Deelnemers:
Travelhomies Susanne, Yara en Simone

Campertype: C29-31 van Road Bear

Totale kosten benzine: €505,- voor 1775 mijl
Totale kosten campings: $780 voor 10 nachten 
Totale kosten boodschappen: $425 totale boodschappen
Totale kosten snacks, uit eten, restaurants: US$1240 
Totale kosten taxi/Uber: €354,- 

 

Excursies:
New Jersey Transit trein US$34 p.p. voor een retourticket
Metro per ritje US$2,90 (wij hadden er vandaag drie) 
Ferry The Steamship Authority - Woods Hole - Vineyard Haven US$21 p.p. retour
Mayflower II schip Plymouth US$19 p.p. 
Parkeren Ferry terminal Hingham US$5 per vak x 4 
Ferry Massachusetts Bay Transportation Authority / Hingham - Boston retour US$19 p.p.
Old Town Trolley Tours Boston US$49,95 p.p.
Conway Scenic Railroad Mountaineer $83 per persoon voor tweede klas
Killington K-1 Gondola US$34 p.p. round trip
Ben & Jerry's Tour US$8 p.p.
Yale University campusrondleiding  gratis
Empire Sate Building 86th floor Observatory US$49 p.p.
9/11 Memorial and Museum entree: $36 p.p. (optioneel Self-guided audio tour: $11 p.p.)
Rockefellercenter Top of the Rock Observation Deck All-in Pass met Skylift en The Beam $93 p.p. 

De dag begint lekker vroeg voor ons alle drie: de vlucht vertrekt vandaag om 09.15 uur vanaf Schiphol en dus zijn we op tijd op pad. 

Rond kwart over zes rijden we voor vertrekhal drie, waar we elkaar treffen. Het is eindelijk zover! Het inchecken verloopt voorspoedig. We staan binnen no time achter de douane en kunnen daardoor nog even een drankje en een broodje pakken voor de vlucht. Ondertussen krijgen we een lief berichtje van onze collega Manon, die ons een fijne vlucht wenst en net zelf is geland. Ze appt dat ze bij gate G is aangekomen en toevallig is dat ook de gate waar wij vertrekken. Nog geen vijf minuten later staat ze met haar vriend Mark voor onze neus en kletsen we even over de geweldige reis die zij net achter de rug hebben. Dat maakt ons alleen nog enthousiaster om te vertrekken.

We vliegen vandaag met United Airlines naar Newark. De vlucht vertrekt om 09.15 uur en we arriveren lokale tijd rond de klok van half twaalf in Amerika. De vlucht is erg snel voorbij gegaan. We hebben alle drie even geslapen, een aantal leuke films gekeken en heerlijk mogen genieten van een aantal lekkere maaltijden en drankjes. De zeven uur durende vlucht vliegt letterlijk voorbij en dan zijn we in Amerika. 

We komen aan op Newark Liberty International Airport, en ook hier zit alles mee. In alle jaren dat Susanne naar Amerika is gevlogen, heeft ze nog nooit zo’n korte rij gezien bij de paspoort- en douanecontrole. We zijn direct aan de beurt. Na de gebruikelijke vragen (wat ga je doen, waar slaap je, hoeveel geld heb je bij, enz.) pakken we onze koffers en gaan richting de airportshuttle van het hotel. Hiervoor moet je eerst nog de AirTrain nemen. Net na het middaguur komen we aan bij het Newark Liberty International Airport Marriott Hotel. We hebben geluk, want we mogen meteen naar onze kamer. Na een snelle opfrisbeurt besluiten we direct de stad in te gaan.

Met de AirTrain en vervolgens de gewone New Jersey Transit trein staan we in nog geen half uur op Penn Station, waar we worden begroet door een strakblauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Meteen zie je hoe indrukwekkend New York is.

Voordat we echt op ontdekking gaan, moeten de buikjes eerst gevuld worden. Susanne is gelukkig al een beetje een New York-expert en neemt ons mee naar Grand Central Station. Blijkbaar zitten er allerlei leuke eetkraampjes beneden in het station. Maar voordat we naar beneden gaan, bewonderen we eerst de grote hal. Voor de liefhebbers: dit is dus het station waar Gossip Girl is opgenomen. Wat is het prachtig!

Na een lekkere burger bij Shake Shack gaan we door naar de wijk Dumbo. Met de metro reizen we eerst naar Brooklyn. Voorheen kon je een MTA kaart kopen voor de metro, maar dat is nu niet meer nodig. De metro van New York kent voortaan een ‘Tap and Go’ systeem, waarbij je per rit kunt betalen (met je creditcard). Het bedrag kan niet verder oplopen dan US$34 per week. Mocht je dus oneindig veel ritjes maken, weet je de maximale prijs in principe al. 

In de wijk Dumbo ligt de bekende Washington Street, waar je op één foto zowel de Manhattan Bridge als het Empire State Building vastlegt. Daarnaast is het echt een aanrader om helemaal door te lopen tot Pebble Beach, zodat je ook een geweldig zicht hebt op de Brooklyn Bridge. Dat punt is dan ook ons volgende hoogtepunt. We wandelen over de brug en genieten volop. Over het water heb je een adembenemend uitzicht op de skyline van New York. Wat een geluk dat we dit weer hebben! Al is het met 28 graden in de volle zon op deze enorme brug wel flink benauwd.

Na een korte waterpauze in het park bij het stadhuis besluiten we de metro richting het westen te nemen. Daar lopen we langs Pier 57 en bezoeken Little Island, een gratis park dat gebouwd is bovenop de Hudson River op witte palen met een futuristische uitstraling. Hier zien we een prachtige zonsondergang. Ondertussen is het bijna 7 uur en merken we dat de lange en intensieve dag zijn tol begint te eisen. Ook al zouden we nog veel meer willen zien, je lichaam geeft op een gegeven moment zelf de grens aan. We krijgen alle drie een dip en besluiten de trein terug te nemen richting Newark.

Na zo’n lange reisdag willen we niets liever dan lekker douchen en naar bed. Morgen mogen we namelijk vroeg de camper ophalen. Gelukkig is ons avontuur in New York nog niet voorbij, want we sluiten de reis straks hier ook weer af. Maar nu eerst: lekker slapen en ons voorbereiden op het camperavontuur dat gaat komen.

