Deelnemers:
Inge (41 jaar) Medewerkster Travelhome
Twan (46 jaar) echtgenoot
Roos (14 jaar) dochter
Sten (8 jaar) zoon

Campertype en verhuurder: MH-X van Canadream

 

Totale kosten campings: CA$ 627,10 (campings Canada), US$ 1120,50 (campings Amerika)
Totale kosten benzine: CA$ 321,70 (tanken Canada), US$ 393,70 (tanken Amerika)
Totale kosten Uber inclusief fooi: € 99,90
Kosten internet: € 35,- voor 20GB bij KPN

 

Kosten excursies en bezienswaardigheden:
Helikoptervlucht Niagara Helicopters: CA$ 530,- (2 volwassenen, 1 kind)
Niagara City Cruise by Hornblower: CA$ 177,21 (3 volwassenen, 1 kind) 
Go City pass New York: € 633,47 (3 volwassenen, 1 kind met 6 uitstapjes naar keuze)
Ferry naar Martha's Vineyard vanuit Woods Hole: US$ 74,- (3 volwassenen, 1 kind)
Ferry naar Boston vanuit Hingham: US$ 48,- (2 volwassenen, 1 student, 1 kind)
Dagtickets Old Town Trolley Boston: US$ 219,25 (3 volwassenen, 1 kind)
Kajak en Supboard huur: US$ 10,- per stuk per uur.
1000 Islands tower: CAD$ 76,28 (3 volwassenen, 1 kind)
1000 Islands city cruise boottocht van 2 uur: CA$ 160,26 (2 volwassenen, 2 kinderen)
Family Long Layover ticket UP-express: CA$ 25,70
CN-Tower: CA$ 155,60 (3 volwassenen, 1 kind incl 15% UP-express korting)

Vanwege de voorspelde drukte op en rond Schiphol namen we vanochtend de trein een uurtje eerder dan eigenlijk nodig was in Eindhoven. De rechtstreekse trein om 9:17 uur was rustig en ging keurig op tijd. Hoe fijn is het om niet meer te hoeven overstappen met alle bagage!

 

Om 11:01 uur arriveerden we op Schiphol. Ruim op tijd want de incheckbalie ging pas een uur later open.

 

Bij het inchecken kregen we helaas de mededeling dat onze handbagage koffers niet mee mochten in de cabine vanwege een drukke bezetting op de vlucht. We moesten ze dus inchecken... balen... maar het is niet anders. Gelukkig hadden we ook rugzakken bij ons en konden we wat spulletjes overladen die we graag bij de hand hielden.
De paspoortcontrole en security check verliepen verder heel vlot, dus we konden al snel lunchen bij de Mc Donalds. Daarna richting de Gate wat nog best een eindje lopen was.

 

De vlucht met Air Transat ging keurig op tijd en verliep prima. Voldoende beenruimte, een uitgebreid entertainment programma en al vroeg een maaltijd. Vlak voor de landing kregen we zelfs nog een pizza als snack!! Heerlijk! Het enige nadeel was het beperkt aantal drankjes en dat oordopjes, een kussentje en dekentje alleen tegen betaling te verkrijgen waren in een pakketje van $ 18,99. Wij hadden zelf oordopjes met snoer meegenomen en hadden ook geen dekentje en kussentje nodig. Maar ik ben heel benieuwd hoe dit op de terugvlucht is, dan is het namelijk een nachtvlucht.

 

Na de landing konden we al snel uitstappen en verliepen de controles bij de douane ook super snel. We konden zelf onze paspoorten scannen bij de zuilen en hoefden nauwelijks te wachten. Ook de koffers kwamen al snel van de band. Super fijn want dit vind ik altijd spannend.

 

Toen we naar buiten liepen bij de shuttle service stond daar ook het busje van Holiday inn al klaar en voor we het wisten waren we al onderweg naar het hotel. Al bij al zat er een uur tussen de landing in Toronto en de incheck bij het hotel.

 

Nadat we ingecheckt waren en onze spullen op de kamer hadden gezet hebben we nog even een snack gegeten in de hotelbar en geproost op het begin van de vakantie.

 

Daarna was het wel welletjes en was de energie op.

 

Holiday inn Toronto international aiport hotel

Vandaag was het dan eindelijk zover! We gingen de camper ophalen bij Canadream. Maar voordat het zover was moesten we nog even een ochtend spenderen in het hotel.

 

Door de jetlag waren we allemaal om 05:00 uur klaar wakker. Nadat we even gerelaxed hadden met een filmpje en allemaal gedoucht waren gingen we naar het ontbijt. Op ons gemak ontbeten we bij het buffet dat we tegen betaling hadden gereserveerd. Daarna hadden we nog steeds tijd over... dus Twan en Sten doken nog even in het binnenzwembad van het hotel.

 

Toevallig liepen we om 11:00 uur de hotelmanager tegen het lijf in de lobby. Hij trakteerde ons op een tourtje naar de 12e verdieping waar we een geweldig uitzicht hadden over de omgeving en zelfs de CN-tower en downtown Toronto konden zien. Super leuk!! Hij was zo enthousiast en vertelde uitgebreid over de omgeving die we konden zien waardoor we bijna in tijdnood kwamen en alsnog moesten haasten om op tijd uit te checken.

 

Om 12:15 uur werden we opgehaald door de Uber. Bij Canadream was het rustig en werden we meteen hartelijk ontvangen. We hadden een Saver 6 geboekt en wisten dus nog niet welke camper we zouden krijgen. Het enige dat we wisten is dat hij voor 6 personen geschikt zou zijn. Nou... wij kregen dus de grootste... de MH-X. Een mega camper met slaapplek voor 8 personen en 2 slide-outs. Wat een luxe.

