje te gaan eten bij The drunken goat taverna ( het is er gezellig druk met uitstekend eten )

Na het eten naar Diamond Tooth Gerties Gambling Hall gelopen maar het duurde nog 1,5 uur voor de show begon ,elkaar aangekeken en omdat we morgen de Top of the world highway gaan rijden besloten terug te gaan naar de camping .

Op naar morgen waar ik een streepje op mijn Bucket list kan zetten als ik hem gereden heb .

Vandaag de dag waar ik wel naar uitgekeken heb , de Top of the world highway rijden.

Redelijk op tijd opgestaan ,ontbeten en de camper los gekoppeld van water,stroom en afvoer .

De afvoer slang voorzien van een touwtje want het gebeurt mij geen 2de keer dat ik er niet bij kan .

Gelukkig is deze slang ook wat langer en komt hij tegen de ander slang aan die nog in de bumper zit .

Camper afgetankt en opweg naar de veerboot.

Maar eerst een koffie stop bij Riverwest Bistro euuu doe er maar 2 :-)

Bij de veerboot aangekomen moeten we een kwartiertje wachten maar dan kan de rit beginnen .

Het is een mooie rit met veel ja heel veel mooie vergezichten.

Het wordt het laatste stuk een beetje door rijden omdat de grenspost sluit om 18:00 uur maar gelukkig gaat de klok naar Alaska tijd en een uur vooruit :-) ( tijden kunnen wel veranderen )

Bij de grenspost aangekomen alleraardigste grens beambten en een korte vraag of ik wapens had met het antwoord nee was voldoende om links te parkeren om het I94 formulier in orde te maken .

Ook dat ging zeer soepel en op mijn vraag wat zijn de kosten werd er aangegeven het is goed zo .

Nog even door gereden naar Chicken voor de nacht .

Er was maar 1 mogelijkheid die open was Chicken RV Park.

Alles was gesloten en de camper maar op een plekje aan de kant geparkeerd en een briefje met kenteken in de brievenbus dat we de volgende ochtend zouden betalen.

Een foto van de kip gemaakt en slapen .

Op tijd opgestaan en zoals beloofd afgerekend bij de receptie .

Ik had nog wel een vraag aan de dame in kwestie , hoe kom je aan het wifi paswoord na sluitingstijd .

Heel kort dan heb je pech , geen verdere vragen maar gesteld .

nog even een bezoekje gebracht aan de Dredge die er stond en met veel oude machines en gaan rijden naar Tok .

Tanken en gegeten bij Fast Eddy, ja we zijn weer in de US , je laatste hap naar binnen en je bord wordt weg gehaald en de rekening is er ook al dus hij is fast :-) .

De weg naar Fairbanks loopt voorspoedig maar wel moeten we een overnachting plannen .

We vonden een mooie parkeerplaats langs de Tanana river gevonden voor de overnachting.

De volgende ochtend vroeg weg gereden in de hoop om wildlife te kunne spotten en na een half uurtje steken er een paar elanden over , helaas geen foto's kunnen maken.

Een korte stop bij Mile 1422 het einde van de Alaska highway gemaakt maar het visitor center was al gesloten voor een bezoekje.

We komen langs Nortpole en een stop bij Santa Claus house mag niet ontbreken .

We verwachten een hoop kitch maar dat viel best mee en hadden er dingen die we best mee wilde nemen maar gezien de kwetsbaarheid niet gedaan.

En warempel Santa Claus was er ook , nog even een toespraak gehouden voor het thuisfront en het bezoek zat er op .

Eh bijna , ik zie op het prikbord waar allemaal kinderwensen staan een bericht staan van een jongetje uit mijn geboorte dorp , foto genomen en geplaatst op de Facebook site .

De ouders reageerden meteen met dat hebben Opa en Oma meegenomen en achter gelaten .

Erg leuk om dit te delen .

De tank maar weer gevuld, het verbruik van 1 op 6,7 valt mee ten opzichte van een benzine uitvoering

In Fairbanks aangekomen gelijk doorgereden naar het Fountainhead Antique auto museum .

Dit is een bezoek zeker waard , zeker voor mij als techneut maar ook voor Desiree waar heel veel kleding te zien is en onberispelijke staat .

Na het bezoek een camping opgezocht voor de overnachting .

Hes niet de meest in het oog springende camping maar het sanitair was prima .

Na het ontbijt naar het Museum of the North gereden en een bezoek gebracht .