Newark Liberty International Airport Marriott
New Jersey Transit trein US$34 p.p. voor een retourticket
Metro per ritje US$2,90 (wij hadden er vandaag drie) 

Goedemorgen jetlag. Gisteren lagen we natuurlijk al op tijd in bed. Hoe moeilijk het ook is: wakker blijven tot zo laat mogelijk is toch echt het verstandigste bij een reis naar Amerika. Anders krijg je dat je dus ongeveer om de twee uurtjes wakker wordt. Rond 5 uur waren we dan ook alweer klaarwakker. 

 

Het voordeel van een luchthavenhotel is dat ze vaak al heel vroeg geopend zijn voor ontbijt. We konden om zes uur dan ook al aanschuiven. We genieten van ons eerste Amerikaanse ontbijt en maken ons klaar om de camper op te halen. Yara heeft een Uber besteld die ons rond acht uur bij het hotel komt ophalen.

 

Het is een ritje van nog geen halfuur naar de verhuurlocatie van Road Bear. Het verkeer zit mee, dus we komen er iets voor half negen al aan. We hebben vorige week contact gehad met de verhuurder, via de online check-in en we hoorden dat we de camper al in de ochtend mogen ophalen. Zo winnen we extra tijd die later op de dag goed besteed kan worden. We zijn er erg blij mee, want soms haal je de camper echt pas (laat) in de middag op. 

 

We worden heel warm ontvangen bij Road Bear en raken meteen in een leuk gesprek met de dame die ons bij de balie helpt. Binnen no time zijn alle papieren getekend en krijgen we een uitgebreide tour van de buiten- en binnenkant van de camper, door een van de medewerkers. Hij geeft eerlijk toe dat hij een beetje zenuwachtig is, omdat hij zulke professionals voor zich heeft staan, die natuurlijk alles al van campers weten. Toch ontdekken zelfs deze experts dingen die ze nog nooit eerder gezien hebben, zoals een volledige buitenkeuken aan de zijkant van de camper. Wat een luxe!

 

We neuzen even in ‘het winkeltje’ waar spullen liggen die vorige reizigers hebben achtergelaten en gaan dan daarna lekker op pad. Susanne laat even goed zien hoe je met deze enorme camper van wel 31 ft omgaat. Haar 25 jaar ervaring komt mooi van pas. Ze rijdt met gemak het eerste stuk tot aan een van onze favoriete winkels: de Walmart!

 

Voorbereid met een lijstje en twee lege winkelwagens stappen we deze gigantische supermarkt binnen. Al snel zijn we bijna anderhalf uur druk bezig met de grote boodschappen voor de reis. Het voelt echt als een uitje om zo’n bijzondere winkel te verkennen. Maar een lijstje is hier absoluut een must, want je raakt binnen no time overprikkeld. Er is simpelweg oneindig veel keuze. 

 

Na een snelle lunch bij Chick-fil-A gaan we meteen door naar de volgende megawinkel: Target. Hier vind je namelijk allerlei beautyproducten die je in Nederland niet kunt krijgen. Wanneer je er vervolgens ook nog de zachtste pyjama’s ooit tegenkomt, is de kar natuurlijk zo gevuld. Dit alles speelt zich af in de mooie omgeving net buiten New York, in Teterboro. 

 

Dan is het eindelijk zover: we leggen met de camper een flinke afstand af richting New Haven. Terwijl we de skyline nog één keer uit het raam zien verdwijnen, worden we verderop begroet door prachtige bossen langs de weg. Wat een mooie route! De wegen zijn wel wat hobbelig, maar gelukkig heeft de Road Bear camper een goede vering.

 

Uiteindelijk komen we net na vijven aan bij onze eerste overnachtingsplek. Ter hoogte van Madison slapen we tussen de bomen op Riverdale Farm Campsite. Een plek die ons doet denken aan de locatie waar de film Dirty Dancing is opgenomen.

 

We geven de boodschappen een plekje, pakken de koffers uit en maken de bedden op. De eerste maaltijd in de camperkeuken wordt bereid, en we genieten van het geluid van krekels om ons heen. De camperreis is nu dan écht begonnen!

 

Riverdale Farm Campsite US$60
Grote boodschappen voor tien dagen US$382,20 Walmart

De wekker gaat deze ochtend vroeg (rond 06.30 uur) en geloof het of niet; niemand van ons was wakker vóórdat de wekker afging. Dat betekent dat de jetlag al wat minder begint te worden.

We starten de dag met een lekker ontbijtje buiten en maken ons snel klaar, want we hebben een deadline. We moeten ruim drie uur rijden en ons melden bij de balie van de ferry voordat de boot van 12.00 uur naar Martha’s Vineyard vertrekt. 

Omdat we gisteren pas na sluitingstijd op de campground arriveerden konden we ons niet meer aanmelden. De receptie opent vandaag pas om negen uur open en dus besluiten we het geld voor de nacht in een envelop met een briefje achter te laten in de brievenbus. Dan gaan we snel op weg naar Woods Hole.

Vandaag stapt Yara voor het eerst achter het stuur. In het begin is het natuurlijk even wennen, maar al snel rijdt ook zij met vertrouwen in de camper van ruim 10 meter. Toch blijkt dat je nooit te vroeg moet zeggen dat het allemaal soepel gaat. Op de snelweg rijden we over heuvels en de camper heeft soms moeite met omhoog komen, dus trap je nog wel eens flink op het gaspedaal. Eenmaal boven ziet Yara ineens een file vlak na de heuvel en moet zij vol op de rem. Precies op dat moment vliegt er een kastje open met al het servies en galswerk erin. Klets, boem, BAM. De helft van de borden en glazen ligt in stukken. Gelukkig is er nog wel wat heel gebleven, maar balen en schrikken is het zeker. Wanneer de file ook nog langer blijkt te duren dan verwacht, wordt ons ruime tijdschema ineens behoorlijk krap.

 

Toch arriveren we rond 11.30 uur op de Palmer Avenue parkeerplaats in Woods Hole. Nadat we de camper hebben geparkeerd (met uitleg van een vriendelijke medewerker), pakken we de gratis shuttle naar de haven. Net voor 12 uur lopen we met stevige pas de ticketoffice binnen en halen precies op tijd onze kaartjes. De overtocht duurt zo’n drie kwartier en dan zijn we eindelijk op Martha’s Vineyard, een eiland dat hoog op ons lijstje stond. En terecht, want het voelt alsof je in een Engelse film bent beland, met prachtige gingerbread-huisjes aan het water.