 

We konden op weg richting Niagara Falls. Na 1,5 uur kwamen we daar aan en maakten eerst een stop bij de supermarkt voor wat eerste boodschappen. 500 Meter verderop lag de KOA camping. Die zag er prachtig uit met een speeltuin en diverse zwembaden. We kregen een mooie plek op de hoek toegewezen met full hook up. We installeerden de camper en gingen aan de slag met uitpakken... een flinke klus met 3 grote koffers. Maar toen alle spullen een plekje hadden, we eten hadden gekookt en nog even lekker aan het kampvuurtje konden zitten, was de vakantie echt begonnen. Dit is het ultieme campergevoel. En hopelijk gaan we dit de komende weken zo beleven.

 

KOA Niagara Falls
Prijs: CA$ 309,62 voor 2 nachten inclusief full hook-up

Vanochtend werden we om 07:00 uur wakker... het tijdsverschil went snel. Dat is een meevallertje. We ontbeten lekker buiten op ons gemakje. Daarna maakten we een plan van aanpak. Ik had namelijk een helikoptervlucht over de falls geboekt vandaag en had zelf bedacht om dit in de middag te doen nadat we bij de watervallen waren geweest. Maar de kinderen vonden het zo spannend dat het ons allemaal beter leek om met de helikoptervlucht te beginnen. Dan hadden we dat maar gehad.

 

Ik belde even snel naar Niagara helicopters en ze gaven aan dat we gewoon binnen konden lopen wanneer het ons uitkwam. Het was nog niet zo druk vandaag.

 

Zo gezegd zo gedaan. We namen een Uber en meldden ons bij de balie. Na een kwartiertje wachten was het zover. Roos, Sten en ik konden met nog een ander koppel tegelijk in de heli. Twan bleef liever met beide benen op de grond. Roos en Sten werden meteen naast de piloot gezet en hadden het mooiste uitzicht.

 

Wat een ervaring was dit!!! Echt fantastisch! Zodra we opstegen zakte de spanning bij de kinderen ook weg en genoten we volop. We vlogen over de watervallen en maakten daar een paar rondjes zodat iedereen het goed kon zien. Ondertussen werd er over de speakers uitleg gegeven over de omgeving, de watervallen en de helikopters. Dit voelde echt als "once in a lifetime" en hadden we niet willen missen.

 

Na de landing hadden we even tijd nodig om te beseffen wat voor geluksvogels we zijn en was ik zo trots dat ik dit samen met Roos en Sten heb beleefd.
Toen we nog even in de souvenirshop hadden rondgeneusd namen we een Uber naar het centrum om de watervallen van dichtbij te bekijken. We wandelden over de promenade en genoten van het uitzicht. We kochten kaartjes voor de boottocht voor later in de middag en zaten even op het terras bij Starbucks.

 

Tegen 14:30 uur sloten we aan in de rij voor de Hornblower cruise. Het was druk, dus de rij was lang. Maar het ging toch vrij vlot en liep constant door.

 

We kregen poncho's uitgereikt en stapten boven op de boot op de verhoging. We gingen voor de full experience. Eenmaal bij de Horseshoe fall aangekomen waren we blij met onze poncho en was het een hoop gejoel aan boord omdat iedereen de volle laag kreeg van het water. Alweer een geweldige ervaring.

 

Weer aan land gingen we nog even op het terras zitten en genoten we onder het genot van een lekker drankje en life muziek op de achtergrond nog even na.

 

Daarna wandelden we nog over Clifton Hill... dit is er eentje in het kader van you'll love it or you hate it... Roos en Sten behoorden tot de eerste categorie en Twan en ik bij de laatste. Alles voor de kinderen, dus we sloten het af met een etentje bij het Rainforest cafe. Daarna namen we de Uber weer terug naar de camper.

Vandaag hadden we weer een reisdag voor de boeg. We ontbeten op ons gemakje en om 09:30 uur waren er klaar voor vertrek. We gingen bij de Niagara falls via de Rainbowbridge de grens over naar Amerika. Nog een laatste keer uitzicht op de watervallen en we meldden ons bij de grens. Het was niet zo heel druk. Maar toch kostte het ons wel bijna een uur om in Amerika te komen.

 

Allereerst ga je door de slagbomen en wordt je gecheckt door een grensbewaker, hij nam onze paspoorten mee. Vervolgens moesten we de camper parkeren op een door hun toegewezen plek. We liepen het douane-gebouw in en konden we daar plaats nemen in de wachtruimte. Iedere gezelschap werd ombeurten naar binnen geroepen. We mochten ons toen melden bij weer een andere douane-medewerker voor de biometrische gegevens, er werden opnieuw wat vragen gesteld (wat we kwamen doen in Amerika, Hoe lang we zouden verblijven, of we nog goederen wilden aangeven etc.) en daarna kregen we, na hun goedkeuring, de paspoorten weer terug en waren we good to go. Ik had online al het I-94-w formulier ingevuld en we hadden onze Esta formulieren uiteraard ook al in orde gemaakt voor de reis.

 

Eenmaal de grens over ging het vlot. We reden richting Watkins Glen en maakten eerst een stop bij de Walmart. Een supercentre waar ze alles verkochten. We deden boodschappen en kochten nog wat extra benodigdheden zoals een bbq met kolen etc. Stiekem waren we best wat tijd kwijt met de boodschappen. Daardoor gingen we pas rond 16:00 uur naar Watkins Glen State park en checkten we in op de camping. Een prachtige bosrijke en ruime plek met een pull through waardoor we de camper er zo in konden rijden. Ideaal bij zo'n grote camper. Het echte Amerikaanse campinglife kon beginnen.

 

Die avond staken we onze splinternieuwe barbeque aan en genoten onder het genot van een kampvuurtje, spelletjes en het heerlijke weer van de stilte en de rust op de camping.

 

Watkins Glen State Park campground
Prijs: US$ 71,25 voor 2 nachten inclusief stroom

Vanochtend stonden we op tijd op. We wilden namelijk de Gorge trail lopen en dan het liefst tussen de middag al terug zijn. Vooral vanwege de warmte maar ook vanwege de drukte.