Niet zo groot als het er aan de buitenkant uitziet maar zeer interessant .

Na 2,5 uur ongeveer naar het oude centrum gereden voor een korte wandeling dit is echter zeer klein en werd een korte wandeling .

De volgende stop die op de route staat is Denali National Park ..

Erg laat aangekomen op de campground en naar de receptie gegaan om een plekje te kunnen bemachtigen.

Plekjes genoeg maar een ander probleem, de creditcard werkte niet en bleef foutmeldingen geven.

De jongen achter de balie gaf aan dat dit vaker gebeurde met de Mastercard van ING

Helaas geen andere mogelijkheid en cash betalen kon niet .

Aangezien we ook een parkpas nodig hadden gaf de jongen de tip om het morgen bij het busstation te proberen omdat ze daar meer rechten hadden met de pas .

Ik had 10 km terug een parkeerplaats gezien waar geen bordje stond “no camping “ en daar heen gereden .

Er stonden inmiddels 2 andere campers en onze camper er tussen in geparkeerd en een goede nacht gehad .

In Europa doen we dit meestal en gebruiken we de app park4night waar we op de meest leuke plekjes terecht komen ( we kijken wel of het veilig is en vertrouwen we het niet gaan we naar de volgende )

In Alaska mag je overal overnachten met een camper met uitzondering van Privé terrein of als het aangegeven staat .

De volgende ochtend zoals was aangegeven naar het busstation gereden en geprobeerd een parkpas te kopen en een overnachting te boeken op de camping.

En ja je raad het al wat ze ook probeerden de creditcard bleef foutmeldingen maken.

Na lang wikken en wegen en overleg met de supervisor konden we cash betalen, gelukkig dat was een zorg minder.

Door de bustour die we wilde maken niet meer werd uitgevoerd i.v.m. het einde seizoen ( we waren een dag te laat ) zelf het park ingereden met als voordeel dat we konden doorrijden naar milepost 30 i.p.v. milepost 12.

Zo heeft ieder nadeel ook weer een voordeel.

Een wandeling gemaakt bij de Savage River Loop Trailhead , berenbel en berenspray mee want je weet maar nooit.

Wat een geweldige natuur is het hier toch , mede door de herfst een aaneenschakeling van kleuren.

Er was een wandeltocht vanaf het visitor center met een ranger waardoor we om 14:00 terug moesten zijn.( een aanrader).

Het was bij terugkomst op de camping een stuk frisser geworden en de verwaming maar iets hoger gezet .

Na 10 minuten een piepsignaal van de koelkast , ah er is een gasfles leeg en deze maar snel gewisseld.

En ja alles ging weer werken :-)

Toen we wakker werden zagen op het dakraam wat sneeuw zitten en ja hoor er was +-2 cm verse sneeuw gevallen waardoor het er sprookjesachtig uitzag.

Snel de kleren aan en onderweg naar mile 30 in dit sprookjesachtige landschap.

Een stop gemaakt bij mile 12 voor een ontbijt, het blijft toch fijn om je huis op wielen bij je te hebben.

Onderweg naar mile 30 zagen we een mannetjes eland in de verte en dan zie pas echt hoe groot ze zijn.

Doordat we nog een bezoek aan de Denali sled Dog kennel hadden gepland terug naar het visitor center waar de gratis bus klaar staat om je heen te vervoeren.

Het was geweldig om te zien hoe de honden reageerden als ze een rondje mochten maken met de slee op wielen nadat we uitleg hadden gekregen over het gebruik van de honden .

Na afloop weer met de bus terug naar het visitor center.

Doordat we een lege gasfles hadden gekeken waar ik de gasfles met propaan kon laten vullen.

Volgens google maps net buiten het park , maar helaas geen propaan ondanks dat het aangegeven stond.

Nog maar eens google maps raadplegen en er zouden 2 mogelijkheden zijn een stukje terug in Healy.

Op de weg er naar toe ook gekeken naar een restaurant om te eten, dit was ook 1 van de tips 49th State Brewing naast het tankstation.

Toen we naar het restaurant liepen zagen we de replica staan van de magic bus die als film object had gediend in de film In to the wild .

De originele bus wordt overigens gerestaureerd in het Museum of the North in Fairbanks.

Een leuk restaurant maar zoals eerder bord leeg rekening klaar, dit geeft mij altijd het gevoel snel weg dan kan ik het tafeltje nog een keer "verkopen".