We stappen van de ferry en vinden al snel een leuk café waar we heerlijke bagels en koffie scoren. Daarna wandelen we door Oak Bluffs, maken veel foto’s en lopen wat winkeltjes binnen. Uiteindelijk nemen we de gratis bus naar Vineyard Haven. Daar vinden we talloze winkels en doen allemaal leuke aankopen. Onze conclusie is dat Oak Bluffs qua uitstraling en horecagelegenheden mooier is, maar dat je voor shoppen beter in Vineyard Haven terecht kunt.

Omdat we al behoorlijk moe zijn, kiezen we voor de ferry van 16.45 uur terug naar Woods Hole. We twijfelen nog even of we in Oak Bluffs zullen eten, maar besluiten dat het fijner is om op tijd naar de camping te gaan.

Eenmaal terug stappen we direct weer in de shuttle en rijden in een half uurtje naar de volgende campground bij East Falmouth. We staan er prachtig, met alle voorzieningen om ons heen. De zon gaat hier vroeg onder, dus ook al zijn we rond 19.00 uur al op onze plek, het is dan al donker. We vegen de camper nog een keer goed schoon om de laatste scherven op te ruimen. Ondanks het wat lastiger begin van de dag kijken we terug op een prachtige dag op Martha’s Vineyard. Wat een geweldige bestemming! 

Sun Retreats Cape Cod Sun Outdoors
Ferry The Steamship Authority - Woods Hole - Vineyard Haven US$21 p.p. retour

Wakker worden op de Sun Retreats Cape Cod camping voelde vandaag echt als een cadeautje. Wat een prachtige campground met alle voorzieningen. We hebben geen haast, dus we kiezen ervoor om uitgebreid te ontbijten met bagels en scrambled eggs met bacon. Heerlijk! 

Voor Simone is het de eerste keer dat ze met zo’n grote camper rijdt, maar vandaag is het zover. Vol vertrouwen maakt ze de eerste mijlen. We rijden naar Woods Hole om de Nobska Lighthouse te bekijken. De vuurtoren is vandaag gesloten, dus naar binnen kan niet, maar het uitzicht maakt dat helemaal goed. Je kijkt uit over de zee en ziet zelfs de ferry naar Martha’s Vineyard voorbij varen, waar we gisteren nog op zaten. De camera maakt overuren. De zon schijnt nog niet, maar dat mag de pret niet drukken: wat een mooie idyllische omgeving.

Daarna gaan we verder rijden naar Hyannis, voor een korte stop. Het stadje heeft een gezellig centrum en veel leuke winkeltjes waar je kunt rondneuzen. De restaurantjes zien er uitnodigend uit, maar we slaan deze keer over. Wij besluiten onderweg in de camper een wrap te eten, want onze volgende bestemming wacht: Plymouth.

In Plymouth worden we hartelijk ontvangen door Janet van het toeristenbureau voor een tour door het beroemde Mayflower II schip. Het schip is te bezoeken als museum en een onderdeel van de Plimoth Patuxet Museums. De Mayflower bracht in 1620 Pilgrims van Engeland naar Noord-Amerika en dit zorgde voor de stichting van de Plymouth-kolonie. Aan boord krijgen we een uitgebreide rondleiding van George. Een bijzonder stukje geschiedenis om aan boord te beleven.

Na de tour maken we nog een korte stop in de giftshop en rijden daarna door naar onze camping voor vanavond: Wompatuck State Park. Hier blijven we twee nachten, want morgen staat er een uitstapje met de ferry naar Boston op de planning.

In de rust van Wompatuck State Park sluiten we de dag af, omringd door hoge bomen en het rustige geluid van de natuur. Een mooi contrast met wat ons morgen te wachten staat, wanneer we de drukte en historie van Boston induiken. We bespreken de dag samen en concluderen dat we tot nu toe al zoveel moois gezien hebben, wat een geweldig reisgebied!

Wompatuck State Park Campground
Mayflower II schip Plymouth US$19 p.p. 
Tanken Shell Plymouth US$150

Vandaag is het Boston dag! Maar voordat we naar deze mooie stad gaan, starten we met een ontbijtje buiten tussen de bomen. Dat vinden we dus echt zo leuk aan een camperreis; het ene moment sta je in de stad, het andere moment geniet je van de natuur. 

 

Rond kwart over negen rijden we richting de ferry. Onderweg spotte we de ene boom na de andere en dus lassen we een fotopauze in. Het is hier zo mooi. Na een half uur ongeveer gaan we op weg naar de parkeerplaats bij de ferry in Hingham. 

De rit naar de ferry is minstens zo adembenemend, want wat is Hingham een mooi plaatsje. Het lijkt wel een filmset, met alleen maar perfecte grote Amerikaanse huizen met enorme tuinen en veranda’s. We kijken onze ogen uit en fantaseren meerdere keren over hoe het zou zijn om hier te wonen.

Onze collega Inge was hier afgelopen juli ook nog met de camper en gaf ons allerlei goede tips. Zo wisten we dat er een groot parkeerterrein bij de ferry is. Je moet er wel betalen, maar het is niet duur. We nemen het zekere voor het onzekere en kiezen ervoor om vier parkeerplaatsen in beslag te nemen, waarvoor we ook netjes betalen. Het terrein ligt pal naast de terminal, dus alles gaat supervlot.

Eenmaal op de boot zitten we lekker buiten op het dek in de zon te genieten. Na ongeveer 45 minuten sta je midden in de binnenstad van Boston.

We lopen eerst naar Quincy Market, op nog geen vijf minuten afstand van de ferry. Quincy Market is een overdekte hal met allerlei verschillende etenskraampjes. Wij kiezen een van de viszaakjes en bestellen lobster rolls, crab cakes en lobster mac ’n cheese. Om in de Amerikaanse termen te blijven: OMG, wat was dit lekker!

Daarna staat het volgende item op de planning: de Old Town Trolley Tour. Dit is een hop on hop off tour door Boston met uitleg over de historie van de stad. Onze chauffeuse blijkt een lekkere flauwe humor te hebben en spreekt met een zwaar Bostons accent. Precies wat je wilt. Je kunt overal uitstappen, maar wij kiezen ervoor om te blijven zitten en de stad op die manier te bekijken. De tour duurt ongeveer twee uur en wat zagen we prachtige plekken. Ik kan niet anders zeggen dan dat Boston me enorm heeft verrast met de architectuur, schoonheid en variatie van de stad.