 

Omdat de hoofdentree gesloten was vanwege werkzaamheden startten wij met de trail bij het South Pavilion. Vanuit onze staanplaats (nr 71 in Mohawk Village) waren we er zo via een pad dat flink naar beneden liep. Op de landkaartjes was deze route naar het South Pavilion niet te zien en ook bij de receptie hebben ze deze route niet genoemd, maar Twan had al wat veldonderzoek gedaan met Sten en dit was een prima pad om te lopen. Als we de aanbevolen route hadden moeten nemen was het minder steil maar wel een flink stuk om geweest.

 

We wandelden op ons gemak de route langs de kloof en rusten uit bij de upper entrance. Vooral de Jacobs Ladder hakte er even in. Maar daarna hadden we toch nog genoeg energie om dezelfde route nog eens stroomafwaarts te lopen. Het was een prachtige trail met schitterende uitzichten. We hebben er alle vier van genoten. We waren wel heel opgelucht dat we in de ochtend al gestart waren, want de temperatuur begon op te lopen en het was nu al een stuk drukker op het wandelpad.

 

Tussen de middag lunchten we bij de camper en daalden daarna nog een keer het paadje af naar het South pavilion voor een verfrissende duik in het zwembad. Heerlijk!! Het zwembad is openbaar en gratis toegankelijk voor iedereen. Er is een 25 meter bad met duikplanken en een kleiner pierenbadje. Het grote zwembad was in meerdere vakken verdeeld om baantjes te trekken, vrij te zwemmen en bij de duikplanken. Om het zwembad staan bankjes en stoelen en er waren badmeesters aanwezig.

 

Tegen het eind van de middag liepen we terug naar de camper. Tijd om te relaxen, douchen en barbequeen.

 

's Avonds nog een gezellig kampvuurtje en 's mores en op tijd naar bed. Morgen wacht ons namelijk een lange rit naar New York city.

Vanochtend ging de wekker om 7:00 uur. We hadden een flinke reisdag voor de boeg en wilden op tijd vertrekken. We ontbeten wat, vertrokken richting uitgang, dumpten het afvalwater, vulden het verse water en waren good to go. Op naar New York!!

 

De rit was redelijk lang. Maar met een relaxete lunch stop halverwege en nog een korte sanitaire stop was het prima te doen en kwamen we om 15:30 uur aan op Liberty RV park in Jersey City. Een echte urban camping met uitzicht op het Vrijheidsbeeld en de One world trade center. Dichterbij kun je met je camper niet staan. Na de incheck zochten we ons plekje op. De staanplaatsen zijn van grind, de weg ernaartoe is geasfalteerd. De typische Amerikaanse campingsfeer is dus ver te zoeken. Maar we staan hier niet voor de camping maar gaan voor de citytrip. Het sanitair en toiletgebouw zien er schoon uit. En er zijn veel douches, toiletten en wasmachines.

 

Vanuit de camping wandelden we in 10 minuten naar het Path train station op Grove Street. Voor $ 3,- namen we de trein naar 33th street. We wandelden naar boven aan de kant van Broadway en stonden oog in oog met het Empire State Building! Wauw!! Ondanks dat dit mijn 3e bezoek aan New York wordt blijft dit indrukwekkend! We aten snel wat en wandelden naar de ingang. Ik had via de City Go card een tijdslot gereserveerd om 20:15 uur. We mochten al meteen naar binnen. Twan en ik zijn in 2003 samen hier geweest en inmiddels is er veel meer beleving bij het naar boven gaan. Er is een museum over de geschiedenis van het gebouw en je kunt zelfs met King Kong op de foto. Dat vond Sten vooral fantastisch. Daarna ga je in de lift in no time naar de 80e verdieping vanwaar je al een mooi uitzicht door de ramen hebt. Dan een volgende lift naar de 86e verdieping en daar kun je naar buiten en hoor je de stad onder je zoemen. De zon was net onder gegaan. Dus het uitzicht met een roze lucht was waanzinnig!! We genoten intens samen en maakten een heleboel foto's.

 

Daarna waren we allemaal moe van de lange dag en namen de trein weer terug naar Jersey City om onze camper weer op te zoeken.

 

Liberty Harbour RV Park
Prijs: US$ 680,- voor 4 nachten inclusief stroom en water

Omdat het gisteren een lange en vermoeiende dag was en we nog een aantal dagen in New York te besteden hebben, startten we vanochtend rustig op. Geen wekker, op ons gemak douchen en ontbijten en tegen 10:00 uur wandelden we naar het Path train station op Grove Street. We namen de trein weer naar de 33ste straat op Manhattan. Het duurde deze keer langer omdat de trein in het weekend een extra stop maakt in Hoboken en er dus 2 routes gecombineerd worden. Extra druk ook dus. En helaas ook wat vertraging. Uiteindelijk kwamen we rond 11:00 uur aan en wandelden we richting Times Square.

 

In de ochtend is het er nog niet zo druk en kun je op je gemak rondkijken en foto's maken. Dat deden we dus ook. Roos en Sten keken hun ogen uit naar alle schermen en lampen. En Sten was onder de indruk van alle stripfiguren die er rond liepen.

 

Tegenover de M&M store stapten we op de Big Bus waarvoor ik via de Go City pass kaartjes had gereserveerd. Zo'n hop on hop off bus is ideaal voor de 1e dagen omdat je dan meteen ook een rondtour krijgt en uitleg over hetgeen dat je ziet.

 

We namen de route naar Lower Manhattan en stapten uit bij halte 10, 9/11 memorial en museum. Ook hiervoor had ik een tijdslot gereserveerd via de Go City pass.

