Dag 9: Vancouver – Concrete (USA)

De dag begon weer eens vroeg. We hadden veel te doen dus besloten we om de camper zo vroeg mogelijk op te halen. We vertrokken om 07.45 uit het hotel en kwamen al direct in de spits terecht. Na wat file rijden, en de nodige stoplichten, reden we zomaar onze afslag voorbij. We hadden weer eens niet goed gelezen in het boekje waar we heen moesten. Er stond netjes aangegeven welke afslag we moesten hebben maar wij zochten naar de straatnaam en die werd niet vermeld. Althans niet tot je de genoemde afslag genomen had. Dus toen maar draaien. Vanuit zuidelijke richting konden we het station van Fraserway zo zien liggen dus toen was het makkelijk. Fraserway is een grote maatschappij, heeft meertalig personeel (Engels, Nederlands, Duits), heeft een eigen fabriek en mooie campers. Roland zag al direct een mooie Ford pick-up truck en was helemaal onderste boven. Helaas hadden ze voor ons een GMC truckcamper klaar staan. Dat was een kleine teleurstelling voor Roland, maar daar was hij zo over heen.

De uitleg en de papieren die je tekent zijn vertaald in het Nederlands dus dat maakt het wel makkelijker. Je krijgt een mogelijkheid om een extra verzekering af te sluiten voor schade aan de voorruit. De kosten bedragen $5, - per dag. Aangezien wij ook over een gedeelte gravelroad komen hebben wij die afgesloten.

We kregen een uitleg over de truckcamper (TC10) en er werd gekeken naar beschadigingen. Wij hadden een vrij nieuwe truckcamper dus er was niets aan te zien. Dus nog even de papieren tekenen en weg kon Roland om de auto weg te brengen. We hadden besloten dat Roland de auto terug zou brengen en dat Suzanne en de kinderen de truckcamper in zouden richten.
De truckcamper (TC10) was wel mooi ingericht. De ruimte bij het bovenbed was zo hoog dat ik (ik ben 1,68 m) op mijn knieën kon zitten zonder dat ik mijn hoofd stoot. Dus vrij hoog. Er waren nogal wat kastjes waar we onze spullen kwijt konden. Aan de buitenkant waren 2 vakken, 1 voor de campingstoeltjes en het trapje en eventueel je tassen en 1 met een uittreklade waar je de schoenen in kwijt kon. Hier kon je ook mooi de bijl, voor het grove hakwerk zo groot als hij was, bij leggen. Aan de binnenkant had je boven de tafel 2 kastjes, onder de bank 1 kastje, onder het plateau van de tafel 1 lade, onder de aanrecht 1 kast waar de pannen stonden, boven de aanrecht 2 kastjes waar de glazen en borden stonden (8 glazen, 8 mokken, 8 grote borden, 8 kleine bordjes), onder de over een kastje, naast de koelkast een hangkast en naast het bovenbed 2 grote kastjes en bij het voeteneinde nog een open kastje (alle kastjes in de keuken/zitkamer hadden antislipmatjes in de kastjes). Daarnaast hadden we naast het bovenbed aan beide kanten ongeveer 50 cm aan ruimte. Hier hebben wij onze tassen neer gezet. We hadden geen zin om alles uit te laden en besloten alleen de jassen in de kast te hangen, de vuile was op te bergen en de boeken en alles wat kapot kon vallen in de kasten te leggen. Omdat we met 4 personen waren kregen we 4 dekbedden. Hiervan hebben we er direct 2 van in een kast geduwd. De truckcamper was uitgerust met een 2 baks gootsteen, (alleen waren de bakken zo klein dat een bord er niet plat in kon liggen, maar dat gaf niets want nu had je wel een bak waar je de vaat in kon laten afdruipen), een 3 pits gasfornuis, een oven, een koelkast met groot vriesvak en een badkamertje met douche, wc en wastafel. Rene, de man die ons hielp, vroeg zich ook direct af waarom we geen gewone cabover camper hadden genomen. Maar Roland wilde graag in een truckcamper dus hadden we dat nu geprobeerd. Je moet met een truckcamper altijd buiten om, dus het nadeel was dat de kinderen als ze nog half sliepen aangekleed moesten worden om via buiten in hun stoel te komen. Bij een cabover camper kon je de kinderen vanuit hun bedje in pyjama en al in de autostoel zetten om te gaan rijden. Nu zullen we dus iedere keer wat extra tijd kwijt zijn maar we hebben de tijd aan onszelf.

We hadden gevraagd om een afscheiding voor de dinette zodat de kinderen niet uit bed konden vallen. Helaas zat er die niet bij maar als alternatief hadden ze er een campingbedje in gelegd.
Na een hele poos te hebben gewacht, kwam Roland dan toch terug (de uitleg had te lang geduurd dus Roland was te laat weg om opgehaald te worden door het shuttlebusje, maar dat gaf niets want ze reden nog wel een keer naar de luchthaven.