Terug gereden naar de camping voor de nacht.

Vandaag rijden we verder naar Anchorage en met ongeveer 350 km voor de boeg tijd genoeg voor wat stops en hopelijk Mount Denali zonder wolken te zien.

Een aantal stops gemaakt maar niet volledig gezien maar wat we zagen was prima.

De rit naar Anchorage loopt voorspoedig en gaan we opzoek om te overnachten .

Een prima camping gevonden maar helaas was na het lezen van de info alleen voor Amerikaanse militairen.

Dan de volgende camping maar en naar Eagle river campgroud gereden .

Een mooi plekje gevonden en op naar de ingang om de fee te betalen.

En ook hier liet de creditcard het weer afweten inwas ook de enige mogelijkheid om te betalen.

Terug lopend naar de camper een Amerikaan aangesproken of hij voor mij wilde betalen en ik de cash aan hem gaf.

Dat was geen probleem en de print van de bon aan de paal voor de camper vastgemaakt.

Morgen gaan we Anchorage bezoeken.

Vandaag staat Anchorage in de planning met als eerste een ontbijt bij Snow City wat als muast to do was als in in Anchorage bent.

De route planner was redelijk van slag maar uiteindelijk toch gevonden en met veel passen en Canadese.

Na het ontbijt verder gereden en Anchorage verlaten omdat het niet veel te bieden had en ons geen goed gevoel gaf met de veiligheid.

Via de Seward Highway naar Seward gereden wat een reistijd van 2,5 uur zou zijn.

Diverse stops gemaakt langs de weg om van de bergen te genieten en hopelijk Beluga,s , Orka,s Walvissen (je weet het maar nooit)

1 x een stukje van rug van een Beluga zag Desiree maar daar hield het mee op.

Hoe meer we naar Seward kwamen des te meer regen en uiteindelijk alleen maar regen.

In Seward aangekomen een mooie plek voor de nacht gevonden aan de rand van de ingang van de haven.

En daar werden we getrakteerd op zeehonden,een zeeotter en springende zalmen, wat een topplek en zicht vanuit de camper.

Er kwam een zeearend langs gevlogen en na heb gevolgd te hebben zat hij in de boom boven ons , warempel er zitten er 2 :-).

Gisteravond nog gezocht voor een boottocht langs de Glaciers maar ook die waren gesloten door het einde van het seizoen.

Wel gingen er kleinere boten met korte tours maar gezien eerdere ervaringen is dat geen goed idee met het misselijk worden van Desiree.

Dan maar een andere planning , en na een beetje wikken en wegen mede door de weersvooruitzichten zou onze volgende stop Valdez zijn.

Voor vertrek nog koffie gedronken bij Resurrect Art Coffee House een aanrader en nog maar een 2de ook genomen:-)

De brandstoftank weer gevuld en we kunnen de rit richting Valdez aanvangen.

Een stop gemaakt bij Bear salon weir gemaakt waar een station is gemaakt voor het helpen/bevorderen van de zalm stand.

Ondanks dat we laat in het seizoen waren toch nog een flink aantal zalmen die omhoog de rivier opgingen om kuit te schieten.

Bij het verder rijden kwamen we op het idee om de ferry vanaf Whittier te nemen naar Valdez dit scheelde in ieder geval wat km om te rijden.

Doordat we geen internet hadden konden we geen verdere informatie verkrijgen en de gok genomen.

Om naar Whittier te komen moet je vlak voor het dorp door een tunnel heen die ook dienst doet als treintunnel en 1 baan heeft.

Gelukkig konden we vrij snel rijden en het is best smal.

In Whittier aangekomen hadden we internet en konden we zoeken wat de mogelijkheden zijn.

Ook hier geen tours maar het meest vervelende is dat de ferry pas over 2 dagen ging.

Aangezien Whittier helemaal niet veel voorstelde en gezien de regen snel de beslissing genomen we rijden door.

Omdat we via Anchorage moesten rijden heeft Desiree een Pizza restaurant gezocht waar we konden afhalen op de route.

We houden niet de pizza ketens en Saverio's pizzeria gevonden.

Daar kregen we geen spijt van , een uitstekende pizza en het formaat was genoeg voor 2 dagen.

Ik wilde zover mogelijk komen en doorgereden tot Palmer waar we bij Fred Meyer op de parkeerplaats hebben overnacht.