 

We namen eerst een lekkere pizzaslize als lunch en wandelden daarna naar de memorial vijvers op de plekken waar ooit de twintowers stonden. Indrukwekkend om te zien. Daarna gingen we het museum in. Het is ontzettend interessant en echt een stuk onmisbare wereldgeschiedenis. Wij zijn in 2003 samen in New York geweest. Toen was deze plek nog ground zero, nu is er deze memorial en het museum. De kinderen vonden het ook interessant en volgden de route vol aandacht.

 

We waren zo'n 2 uur verder toen we weer naar buiten gingen. Gelukkig hadden we, ondanks de heftige beelden en verhalen in het museum, nog steeds zin om weer een toren te beklimmen. Dus we liepen naar de One World trade center en namen de lift naar de 100e verdieping. Wauw, wat een uitzicht!! Je bent hier zo hoog dat het uitzicht bijna onecht lijkt. Het was wel een beetje heiig waardoor het niet helemaal helder was. Maar dat mocht de pret niet drukken. Gaaf was het nog steeds.

 

Toen we weer beneden waren namen we een Starbucks to go en namen de Big Bus weer terug naar Times Square.
Daar was het inmiddels al erg druk. We keken hier wat rond, winkelden wat en liepen toen naar binnen bij het Hard Rock cafe om wat te eten. Daarna was het weer tijd om terug richting de camping te gaan. We wandelden richting 33rd street en namen de Path train weer terug.

Vanochtend namen we na het ontbijt de ferry naar Manhattan. De Liberty landing ferry vaart op 10 minuten wandelen vanaf de camping in een klein kwartiertje naar Manhattan. Ideaal en leuk om Manhattan ook vanaf het water te kunnen bewonderen.

 

Eenmaal aangekomen op Manhattan wandelen we een stuk over de boulevard richting Battery Park. Daar namen we de boot naar Liberty Island. Ik liet de Go City pass weer scannen en we konden mee. Ik persoonlijk vind het Vrijheidsbeeld het mooiste vanaf het water. Maar de kinderen wilden heel graag het eiland op. Dus helemaal prima. We wandelden er een rondje en bezochten even kort het museum. Daarna hadden we het wel weer gezien en namen de boot weer terug.

 

De stop op Ellis Island sloegen we over. We gingen liever terug richting midtown Manhattan om de andere ronde van de Big Bus te kunnen doen. We namen dus eerst de Big Bus bij het WTC richting noordelijke richting en stapten bij Times Square over op de andere Big Bus. We bleven de hele ronde zitten en zagen het Rockefeller Center, de Upper East side, Central Park en het Plaza hotel. Aan het einde stapten we uit en wandelden richting 5th Avenue om nog wat te shoppen. Sten wilde graag naar de Lego Store en Roos naar Victoria's Secret. Daarnaast bezochten nog wat andere winkels en ook de F.A.O Schwarz. De meest bijzondere speelgoedwinkel van de stad. Wat een drukte was het daarbinnen. We kwamen helemaal overprikkeld weer buiten. We liepen naar Bryant Park om even wat rust op te zoeken.

 

We namen wat te eten uit een van de vele kraampjes en konden even bijkomen. Het is een super relaxed park met veel stoeltjes en tafeltjes waar iedereen gezellig zit te kletsen met elkaar. Er was zelfs een schaakwedstrijd bezig.

 

Daarna hebben we nog een keer de drukte op Times Square getrotseerd en was het wel weer welletjes. We gingen terug naar de camper, deze keer weer met de vertrouwde Path Train. Ondanks dat we iedere avond best laat weer terug komen in Jersey City en dan nog 10 minuten naar de camping moeten wandelen vanuit Grove Street station, voelen we ons geen moment onveilig. De omgeving van de camping is heel netjes en rustig maar ligt echt midden in de stad. 

Vanochtend startten we rustig aan op. Roos en Sten sliepen wat langer dus we lieten ze lekker liggen. Het vele wandelen en de lange dagen beginnen erin te hakken. Om 10:00 uur wandelden we weer naar het Path train station op Grove Street. We namen opnieuw de trein naar de 33e straat en stapten daar over op de metro naar de 54e straat. Deze keer ging het weer sneller omdat het een doordeweekse dag is. De extra stop in Hoboken wordt dan overgeslagen. Vanuit de 33e straat liepen we naar Unlimited Biking.

 

Het plan was om fietsen te huren voor de hele dag en dan te beginnen met een tochtje door Central Park. Dat laatste lukte goed. We fietsen allereerst het park in aan de zuid-kant en fietsten het park weer uit bij de 72e straat om koekjes te halen bij Crumbl cookies. Deze namen we mee naar Central Park om ze bij het Bethesda fontein op te eten. We kozen een plekje in de schaduw want het was heel warm. Daarna fietsten we om het Jacqueline Kennedy Onassis reservoir heen en stopten bij het Belvedere Castle. Vervolgens stopten we nog bij de Strawberry Fields en daarna bij het Conservatory water en bij het Alice in Wonderland statue. Daar namen we weer even een break op het terras. Als laatste fietsen we nog langs de Gapstow Bridge en de Inscope Arch, allebei bekend van Home Alone. Daarna vonden we het welletjes en waren we een beetje klaar met de hitte en leverden de fietsen weer in. Het was inmiddels ook het eind van de middag en er waren nog wat shop-wensen. We wandelden vanuit Unlimited Biking naar de MLB flagship store en kochten daar een Jersey voor Roos en een pet voor Sten van de New York Mets.

 

We aten heerlijke pasta en pizza bij Pasta lovers en bezochten nog wat souvenirshops aan en rond Times Square. Toen we alles compleet hadden wandelden we weer naar de 33e straat en namen voor de laatste keer de Path Train terug naar Grove street. Moe maar voldaan kwamen we tegen 22:00 uur aan bij de camper.

Vandaag was het toch echt tijd om New York achter ons te laten. Met een beetje pijn in ons hart want wat was het fantastisch de afgelopen dagen! Anderzijds misschien maar goed ook, dat geslenter door de stad hakte er flink in. We waren allemaal moe.