Uiteindelijk waren we dus rond het middaguur weg, op naar Amerika!

De camper reed heel fijn alleen de hoogte (3,5 m) maakte het rijden op open vlakte waar veel wind stond toch iets lastiger. De weg wees zichzelf. Alles werd goed duidelijk aangegeven en voor we het wisten waren we bij de grenspost. Hier moesten we de camper aan de kant zetten om naar binnen te gaan en een formulier in te vullen zodat we een stempel kregen in ons paspoort. Het was er vrij druk. Na even wachten waren we aan de beurt. De formulieren werden ingevuld en van Roland en Suzanne werden vingerafdrukken en een irisscan gemaakt. Dit stelt weinig voor, je moet met de wijsvingers op een kastje drukken en recht naar voren kijken en dan wordt er een scan gemaakt. Niets engs aan. Alles bleek in orde dus we mochten doorrijden. Hadden wij even geluk dat ze de camper niet inspecteerde want in de koelkast lagen allemaal vleeswaren en kaas etc. De charmes van de kinderen deden blijkbaar werken. Ondanks dat Suzanne vergeten was om haar blikje drinken van de aanrecht te halen besloten we dus om maar vlug weg te gaan en er later wel naar te kijken (blikje stond nog netjes op de aanrecht). In Ferndale hadden we de eerste stop om wat brood te kopen. Na wat eten en de nodige informatie te hebben gehaald bij een klein toeristenbureautje vervolgde we onze reis. Gabi vond de camper geweldig. Nu zat ze hoog en kon ze door het raam naar buiten kijken (in de auto kon ze alleen omhoog kijken naar de lucht). Toen we van Hwy 5 afkwamen en de interstate 20 op gingen viel ons oog direct op een overdekte marktkraam, Country Market Produce. Hier hebben we goedkoop even groente en fruit gekocht. Alles zag er vers en lekker uit. Wel grappig om dit te zien.

We moesten weer even zoeken hoe we weer verder moesten maar het kompas in de binnenspiegel van de auto deed wonderen. Op weg naar onze eerste KOA camping, KOA Concrete. Onderweg zagen we hele mooie taferelen. Het uitzicht was de moeite waard.

Uiteindelijk kwamen we aan bij de camping, echt super mooi. Volop ruimte, campingplaatsen onder de bomen, mooie klimtoestellen met glijbanen, lekker zwembad en een schitterend uitzicht. De eerste indruk doet veel. Eenmaal binnen bleken ze niets te weten van onze komst. Dat was wel even een onaangename verrassing maar de mensen waren heel erg vriendelijk en het was helemaal geen probleem. Toen ik de situatie uitlegde werd alles voor ons geregeld en werden we naar een plek gebracht. We mochten zelf kiezen welke staanplaats we wilden. Echt de mensen reageerden zo spontaan en gezellig dat mijn dag niet meer stuk kon! We hebben de truckcamper neer gezet en alles aangesloten. Nu kon ons avontuur beginnen, lekker koken en dan de eerste nacht doorbrengen in de camper.

Tijdens het koken konden de kinderen lekker spelen. Omdat het bovenbed zo hoog was hadden de kinderen alle ruimte om te spelen op ons bed. Om te zorgen dat de kinderen er niet af zouden vallen hadden we een kussen van de dinnette geplaatst tussen het matras en de kasten. Dit paste precies. Lara kon er maar net overheen kijken dus dat gaf wel een grappig gezicht als ze probeerde te kijken wat wij aan het doen waren.

Het organiseren van de bedden was nog wel even een klein probleempje. Want waar laat je in de truckcamper nou een campingbedje? Het bedje kon strak tussen de aanrecht en de tafel in staan maar dan konden we er niet meer uit. Hoe doe je dat dan? Gelukkig is Gabi aan de kleine kant dus kwamen we tot een oplossing. De dinette werd omgebouwd tot bed en er werd 1 kussen neergelegd waar Gabi op kon liggen en daarnaast zette we het campingbedje. Konden de meiden elkaar nog lekker aankijken ook. Met het dekbed klemde we Gabi vast zodat ze niet van het kussen af kon vallen. Zo hielden we toch de doorgang.

Dit gaf ons mooi de gelegenheid om de was te gaan doen. De wasseretteruimte was nog nieuw en alles werkte perfect. Het enige wat wel jammer was, was dat er geen stoelen of tafeltjes stonden. Nu was het niet druk dus konden we de was gewoon zijn gang laten gaan. Na alles gedroogd en opgevouwen te hebben kon voor ons ook de nachtrust beginnen.

Kosten van de dag:
Douane $6, - per persoon
KOA Campground Concrete $ 24.00 - $ 32.00 voor een RV site en 2 volwassenen

24-daagse camperreis retour