Na deze indrukwekkende tour is het tijd voor een shopping spree, deze keer in een van onze gezamenlijke favoriete winkels: Sephora. Omdat we alle drie een grote voorliefde hebben voor make-up én skincare, is dit minder goed voor de portemonnee. We kwamen dan ook met drie goed gevulde tassen weer naar buiten.

We vervolgen de dag door nog wat rond te wandelen en de mooie gebouwen te bekijken. Voor je het weet is het alweer na 16.30 uur en begint de trek toe te slaan. We besluiten een bekende fastfoodketen te proberen: Raising Cane’s. Wat een lekkere kip, dat is smullen. 

Daarna slaat de vermoeidheid toe. Het verwerken van zoveel mooie indrukken kost ons wat extra energie . We duiken nog een paar winkels in op weg terug naar de haven en pakken de daarna de ferry van 18.10 uur terug naar Hingham. Aan boord genieten we van een prachtige zonsondergang, schitterend over de skyline van Boston. 

De rit terug naar de camping is nu misschien wel nóg mooier, want de prachtige huizen hebben nu overal sfeervolle verlichting en we bewonderen dan ook de omgeving op de gehele route. 
Eenmaal terug op Wompatuck state park sluiten we de dag af met een kaartspelletje. Het enige minpunt is dat we ons langzaam zorgen beginnen te maken over hoe we straks al onze nieuwe aankopen in de koffers moeten krijgen. Gelukkig is dat een zorg voor later.

 

We blikken terug op een geweldig fijne dag. Boston heeft ons vandaag enorm verrast en een onvergetelijke indruk achtergelaten.

Wompatuck State Park Campground
Parkeren Ferry terminal Hingham US$5 per vak x 4 
Ferry Massachusetts Bay Transportation Authority / Hingham - Boston retour US$19 p.p.
Old Town Trolley Tours Boston US$49,95 p.p. 

Het was een frisse nacht. We worden wakker en voelen de kou nog in de camper hangen. De zon is echter al op en zodra we naar buiten stappen merk je dat het toch een mooie dag gaat worden. We ontbijten voor de laatste keer op Wompatuck en vertrekken rond 10 uur weer met de camper, verder richting het noorden.

 

Na ongeveer drie uur rijden maken we een stop bij Cape Neddick om de Nubble Lighthouse te bekijken. Dit is een vuurtoren op een klein eilandje waar je zelf niet kunt komen, maar waar je wel een prachtig uitzicht op hebt. Het is hier behoorlijk druk, dus we kunnen niet al te lang blijven.

 

Daarna rijden we in een klein halfuurtje door naar het plaatsje Ogunquit. Het is ondertussen al 14:30 geweest en we besluiten ons niet meteen te laten verleiden door alle schattige winkels, maar eerst lekker te lunchen. Midden in Main Street belanden we bij een geweldig restaurantje genaamd Cornerstone, waar we buiten in de zon genieten van alles om ons heen.

 

Na een heerlijke lunch, wandelen we een stukje over Main Street, waar je talloze Inns en mooie winkeltjes ziet. Daarna lopen we een deel van de Marginal Way langs het water, om vervolgens weer terug te gaan naar de camper, want we zijn nog niet op onze eindbestemming.

 

Een tip uit eigen ervaring: met een grote camper is parkeren in pittoreske plaatsjes met smalle wegen vaak lastig. Wat goed werkt, is even doorrijden naar een hotel of motel met een ruime parkeerplaats. Loop daar netjes naar binnen en leg uit dat je nergens kunt staan en maar kort wilt parkeren. Tot nu toe mochten wij er steeds gratis een paar uurtjes blijven, ook al boden we aan te betalen omdat we meerdere plekken innemen.

 

Vanavond staan we met de camper op Old Orchard Beach Campground. Vanuit Ogunquit rijden we er in een klein uurtje heen, binnendoor langs mooie plaatsjes zoals Kennebunkport. Voor Susanne is dit extra bijzonder, omdat haar moeder hier vroeger met haar familie is geweest. We hebben zelfs het geluk dat we het bord op de brug zien waar haar moeder destijds een foto van maakte.

 

Eenmaal op de campground aangekomen checken we vlot in en vinden we onze plek. Het is een prachtige camping met veel voorzieningen en we besluiten een vuurtje te stoken. We sluiten de dag af met een lange zit bij het warme vuur, onder een heldere sterrenhemel. Morgen is het dan eindelijk tijd voor Bar Harbor en Acadia National Park.

 

Old Orchard Beach Campground $138

Deze ochtend worden we redelijk op tijd wakker, want vandaag staat er een flink stuk rijden op de planning. We gaan naar het meest noordelijke punt van deze reis, namelijk Bar Harbor. Voordat we vertrekken, genieten we nog even van de campground waar we wakker zijn geworden en van de faciliteiten die we hier hebben.

 

Iedere dag dat we op pad gaan lijkt het alsof de bomen steeds meer herfstkleuren krijgen. Vandaag zien we onderweg dan ook talloze gele, oranje en rode tinten. De foto’s doen geen recht aan hoe fel en levendig de kleuren in het echt zijn. En ook vandaag worden we weer getrakteerd op een blauwe lucht en volop zon.

 

Door dit herfstachtige landschap is een rit van drie à vier uur natuurlijk geen straf. Onderweg maken we een korte tussenstop om te tanken bij een goedkoop tankstation. We wisselen van chauffeur en Simone en ik trakteren onszelf op een ijskoffie van Dunkin Donuts.

 

De hele route naar Bar Harbor rijden we over Highway 1 zodat we optimaal kunnen genieten van de prachtige weg langs het water. Bij Prospect steken we de indrukwekkende Penobscot Narrows Bridge over. We doen nog een snelle boodschap bij een klein supermarktje onderweg en komen rond 14:00 uur aan in Bar Harbor.

 

Het centrum is vrij druk met auto’s, maar langs de honkbalvelden is een speciale parkeerplaats voor RV’s waar we makkelijk terecht kunnen. En dat op slechts twee minuten lopen van Main Street, echt ideaal. Parkeren kost hier 2 dollar per uur. We nemen plaats bij Lobster Co aan een rode picknicktafel in de zon en bestellen alle drie een heerlijke lobster roll. Een absolute must try als je hier bent, want jeetje wat was dit lekker.

 

Na de lunch nemen we twee uurtjes de tijd om Bar Harbor zelf te verkennen en natuurlijk wat winkels in te duiken. Daarna is het tijd voor het volgende hoogtepunt, Acadia National Park. We willen hier graag rijden zolang het nog mooi licht is.