 

Vandaag hadden we een lange rit voor de boeg naar Cape Cod. We hebben er bewust voor gekozen om een aantal wat langere ritten te plannen zodat we op alle plekken minimaal 2 nachten kunnen staan en in New York dus 4.

 

We vertrokken om 10:00 uur van de camping en deden er best wel lang over om de stad uit te komen vanwege de drukte. We waren blij dat dit de route uit de stad was en dat we niet via deze route de stad in gereden zijn. Het eerste stuk volgden we vooral de 85 en daarna gingen we over op de 95. Het is in en rond de stad vooral heel belangrijk om te kijken waar je mag rijden met een voertuig met een gastank. Op bruggen en door tunnels is het namelijk niet overal toegestaan. Daarnaast is het goed om rekening te houden met de hoogte van de camper vanwege bruggen, tunnels en spoorlijnen.

 

Al bij al was het prima te doen door met z'n tweeën goed op te letten en zowel op Twan als op mijn telefoon Google maps te volgen.

 

Na 20 mijl waren we door de grootste drukte heen en werd het wat overzichtelijker. Dit hadden we weer mooi gefixt. Maar we waren ondertussen wel een uur verder.

 

Onderweg stopten we voor een lunchbreak en een tankstop.

 

Tegen het eind van de middag kwamen we aan bij de Walmart in West-Wareham voor wat aanvullende boodschappen. Je bent er al snel weer een uur mee kwijt in zo'n giga winkel. We kochten er ook een tafelzeil omdat de picknicktafels op de campings niet altijd een even schoon en recht tafelblad hebben.

 

Daarna reden we in een kwartiertje naar Bay View campground in Bourne. Een mooie, grote maar ook rustige camping. We kregen een heel fijn plekje aan de rand van de camping. Wat een stilte... een wereld van verschil met de afgelopen dagen.

 

Nadat de camper stond, deden we niet meer zoveel. Kampvuurtje, spelletje en chillen.

 

Bay View campground in Bourne
Prijs: US$ 189,50 voor 2 nachten inclusief full hook-up

Vanochtend stonden we weer op tijd op en gingen na het ontbijt met de camper naar de Palmer Ave parking lot in Falmouth. Vanuit daar rijden shuttle bussen naar de haven van Woods Hole.

 

Wij zijn normaal gesproken meer voorstander van het laten staan van de camper op de camping. Maar in dit geval was dit de voordeligste keuze. Een Uber naar Woods Hole kostte namelijk US$ 50,- per enkele reis en het parkeren van de camper kostte us$ 50,- per dag. Nog steeds heel veel, maar wel voordeliger. De shuttle bus is bij het parkeergeld inbegrepen en rijdt iedere 15 tot 20 minuten. Bij de parkeerplaats gingen ze wel voor een VIP-behandeling... zodra wij het parkeerterrein opgereden kwamen werden we voorgegaan door een medewerker in een golf-karretje die ons begeleide tot aan de parkeerplek. Hij hielp zelfs nog met inparkeren.

 

In Woods Hole namen we de ferry naar Martha's Vineyard. 3 Kwartier later stapten we uit in Vineyard Haven. Een schattig plaatsje met houten huisjes en leuke winkeltjes. We lunchten bij Nat's Nook met heerlijke bagels en Crèpes.

 

Daarna namen we de bus naar Oak Bluffs. Op het eiland zijn, gedurende de zomermaanden, de bussen gratis. Er zijn diverse verbindingen, dus dat is top geregeld.

 

Oak Bluffs is een grotere plaats met een groter centrum met winkeltjes en terrasjes. We bezochten eerst de Flying horses carrousel, de oudste houten carrousel van Amerika. Zelfs Roos vond dit nog leuk! Bij ieder rondje kon je ringetjes proberen te pakken en degene die aan het eind van de rit de meeste ringetjes had verzameld mocht nog een keer mee. Geinig concept en veel fanatisme bij de carrousel-gangers.

 

Daarna wandelden we via Circuit Ave naar restaurant Sharky's Cantina. Daar kon je doorheen wandelen en toen kwamen we in een soort sprookjesdorp terecht. Er zijn honderden Gingerbread houses in Oak Bluffs, en die zie je hier. Waanzinnig leuk en authentiek!! Houten huisjes in alle kleuren van de regenboog met schattige veranda's, tuintjes en versierd met vlaggen of kunst. Geweldig. We wandelden hier lekker rond en, het rare was, het was hier super rustig en relaxed. In tegenstelling tot de winkelstraat even verderop.

 

Om 14:50 uur namen we de ferry in de haven van Oak Bluffs weer terug naar het vasteland. Roos en Sten hadden namelijk aangegeven nog graag te willen zwemmen op de camping. En uiteraard hadden we hier alle begrip voor.

 

Om 16:30 uur kwamen we aan op de camping, we installeerden de camper weer en gingen richting zwembad. Even lekker relaxen daar.

 

Het zwembad sloot om 19:00 uur dus we bleven tot de laatste minuut. Daarna ging de bbq en het kampvuurtje weer aan.

Vandaag deden we het bewust even rustig aan. We hoefden maar 1 uur te rijden naar de volgende camping en konden tot 12:00 uur uitchecken op deze camping. Even geen wekker vandaag en daardoor konden we dus wat langer uitslapen. Heerlijk om een keer zo rustig op te kunnen starten. We belden even met het thuisfront, ontbeten op ons gemak en checkten uiteindelijk om 11:30 uur uit.

 

Voordat we naar Wompatuck State park gingen reden we eerst de camping een stukje voorbij omdat we heel graag een keer wilden lunchen bij The Cheesecake Factory. Deze was in Braintree te vinden, ten zuiden van Boston. Het eten was heerlijk maar we konden natuurlijk niet weg gaan zonder geproefd te hebben van de cheesecakes. We kozen 4 verschillende punten uit zodat we vanalles konden proberen. Maar omdat ik inmiddels wel wist dat een hele punt per persoon nogal een maaltijd is vroeg ik bij het bestellen of ze alle punten doormidden konden snijden en de helften alvast in een doggybag konden doen. Zo konden we later nog een keer van de cheesecakes genieten.

 

 

Nadat onze buikje gevuld waren reden we naar Wompatuck State Park. De route was prachtig! De typische New England stijl met haar mooie houten huizen met verandas en grote tuinen er omheen. Tegen 16:00 uur kwamen we aan op de camping. Een prachtige camping in een bosrijk gebied met ruime plekken. Het was wel opvallend rustig op de camping. We hebben al meer campings gezien waar het niet volgeboekt was, maar dit was de rustigste plek tot nu toe. We installeerden de camper, maakten al vroeg een vuurtje en stookten de bbq aan. Even lekker niks. Ook weleens fijn na alle drukke dagen. De temperatuur was hier een flink stuk lager dan de voorgaande dagen en helaas begon het tegen 19:00 uur een beetje te regenen. Dan maar binnen in de camper een spelletje doen en lekker lezen.

 

Roos en Sten vonden dat helemaal niet erg, we hadden namelijk vooral nog buiten geleefd deze reis.

 

Wompatuck State Park Campground
Prijs: US$ 124,50 voor 2 nachten inclusief stroom

Het heeft de hele nacht geregend. En dat hoor je goed in zo'n camper. We hadden dus allemaal niet zo top geslapen. Desalniettemin stonden we wel op tijd op want we hadden een druk programma vandaag.

 

We reden met de camper naar Hingham. We parkeerden de camper op parkinglot H, aan de overkant van de terminal op advies van de aardige medewerkster van de terminal en betaalden $10,- voor de hele dag parkeren op 2 vakken (Het was $5,- per dag, per parkeervak. Maar omdat onze camper daar niet in past hadden we 2 vakken nodig).

 

We namen om 10:15 uur de ferry en kwamen om 11:05 uur in Boston aan. De ferry haven ligt bij het centrum, vanuit daar loop je zo Boston in.

 

Omdat we niet echt een plan hadden en Boston voor ons allemaal een nieuwe stad is, kochten we kaartjes voor de hop on hop off Old town Trolley tour. Deze rijdt op 2 verschillende routes door de stad en stopt op 18 verschillende plekken. Er wordt nog live uitleg gegeven door de chauffeur. Super leuk!!
We stapten eerst uit bij halte 5, downtown crossing en Historic district. Een super gezellig gebied met veel winkeltjes en terrasjes. Daar lunchten we eerst bij Samuel Adams brewery. Daarna stapten we weer in en stapten uit bij halte 8, Beacon Hill en Boston Common. We wandelden door het park en lieten Sten even spelen bij het grote speeltoestel tegenover de Frog pond.

 

Vanuit daar liepen we weer terug richting het oude deel van het centrum en namen nog een koffie-stop.

 

Daarna slenterden we nog een stuk langs het waterfront via de Harbour walk. Uiteindelijk belandden we op een terrasje bij de haven en gingen daar lekker eten.

 

Wat een super leuke stad was Boston! Hier hadden we achteraf best nog langer willen blijven. Maar helaas zat dat niet in ons schema.

 

Om 18:45 uur namen we de ferry weer terug naar Hingham.

 

Toen we daar na 50 minuten weer aankwamen wachtte ons de grootste uitdaging van de reis tot nu toe... de camper was helemaal ingeparkeerd. Dat wil zeggen naast ons auto's en voor ons en achter ons auto's in de andere rij. Het 10 meter lange bakbeest heeft nogal een grote draaicirkel, dus er vooruit uit rijden was onmogelijk. We moesten er achteruit uit. Gelukkig stond 1 auto wat verder terug in het vak, dat gaf ons wat meer ruimte. Uiteindelijk lukte het na een aantal keer steken en de aanwijzingen van Roos aan de voorkant en mij aan de achterkant. We hadden voor en achter nog 10 centimeter ruimte! Wat waren we blij dat we eruit waren gekomen. Achteraf hadden we de camper beter zover mogelijk van de terminal op de parkeerplaats kunnen parkeren. Want iedereen wil natuurlijk zo dicht mogelijk bij de terminal staan.

 

We kwamen net voor het donker was weer terug op de camping. Even lekker douchen en daarna nog even nakletsen bij het kampvuurtje. Lekker dagje weer.

Vanochtend startten we rustig op. We ontbeten op ons gemak en vertrokken om 10:30 uur van de camping. We vulden de watertanks en dumpten het zwarte en grijze water op de dumpplek. Op de volgende camping hebben we namelijk geen stroom en water bij de campingplek. Een goede voorbereiding was dus het halve werk.

 

De route terug richting Canada is nu echt begonnen. We reden eerst een stuk binnendoor en genoten van het straatbeeld. Alweer van die prachtige houten huizen die zo typerend zijn voor deze regio.

 

We hadden een route van 3,5 uur voor de boeg maar maakten 3 stops onderweg. Een om te tanken, 1 om te lunchen en nog 1 voor wat aanvullende boodschappen. Toevallig kwamen we daarvoor uit bij de Walmart in Albany. De grootste Walmart ter wereld! Zelfs met 2 verdiepingen en een speciale roltrap voor winkelkarretjes. We keken onze ogen uit. Sten kon het niet laten om hier een vlog van te maken en die naar de familie te sturen.

 

Tegen het eind van de middag kwamen we aan bij Thompson's Lake Campground vlakbij Thacher State park. Een prachtige camping aan het meer. We hadden een mooi plekje met uitzicht op het meer en het speeltuintje. Het viel ons op dat hier vooral Amerikaanse reizigers zijn en dat er vooral tentjes staan. Wij waren 1 van de weinigen met een camper en, zo leek, de enige met een gehuurde camper. Leuk!! We hadden nogal wat bekijks toen we aan kwamen met onze mega-camper. Maar inmiddels is het installeren een routine-klusje en stonden we dus al snel op onze plek.