 

Oorspronkelijk wilden we een auto huren om de Cadillac Summit Road te rijden, een kronkelige bergweg die naar het hoogste punt van het park leidt en waar je een spectaculair uitzicht hebt. Campers en RV’s mogen hier niet komen. Op 1 oktober bleek echter dat de Amerikaanse overheid tijdelijk was stilgelegd, waardoor veel nationale parken deels of helemaal gesloten waren. Daarom hebben we besloten onze autohuur te annuleren. Toevallig ging de weg gisteren weer open, maar we hebben geen moment spijt gehad dat we geen nieuwe auto hebben gehuurd. In plaats daarvan hebben we met de camper de Park Loop Road volledig kunnen rijden, en wat was dat een prachtige route. We konden onderweg op verschillende plekken stoppen om van de uitzichten te genieten. Acadia is echt een adembenemend mooi park!

 

Na deze geweldige rit, waarbij we de zon deels zagen ondergaan, besluiten we om nog voor het donker naar onze campground te rijden. Bij aankomst ligt er keurig een envelop klaar met onze toegewezen plek. We staan fantastisch, met uitzicht op de oceaan. Terwijl Yara een rondje over de campground loopt en een foto maak van de lucht bij zonsondergang, spreekt een man me aan die hier al een paar dagen staat. Hij raadt aan om morgenochtend de zonsopgang te gaan bekijken vanaf een bepaald punt. Rond 6 uur zou het zover zijn, en volgens hem is het echt de moeite waard.

 

Na wat overleg besluiten we dat dit een goed plan is. We gaan vroeg naar bed, zetten de wekker iets voor 6 en hopen morgenochtend wakker te worden met een onvergetelijke zonsopgang. We zullen het zien.

 

Bar Harbor Campground $66

We hadden gehoopt dat we de meneer van gisteren nog een keer zouden tegenkomen om hem te bedanken, want wat een prachtige zonsopgang hebben we gezien. Rond 5:55 uur ging het alarm af en we hebben alle drie gewoon onze pyjama aangehouden. Sokken, schoenen en een trui erbij en met de slaap nog in onze ogen stapten we de camper uit.

 

Omdat we een perfecte plek met zeezicht hadden, stonden we binnen twee minuten op de juiste plek. Zodra we buiten kwamen, zagen we al een zachte oranje roze gloed aan de horizon. Volgens de weerapp zou de zon rond 6:37 opkomen, maar het is echt de moeite waard om een half uurtje eerder klaar te staan. De kleuren in de lucht zijn op dat moment misschien nog wel mooier dan de zonsopkomst zelf.

 

Na de opkomst van de zon lopen we terug naar de camper en kruipen nog even in bed, al lukt slapen niet meer. Na een halfuurtje liggen kleden we ons aan en maken ons klaar voor het ontbijt. Simone bakt een heerlijk eitje met bacon, want de energie kunnen we goed gebruiken: er staat een lange rijdag op de planning. We vertrekken rond 9 uur.

 

De rest van de dag bestaat vooral uit rijden. We wisselen elkaar af zodat niemand te lang achter het stuur zit. Behalve die wissels maken we eigenlijk weinig stops. Met een camper moet je altijd rekening houden met wat extra reistijd ten opzichte van wat de navigatie aangeeft.

 

Uiteindelijk komen we rond 14:30 aan bij het outlet-winkelcentrum van North Conway. Eerst lunchen we bij Applebee’s, een keten die voor mij nieuw is maar die Simone en Susanne al kennen. Helaas viel de lunch wat tegen, dus deze vestiging was geen aanrader. Maar ja, je kunt niet altijd zes gooien. Daarna lopen we een rondje door het buitenwinkelcentrum. We shoppen nog even in wat winkels.

 

Vanaf het winkelcentrum is het nog maar een halfuurtje rijden naar de campground. Dit keer slapen we op Dry River Campground in Crawford Notch State Park, een natuurcamping midden in de bossen. We hebben hier geen bereik en geen voorzieningen, maar even helemaal van de radar zijn is heerlijk. Zeker in deze prachtige natuur.

 

Morgenochtend staat er iets heel leuks op de planning waar we nu al naar uitkijken. Het was een lange dag, dus we gaan op tijd naar bed.

 

Dry River Campground $62

Deze ochtend worden we niet wakker met een mooie zonsopgang, maar wél met een leuke excursie op de planning. We ontbijten snel en maken ons klaar. We rijden weg bij Dry River Campground en gaan terug naar North Conway. We zorgen dat we iets na achten al daar zijn, omdat we gisteren hebben gezien hoe druk het in het centrum kan worden en we natuurlijk met een grote camper op pad zijn. We vinden een public parking waar een aardige meneer ons vertelt dat het geen probleem is als we meerdere vakken innemen en langer dan twee uur blijven staan. Dat komt goed uit, want volgens de planning zijn we zo’n viereneenhalf uur weg.

 

We gaan namelijk een rit maken met de Conway Scenic Railroad, de Mountaineer. Deze trein rijdt helemaal de bergen op richting Crawford Notch. Het is een oude stoomlocomotief en ziet er prachtig authentiek uit. Je moet je ongeveer dertig minuten voor vertrek melden bij de ticketbalie om je kaartjes op te halen.

 

Zodra iedereen zijn plek heeft gevonden vertrekt de trein omhoog. Tijdens de rit geniet je van prachtige uitzichten. Dit is precies wat ze bedoelen met de Indian Summer: overal om ons heen zien we felgekleurde bomen in geel, oranje en rood. We kijken echt onze ogen uit. Na anderhalf uur zijn we boven, waar we een halfuurtje de tijd krijgen om even uit te stappen en foto’s te maken bij het meer. Ondertussen wordt de locomotief naar de andere kant van de trein verplaatst voor de rit terug naar beneden.

 

Met een hotdog in de hand genieten we nog even van het uitzicht, en na anderhalf uur dalen we weer af richting North Conway. Daar worden we meteen herinnerd aan het “Summer”-gedeelte van de Indian Summer, want zodra we uitstappen voelen we de 28 graden en de felle zon.

 

We lunchen bij een Italiaans café waar we genieten van een verfrissend broodje en een koel drankje. Daarna stappen we weer in de camper voor een volgende lange rit.

 

We rijden over de Kancamagus Highway, een schilderachtige route dwars door de White Mountains. Onderweg komen we zelfs twee prachtige covered bridges tegen. Deze weg is echt een must in deze omgeving: het uitzicht is adembenemend en we kijken voortdurend onze ogen uit.