 

We deden verder niet meer zo veel, behalve wat rond wandelen over de camping, heerlijk relaxen in de zon en 's avonds weer een vuurtje stoken. Dat laatste hoort inmiddels ook bij ons vaste programma en wat ons betreft zorgt dit ook voor de extra glans tijdens een camperreis. Er is niks beter dan 's avond lekker bij je camper zitten met een vuurtje en dan lekker nakletsen over wat je die dag beleefd hebt. 

 

Thompson's Lake campground
Prijs: US$ 55,25 voor 2 nachten zonder voorzieningen

Vandaag was een echte relax-dag. We sliepen uit, ontbeten op ons gemak. Het viel ons op dat er al veel buren aan het vertrekken waren en dat de tentjes een voor een verdwenen. Waarschijnlijk is dit een camping die vooral heel druk bezet is in de weekenden. Aan het eind van de ochtend gingen we naar het strandje. Dat is vanaf 10:00 uur geopend en vanaf dat moment ook bemand door toezichthouders. 

 

We huurden een 2-persoons Kajak en een Sup-board voor een uur. Twan, Roos en Sten kajakten en supten over het meer en ruilden af en toe van positie, ik maakte de foto's en bleef aan de kant. Het water is heerlijk rustig en vanuit het strandje kun je het meer goed overzien. Er is vooraan in het meer een stukje zwemwater gecreeerd met boeien aan een touw. Daarin kun je ook goed staan. Op het strandjes was het gezellig druk, veel families en gezinnen met kinderen.

 

De hele dag was het vooral zwemmen, eten, chillen en spelletjes doen geblazen. Heerlijk om zo een dagje niks te doen. We merkten ook dat de kinderen daar even aan toe waren. Hoewel ze over alles heel enthousiast zijn deze reis, vonden ze dit allebei ook echt een fijne dag. 

 

Uiteraard maakten we 's avonds het kampvuurtje weer aan. Om ons heen waren de plekken nog steeds leeg. Dus mijn vermoeden dat het hier vooral druk is in de weekenden leek wel te kloppen. 

Vanochtend hadden we onze wekker weer gezet want we wilden op tijd vertrekken. We gingen namelijk de grens weer over naar Canada.

 

Uiteindelijk vertrokken we na het ontbijt om 09:30 uur van de camping. We reden vooral binnendoor. Dat was erg leuk. De omgeving met de mooie houten huizen met veranda's, die zo typerend is voor dit deel van Amerika, verveeld geen minuut.

 

We reden een groot deel over de 12 van Utica naar de grens. Onderweg maakten we een lunchstop bij Boondocks restaurant in Lyons Falls. Ik had dit op Google maps gevonden. De Reviews waren goed. Maar de buitenkant zag er niet super uitnodigend uit. We hadden honger en gingen toch maar naar binnen. En dat was een verrassend leuke keuze!! Het was mooi aangekleed met een boom, een riviertje en een waterval. En er waren best wat tafeltjes bezet, de bediening was goed en het eten was heerlijk. Top stop dus. Zo zie je maar weer: never judge a book by its cover.

 

Daarna was het nog 1,5 uur tot aan de Canadese grens. De passage bij de 1000 Islands bridge verliep soepel. We hoefden de camper niet eens uit, de paspoorten werden gecheckt. Er werden wat vragen gesteld over wat onze reisplannen waren en hoe lang we nog in Canada zouden blijven en daarna konden we door.

 

Onze eerste stop in Canada was bij de 1000 Islands tower. Een uitzichttoren waarmee je de omgeving, de grensovergang en vele eilandjes kunt zien. Twan en ik waren hier al eens geweest in 2003 en vonden het toen heel leuk. Nu leek het erop dat dezelfde posters nog met dezelfde plakband tegen de muur hingen, ze waren alleen verkleurd. Het uitzicht was mooi. De rest was een beetje vergane glorie.
Daarna reden we een stukje door naar Landsdowne voor wat boodschappen en toen weer terug naar Ivy Lea. We checkten in op de KOA camping tegen het eind van de middag.

 

Een mooie camping met een fijn zwembad met glijbaan en een speeltuin. Twan en Sten doken nog even lekker het zwembad in. Daar was het heel rustig. Ze hadden het zwembad bijna voor zichzelf.

 

's Avonds staken we de bbq en het kampvuurtje weer aan.

 

KOA Ivy Lea/1000 Islands
Prijs: CA$ 237,30 voor 2 nachten inclusief Full hook-up

Vanochtend konden we voor een laatste keer uitslapen deze reis. En daar maakten we dus ook dankbaar gebruik van. Heerlijk om even geen wekker te horen.

 

We startten dus heel rustig aan op, ontbeten op ons gemak en wandelden aan het eind van de ochtend naar de terminal in Ivy Lea vanwaar de city cruise vertrok. Het was een wandeling van een half uurtje langs een niet heel boeiende route. We liepen een groot stuk over het fietspad langs de grote weg. Het was wel allemaal vlak, dus niet echt intensief. 

 

Bij de city cruise terminal kochten we tickets voor de 2 uur durende boottocht die zowel langs Bold Castle als Singer Castle vaart. De boot vertrok om 12:30 uur, dus we dronken eerst nog wat op het terras bij de terminal. Daar kon je heerlijk zitten met uitzicht op het water.

 

Het was een prachtige vaartocht met uitzicht op vele mooie en knusse eilandjes. Je zou hier maar wonen of een vakantiehuis hebben en iedere dag zo mooi aan het water kunnen zitten! Fantastisch! Bold Castle is wel een hoogtepunt op de route. Wat zag het er prachtig uit! Wij gingen er alleen maar langs. Maar er zijn ook cruises waarmee je een stop maakt en het eiland op kunt. Je betreed dan wel Amerikaans grondgebied. Daarvoor heb je de benodigde documenten nodig.