 

Na ruim twee uur rijden komen we aan in Lincoln, waar we snel tanken. Yara haalt bij de 7-Eleven een ijskoude slurpee tegen de hitte, want de temperatuur is nog steeds hoog. Vanaf hier is het nog zo’n tweeënhalf uur naar onze eindbestemming: Burlington. We wisselen weer van chauffeur zodat iedereen even kan uitrusten.

 

Tijdens het rijden praten we nog wat na over de dag. Alles was prachtig, maar wat het echt compleet zou maken, is als we nog wat wild zouden zien. Overal staan waarschuwingsborden voor beren en elanden, maar tot nu toe hebben we ze nog niet gespot. Nou, wie vraagt zal krijgen: onderweg zien we een groep wilde kalkoenen en later, wanneer we in het donker aankomen op North Beach Campground, worden we nieuwsgierig bekeken door een stinkdier en een opossum. Niet helemaal het wild waar we op hoopten, maar wel een komische afsluiter van de dag.

 

Na deze lange, volle dag zijn we allemaal gesloopt. Veel tijd om bij te komen is er niet, want morgen staat er alweer een drukke dag op ons te wachten!

North Beach Campground $60

Conway Scenic Railroad Mountaineer $83 per persoon voor tweede klas

Vandaag hebben we een drukke rijdag voor de boeg, want we hebben kaartjes kunnen regelen voor de Killington Gondola Ride in, je raadt het al, Killington. Daarvoor moeten we wel eerst ongeveer twee uur en een kwartier rijden.

 

Eenmaal aangekomen kunnen we de camper makkelijk parkeren, want er ligt een enorm parkeerterrein recht voor de gondola. We lopen het gebouw binnen om in de giftshop onze pasjes op te halen en kunnen direct doorlopen naar de gondola, waar geen rij staat. Er komen nog twee mountainbikers aan met hun fietsen en we mogen even toekijken hoe een dame in razendsnel tempo de fietsen in de gondola laadt. De volgende cabine is voor ons.

 

Het is echt genieten van het uitzicht onderweg. Je ziet ontelbaar veel oranje en bijna goudkleurige bomen. Het enige nadeel is dat de ramen behoorlijk vies en bekrast zijn. Gisteren in de trein was dat trouwens ook al zo, ramen lappen lijkt hier geen prioriteit te hebben.

 

Boven maken we een korte wandeling, want we hebben maar een uurtje de tijd voordat we weer verder moeten. Mocht je deze gondola ooit nemen, er vertrekken hier ook langere hikes vanaf de top. Let wel op de openingstijden, want dit was de laatste week dat hij open was voordat ze tijdelijk sluiten voor de voorbereidingen op het winterseizoen.

 

Vanuit Killington rijden we verder naar Waterbury. Hier hebben we een rondleiding in de Ben & Jerry’s fabriek. De tour begint om 14:15, maar we zijn er al iets voor tweeën. Ook hier is een speciale parkeerplaats voor campers, en we krijgen zelfs een compliment van de verkeersleidster over onze parkeerkunsten terwijl ze vrolijk met haar stok staat te zwaaien.

 

Het is druk bij de fabriek en overal hangen bordjes dat alle tours voor vandaag zijn uitverkocht. Gelukkig hebben wij onze reservering twee weken geleden al online gemaakt. De tour zelf duurt dertig minuten: eerst kijken we een korte film over de geschiedenis van Ben & Jerry, daarna mogen we via een brug boven de productieruimte lopen, waar ze op dat moment echt ijs aan het maken zijn. Tot slot krijgen we twee samples om te proeven. Een leuke tour, al wel heel Amerikaans. Foto’s maken mocht echter bijna nergens.

 

Na nog een pint ijs voor in de camper gekocht te hebben rijden we door naar het plaatsje Stowe, ook wel Tin City genoemd. Daar vinden we een leuke sushiketen, Sushi Yoshi, waar we samen een heerlijke sushi boot bestellen.

 

Vanavond slapen we op Smugglers Notch RV Village. Om hier te komen moet je via Smugglers Notch door de bergen rijden. Dat is een spannende route met haarspeldbochten waar voertuigen langer dan 40 ft niet zijn toegestaan. Gelukkig is Susanne een ervaren camperbestuurder en rijdt ze met gemak deze uitdagende weg.

 

’s Avonds eten we nog een bak Ben & Jerry’s in de camper terwijl we alvast beginnen met inpakken. Morgen staat er een lange rijdag op de planning, dus dan zullen we daar minder tijd voor hebben.

 

Smugglers Notch RV Village $76

Killington K-1 Gondola $34 p.p. round trip
Ben & Jerry's Tour $8 p.p.

Na een regenachtige nacht worden we wakker op de camping in Jeffersonville. We moeten al vroeg weg, want we hebben nog een flink stuk te rijden naar New Haven. Rond 7:30 vertrekken we en kiezen ervoor om opnieuw de route door Smugglers Notch te rijden. Anders zouden we namelijk drie kwartier langer onderweg zijn, omdat je dan helemaal om de berg heen moet.

De route door Smugglers Notch is prachtig maar uitdagend, en ik zou hem alleen aanraden als je comfortabel bent in de camper en niet bang bent voor smalle haarspeldbochten. Voordat je de weg op mag, staan er oefenhekjes waar je tussendoor moet rijden om te testen of het past. Lukt dat niet, dan mag je de pas niet op. Officieel is de limiet 40 ft, maar met onze 31 ft was het al behoorlijk krap. We kunnen ons niet voorstellen dat iemand met 40 ft hier echt doorheen past.

Gelukkig hebben we onze ervaren chauffeur Susanne bij ons, die met gemak door deze prachtige bergpas rijdt. En doordat het regenachtig en mistig is, voelt het alsof we in een sprookje terecht zijn gekomen. Een echt fascinerende ervaring.

Onderweg schieten we nog wat laatste Indian Summer-foto’s, want vanaf nu rijden we weer richting New York.

Rond iets over één in de middag komen we aan in New Haven. We parkeren de camper net buiten het centrum bij een Lowe’s en bestellen een Uber. Voor slechts 15 dollar worden we naar het Yale Visitor Center gebracht. Parkeren in het centrum zelf is met de camper bijna onmogelijk, dus dit is de perfecte oplossing.