 

Aan boord was ook een bar waar je allerlei drankjes en wat te eten kon kopen. Wij kochten er sandwiches en hotdogs als lunch. We zaten heerlijk in het zonnetje boven op het dek, beter werd het niet.

 

Na de vaartocht wandelden we weer terug naar de camping. Twan en Sten gingen nog even lekker zwemmen.

 

Net toen we 's avonds ons vlees op de bbq hadden gelegd kwam de camping beheerder plaats voor plaats langs om te vertellen dat er een fireban was. We mochten geen vuurtje meer stoken en ook geen steenkool meer gebruiken vanwege bosbrandgevaar. Balen, maar begrijpelijk. Gelukkig liet hij ons nog wel toe dat we ons vlees gaar lieten worden zodat we nog konden eten. Maar daarna moest de bbq meteen uit.

 

Zo gezegd zo gedaan. Dan maar buiten zitten zonder vuurtje. Veiligheid gaat voor.

Helaas was vandaag onze laatste etappe aangebroken met de camper. We reden terug naar Toronto. Na het ontbijt vertrokken we van de camping en reden we in 3 uur naar Toronto. We reden vooral over de snelweg dus de route was vandaag iets minder mooi dan de voorgaande dagen. 

 

Onderweg stopten we nog om te tanken en om te lunchen.

 

We lunchten bij Tim Hortons. Ik had hier al veel over gehoord van mijn collega's maar was er zelf nog nooit geweest. Dus ik kon Canada natuurlijk niet verlaten zonder hier ook van geproefd te hebben. Ze hebben niet overdreven, de lunch en de koffie waren heerlijk!

 

Tegen 16:00 uur kwamen we aan op Indian Line campground in Toronto. Deze camping ligt dichtbij de luchthaven, de snelweg en diverse camperverhuurders. Dat was ook wel te merken. Er waren veel huurcampers en veel mensen die koffers aan het inpakken waren. We voelden ons dus niet alleen.

 

Na aankomst op de camping wandelden we nog even naar het supermarktje op de hoek van de straat. De naam van de camping was treffend... alle winkeltjes verkochten uitsluitend Indiaase spullen.

 

Toen we weer terug waren bij de camper doken Twan en Sten nog even het zwembad in. Ze waren net op tijd want het zwembad ging om 17:30 uur al dicht. Ze konden nog net wat baantjes trekken. Maar daarna was het toch echt tijd om onze spullen in te pakken. Jammer, maar de camperreis is toch echt bijna ten einde.

 

We maakten 's avonds nog 1 keer een kampvuurtje en om 23:45 uur kon ik online inchecken voor de terugvlucht. Dat deed ik via de app van Air Transat. Het verliep vlot want de paspoortgegevens stonden er nog in van de heenreis.

 

Indian Line Campground in Toronto
Prijs: CA$ 80,18 voor 1 nacht inclusief water en stroom

Vanochtend was het toch echt tijd om onze geliefde camper in te leveren. We hadden een inlevertijd tussen 09:00 uur en 09:30 uur gereserveerd. Het was dus even flink doorwerken geblazen om op tijd klaar te zijn. Maar het lukte. Om iets voor 09:30 uur stonden we bij Canadream.

 

Daar was het zo gepiept. De camper werd geïnspecteerd en goed gekeurd. We konden weer op weg en bestelden een Uber naar het Holiday inn international airport hotel. Omdat onze terugvlucht pas om 23:45 uur vertrok had ik daar een kamer geboekt.

 

Na onze eerste overnachting daar had ik gevraagd of we voor deze dag vroeg konden inchecken als er een kamer beschikbaar was. Gelukkig stond deze aantekening nog in het systeem en konden we meteen naar onze kamer. Heel fijn!

 

We zetten de koffers er neer en haalden wat spullen uit de handbagage. Toen namen we de gratis shuttle naar de luchthaven en kochten daar kaartjes voor de UP-express trein naar downtown Toronto (Union station). We konden gebruik maken van het Family layover ticket omdat we vandaag ook weer terug gingen naar de luchthaven.

 

Bij dat ticket kregen we ook 15% korting op tickets voor de CN tower. Mooi meegenomen, want daar wilden we naartoe.

 

Er stond een lange rij voor de ingang maar het ging redelijk vlot.

 

Eenmaal boven was het weer genieten van alweer een mooi uitzicht. De glazen vloer was leuk en spannend en het hangen boven de schuine ramen ook. We namen uitgebreid de tijd en proostten in de VUE bar samen op deze geweldige reis. Een betere plek om af te sluiten is er niet.

 

Daarna was het tijd om weer terug te gaan naar het hotel. We namen de UP-express en vervolgens weer de shuttle en hadden nog genoeg tijd om lekker rustig te douchen en te eten in het hotel. Wel relaxed op deze manier.

 

Om 20:30 uur checkten we uit en gingen naar de luchthaven. We dachten gebruik te kunnen maken van de bagage drop off automaten, maar er was een technische storing waardoor de bagageband niet werkten, dus dan maar in de gewone rij.

 

Om 23:45 uur vertrok de vlucht keurig op tijd. Ook op deze vlucht waren de oordopjes, kussentje en dekentje alleen tegen betaling van $ 18,99 per pakketje te verkrijgen. Dat is een beetje jammer. De vlucht verliep verder rustig en we hebben zelfs wat kunnen slapen. Zo'n nachtvlucht is dan wel heel fijn en lijkt dus ook minder lang te duren. Om 13:10 uur kwamen we aan op Schiphol. De bagage lag al snel op de band. Onze geweldige reis was nu toch echt afgelopen. Moe maar voldaan namen we de trein naar huis.

 

Holiday inn Toronto international airport hotel