Om 14:00 uur hebben we een privé tour door de universiteit van Yale. We komen iets te vroeg aan bij het Visitor Center, en zodra ze horen dat we voor de privé tour komen, worden we direct enthousiast onthaald. Wat een warm welkom. We kletsen even met Nancy, de directeur van het Visitor Center, die helemaal onder de indruk is van onze reis en route. Ze vertelde zelfs dat ze de route ging opslaan om misschien ooit zelf eens met een camper te proberen.

Daarna ontmoeten we onze tourguide: een senior student genaamd Abigail, die een indrukwekkende lijst van studies en prestaties opnoemt. Ze neemt ons ruim een uur mee over de campus, langs verschillende gebouwen en pleinen, waaronder de hoofdbibliotheek van Yale. Ze vertelt vol passie over de geschiedenis en beantwoordt al onze vragen. Het voelt echt alsof we door een filmdecor lopen, zo mooi is het hier. De gebouwen zijn gebouwd in gotische Europese stijl, wat het geheel extra bijzonder maakt.

Na de tour bezoeken we zelf nog een van de bibliotheken: de Beinecke Rare Book and Manuscript Library. Deze is openbaar toegankelijk en bewaart de duurste en meest unieke collectie boeken van Yale. Het gebouw zelf is ook bijzonder, want het heeft geen ramen maar wanden van doorschijnend marmer. Daardoor komt er zacht licht naar binnen dat de boeken beschermt.

Daarna zoeken we nog de giftshop van Yale op en bestellen vervolgens een Uber terug naar de camper. Voordat we weer verder rijden, pakken we snel iets te eten bij de grote M.

We hebben nog een flink stuk voor de boeg naar onze laatste camping in Newburgh. Na een lange rit komen we rond 20:00 uur in het donker aan op de KOA camping. We zijn gesloopt, maar doen toch alvast wat voorbereidingen voor de laatste nacht in de camper. Morgenochtend moeten we hem namelijk voor 10 uur inleveren, en Newburgh ligt nog zeker twee uur van de RoadBear locatie.

De reis is gelukkig nog niet voorbij, want we slapen nog een paar nachtjes in New York. Daar hebben we enorm veel zin in!

New York City North / Newburgh KOA Holiday $91
Full Hook Up 50 Amp Back In 

Uberrit naar Yale: $15,90
Yale University campus rondleiding gratis via: https://visitorcenter.yale.edu/ 

Het is nog donker buiten wanneer de wekker gaat. We moeten namelijk nog zeker twee uur rijden door de ochtendspits richting New York City en de camper schoon inleveren. Voordat we dit doen, lopen we eerst alle kastjes door. Het is echt verbazingwekkend hoeveel boodschappen we nog over hebben, terwijl we de afgelopen anderhalve week eigenlijk maar één keer boodschappen hebben gedaan. Het wordt dan ook een feestelijk ontbijt met alles op tafel wat op moet.

Na het ontbijt sorteren we de producten waarmee we anderen nog blij kunnen maken en wat weg kan. We halen ook de buitenvakken van de camper leeg, klappen de slide-outs in, koppelen alles los en rijden voor de laatste keer weg.

We komen netjes voor tien uur aan bij de nieuwe locatie van RoadBear RV. We leveren de camper dus op een andere plek in dan waar we hem hebben opgehaald. De camper wordt snel gecontroleerd en alles blijkt in orde. We maken nog een gezellig praatje met de eigenaar van de locatie voordat we een Uber bestellen. RoadBear heeft wel een shuttleservice, maar ons hotel valt hier niet onder. We zouden ons bij het treinstation kunnen laten afzetten, maar omdat de koffers inmiddels flink gevuld zijn, kiezen we voor de zekerheid voor een Uber.

De rit naar de stad duurt bijna een uur. Niet omdat het zo ver is, maar omdat het verkeer muurvast zit. Toch vinden we dat helemaal niet erg, want op deze manier kunnen we alvast rustig om ons heen kijken. Het voelt bijna als een sightseeingtour.

We slapen de komende twee nachten in het Sanctuary Hotel New York. We zitten oprecht op nog geen twee minuten lopen van Times Square. Het hotel ziet er prachtig uit en het personeel is ontzettend vriendelijk. We zijn te vroeg om in te checken, maar mogen de koffers alvast laten staan en krijgen een tip voor de beste bagelzaak in de buurt. Daar eten we een heerlijke bagel voordat we doorlopen naar Central Park. We wandelen een stuk door het park en zien zelfs een huwelijksaanzoek vlak naast ons plaatsvinden. Uiteraard staan meteen de tranen in de ogen.

Daarna lopen we Fifth Avenue af, waar alle bekende winkels zitten, waaronder de prachtige Louis Vuitton-winkel. We wandelen wat winkels binnen voordat we teruggaan naar het hotel. De kamer is inmiddels klaar, dus we frissen ons snel op en nemen even een momentje rust, want we hebben nog iets heel leuks op de planning. We hebben namelijk alweer een privé tour geboekt bij het Empire State Building. Deze wordt gegeven door David, de salesmanager daar. David is ontzettend aardig en vertelt vol enthousiasme over alle weetjes van het gebouw. We bezoeken niet alleen het museumgedeelte en het observatieplatform, maar mogen zelfs helemaal naar de 102e verdieping. Het is echt indrukwekkend om deze stad vanaf zo’n hoogte te zien.

Na de tour merken we dat we gesloopt zijn, want de wekker ging tenslotte al om half zes vanochtend. We besluiten te gaan eten bij Olive Garden Times Square op Times Square. Het eten is heerlijk en we hebben de hele avond enorm veel lol aan tafel.

Voordat we eindelijk gaan slapen lopen we nog even Times Square op in het donker. Daarna horen we ons bed letterlijk roepen.

 

Accommodatie: Sanctuary Hotel New York**** 
Type kamer: vierpersoonskamer met twee queesize bedden 
Prijs: €441,21 per nacht incl. ontbijt 
Resortfee: $35 per nacht 
Ligging: Minder dan 2 minuten lopen van Times Square
Faciliteiten: restaurants (Sushi), rooftop bar, kofferopslag 

Empire Sate Building 86th floor Observatory US$49 p.p. (advies een Citypass aanschaffen voor: US$154 p.p.)

Vandaag is onze laatste volle dag in New York. Na zoveel nachten in de camper geslapen te hebben was het heerlijk om weer in een zacht bed te liggen. En de douche in onze hotelkamer is echt hemels.

Om half acht worden we wakker van het alarm. We maken ons klaar en gaan naar de rooftop van het hotel voor het ontbijt. Na een bord met scrambled eggs, bacon en bagels lopen we het hotel uit richting de subway. We hebben namelijk een excursie op de planning staan bij het 9/11 Memorial. We hebben om tien uur afgesproken bij de ingang met iemand van de organisatie waar wij de kaartjes hebben geregeld. Zij loopt eerst buiten een ronde met ons en legt van alles uit voordat we het gebouw ingaan.

Eenmaal binnen kiezen we voor een audiotour in het museum, en dat is zeker een aanrader. Je krijgt een koptelefoon met een soort iPod waarop je verschillende tours kunt kiezen. De stem van Robert De Niro begeleidt je door het museum, wat een aangename verrassing is. Stap voor stap word je meegenomen en er wordt precies uitgelegd waar je moet zijn voor het volgende fragment. Het is een prachtig en enorm indrukwekkend museum. Gelukkig staan er op verschillende plekken torens met tissues, want die heb ik zeker nodig gehad. Vooral op het moment dat we de voicemailberichten horen van mensen uit het vierde gekaapte vliegtuig, dat op weg was naar Washington. Ze lieten hun geliefden een laatste bericht achter voordat ze probeerden de cockpit over te nemen. Pfff.

De tour duurde in totaal ongeveer drie uur, en daarna hadden we even een dip van alle indrukken die we net hadden opgedaan. We besloten het WTC Cortlandt Mall in te gaan en kwamen terecht in een leuke foodcourt vol kleine eettentjes. We konden allemaal iets kiezen waar we zin in hadden en genoten van een welverdiende lunch.

Daarna lopen we richting het Financial District om over Wall Street te wandelen en de bekende Charging Bull te bekijken. Vervolgens gaan we naar Washington Square Park om even te rusten. Ik krijg trek in iets zoets en zie dat er op vijf minuten loopafstand een Crumbl Cookies zit. Daar haal ik een paar koekjes die we in het park opeten. Na ze zo vaak online voorbij te hebben zien komen was ik nieuwsgierig geworden. Sommige waren echt lekker, maar ze waren wel enorm machtig.

Hierna besluiten we langzaam terug te lopen richting het hotel, met nog één tussenstop bij de Sephora.

Na een uurtje rust voor onszelf rapen we de energie weer bij elkaar om nog één keer op pad te gaan. Het idee was om ramen te eten bij Ichiran, maar zodra we aankomen zien we een enorme rij en draaien meteen om. Gelukkig weet Suus nog een leuke Texas BBQ-zaak in de buurt, waar we uiteindelijk heen gaan. We bestellen een mix platter voor twee personen waar je met gemak met vier van had kunnen eten.

Na het eten maken we een laatste avondwandeling over Times Square voordat we teruggaan naar het hotel. De koffers en kleren voor morgen staan al klaar. Morgenochtend hebben we nog een laatste excursie gepland staan en daarna is het echt tijd om naar huis te gaan.

Accommodatie: Sanctuary Hotel New York**** 
Type kamer: vierpersoonskamer met twee queesize bedden 
Prijs: €441,21 per nacht incl. ontbijt 
Resortfee: $35 per nacht 
Ligging: Minder dan 2 minuten lopen van Times Square
Faciliteiten: restaurants (Sushi), rooftop bar, kofferopslag 
9/11 Memorial and Museum entree: $36 p.p. 
Self-guided audio tour: $11 p.p. 

We worden vandaag voor de allerlaatste keer van deze reis in Amerika wakker. In het hotel kun je tot tien uur ontbijten, dus we zorgen dat we rond half tien naar de rooftop gaan.

We mogen tot twaalf uur gebruikmaken van onze kamer, maar we vliegen vanavond pas rond zes uur terug. Gelukkig heeft het hotel een bagageopslag die inbegrepen is, dus we kunnen onze koffers veilig bij de receptie laten staan. Superfijn. We hebben gisteren via het hotel ook een shuttle geboekt naar Newark Airport, zodat we zeker weten dat er genoeg ruimte is voor alle koffers en we een vast tarief hebben voor de rit.

Om elf uur hebben we onze laatste excursie van deze reis: een bezoek en rondleiding bij Rockefeller Center. Zodra we binnenkomen, vertelt de deurman dat het zicht op dit moment nul is. We mogen daarom gratis onze tickets omboeken naar een later tijdstip of een andere dag. Helaas is dat voor ons geen optie, omdat we om twee uur al naar de luchthaven moeten in verband met de drukte op de weg. We besluiten de excursie gewoon door te laten gaan, ook al zouden we niks kunnen zien.

We worden begeleid naar boven en mogen overal de VIP-ingang gebruiken, al is dat niet echt nodig, want er zijn bijna geen andere bezoekers. Eerst krijgen we in een kleine bioscoop een leuke video te zien over de geschiedenis van Rockefeller Center. Daarna nemen we de lift helemaal naar boven. Daar aangekomen wanen we ons in een dikke, witte waas; aan alle kanten zie je alleen mist.

We hebben ook kaartjes voor de twee attracties die buiten te vinden zijn: The Beam en het Observation Deck. Beide zijn normaal gesproken geweldig bij helder weer, maar in ons geval vooral heel lachwekkend en nat. Gelukkig hadden we alle drie al onze reiskleren aan, dus konden we extra genieten van een doorweekte broek.

Na de twee attracties besluiten we dat het genoeg is geweest, het gaat toch niet opklaren. We hebben nog even tijd om rond te dwalen bij Barnes & Noble voordat we teruggaan naar het hotel voor onze rit naar de luchthaven.

Ondanks het drukke verkeer zorgt onze taxichauffeur ervoor dat we binnen 45 minuten op Newark Airport staan. Daar puzzelen we nog even met het gewicht van de koffers en zoeken vervolgens de juiste rij voor de douanecontrole.

We hebben drie eenmalige toegangspassen voor de United Airlines Lounge, en daar maken we natuurlijk nog even gebruik van voordat onze vlucht van zes en een half uur vertrekt.

De vlucht verloopt soepel, en we proberen alle drie nog wat te slapen. Eenmaal in Amsterdam aangekomen staat onze rit ons al op te wachten om ons naar huis te brengen. De rit verloopt vlot en we zijn blij om weer thuis te zijn en kijken terug op een mooie reis.

Hopelijk tot een volgende reis! 

Rockefellercenter Top of the Rock Observation Deck All-in Pass met Skylift en The Beam $93 p.p.