Deelnemers:

Travelhomie Nadine met man en zonen (17, 12, 10 en 10)

Campertype en verhuurder:

C30 van Cruise America

Kosten verblijf en eten/drinken

Totale kosten campings: $ 903
Totale kosten hotelovernachting(en): Eur 526
Totale kosten benzine: $ 759
Totale kosten internet (e-SIM): $ 30 (20GB voor 21 dagen)
Totale kosten taxi/Uber: $ 314
Totale kosten boodschappen: $ 1038
Totale kosten uit eten/drankjes: $ 1216

Kosten Excursies en bezienswaardigheden:

Ziplinen in Las Vegas + fotopakket: $ 94,00 per persoon
Entrée Coral Pink Sand Dunes State Park: $ 10,00 per camper
Parkeerkosten Horseshoe Bend: $ 10,00 per camper
Tunnel Zion National Park: $ 15,00 per camper
Sandboarden Coral Pink Sand Dunes: $ 25,00 per board
Lower Antelope Canyon: $ 95,00 per persoon
Huur pakken voor wandeling door Zion Narrows: $ 56,00 per persoon
Raften Three Rivers: $ 50,00 per persoon
Entrée Alcatraz: $ 51,00 per persoon
Cable cars San Francisco: $ 8,00 per persoon

Na een lange vlucht met een tussenstop in Chicago, kwamen we eindelijk aan in Las Vegas. Voor Nadine en de kinderen was het de eerste keer in Amerika, dus alles voelde nieuw en spannend. Zelfs op het vliegveld zagen we al meteen waar deze stad om bekendstaat: overal stonden gokautomaten, zelfs vlak bij de bagageband. Een bijzondere binnenkomer.

 

We waren allemaal behoorlijk moe van de reis. De kinderen hadden zich goed gehouden, maar je merkte dat de lange zit er bij iedereen had ingehakt. Buiten was het warm en droog, en na een korte taxirit kwamen we aan bij het Circus Circus Hotel. Daar checkten we snel in, aten een eenvoudige maaltijd in het hotelrestaurant en besloten vroeg naar bed te gaan. We wilden de volgende dag fit zijn om de stad echt te gaan verkennen.

 

De volgende ochtend begonnen we de dag met een stevig ontbijt bij Denny’s, wat ons allemaal goed beviel. Daarna maakten we een wandeling over de beroemde Las Vegas Strip. Het was indrukwekkend om al die gigantische hotels, neonlichten en mensenmassa’s te zien. De kinderen keken hun ogen uit bij de fonteinen van het Bellagio, waar we een spectaculaire fonteinshow zagen die perfect was afgestemd op muziek. Een echte must-see!

 

’s Middags gingen we shoppen in het outletcentrum, waar we voor iedereen wel iets leuks vonden. Vooral de sportwinkels en de kledingzaken waren in trek. Later terug in het hotel vermaakten de kinderen zich in het amusementspark van Circus Circus, waar ze zich uitleefden in de speelhal en op de attracties. Hugo besloot intussen om een klein gokje te wagen in het casino van het hotel — gewoon voor de ervaring. We sloten de avond af met een leuke circusshow in het hotel zelf, met acrobaten, clowns en luchtacts die voor veel vermaak zorgden.

 

Zaterdagavond gingen we naar Fremont Street. Daar zagen we de beroemde lichtshow op het plafond boven de straat. Overal waren straatacts te zien: muzikanten, levende standbeelden en vuurspuwers. De jongens durfden het zelfs aan om te ziplinen boven de menigte: een spectaculair hoogtepunt van de avond.

 

De volgende ochtend ontbeten we opnieuw bij Denny’s — het was ons de vorige keer zo goed bevallen dat we geen moment twijfelden. Daarna pakten we onze spullen en wachtten in de hotellobby tot de taxi arriveerde die ons naar de camper bracht, klaar voor het volgende avontuur.

 

’s Middags gingen we shoppen in het outletcentrum, waar we voor iedereen wel iets leuks vonden. Vooral de sportwinkels en de kledingzaken waren in trek. Later terug in het hotel vermaakten de kinderen zich in het amusementspark van Circus Circus, waar ze zich uitleefden in de speelhal en op de attracties. Hugo besloot intussen om een klein gokje te wagen in het casino van het hotel — gewoon voor de ervaring. We sloten de avond af met een leuke circusshow in het hotel zelf, met acrobaten, clowns en luchtacts die voor veel vermaak zorgden.

 

Zaterdagavond gingen we naar Fremont Street. Daar zagen we de beroemde lichtshow op het plafond boven de straat. Overal waren straatacts te zien: muzikanten, levende standbeelden en vuurspuwers. De jongens durfden het zelfs aan om te ziplinen boven de menigte: een spectaculair hoogtepunt van de avond.

 

Hotel: Circus Circus
Prijs: USD261 per nacht (2 nachten)
Ziplinen: USD281 (3 personen)

Op zondag was het eindelijk zover: we mochten onze camper ophalen. De afspraak stond gepland om half drie, maar we moesten wat langer wachten voordat we aan de beurt waren. Geen probleem — we hadden er zin in en gebruikten de tijd om alvast wat informatie door te nemen.

 

Toen we de camper eenmaal kregen, waren we onder de indruk van het formaat. Voor Nadine en de kinderen, die voor het eerst in Amerika waren, was het echt even wennen. Alles was groter dan we gewend waren, zowel het voertuig als de wegen. Voor vertrek moesten we eerst nog gas tanken, want de camper was met een lege gastank opgeleverd.

 

Daarna reden we naar Walmart voor de eerste inkopen. Alleen al rondlopen in zo’n enorme supermarkt was een belevenis. We kochten onder andere een koffieautomaat, een tostimaker, stoeltjes voor buiten en eten en drinken voor de eerste paar dagen. Alles bij elkaar gaven we zo’n 400 dollar uit.

 

Laat in de middag vertrokken we richting onze eerste bestemming: Valley of Fire State Park. De rit duurde ruim twee uur en tegen de tijd dat we bij het park aankwamen, begon het al te schemeren. In het park zelf werden de wegen al snel kronkelig en steil, en we namen per ongeluk een verkeerde afslag. Daardoor reden we onnodig een stuk om, terwijl het ondertussen donker werd.

 

Eenmaal op de juiste camping aangekomen, was het inmiddels volledig donker. Het inparkeren van zo'n grote camper was de eerste keer wel wat wennen. Met behulp van zaklampen sloten we de camper aan op stroom en water. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk lukte het.

 

We maakten nog snel iets te eten op de barbecue en gingen daarna de camper in. Iedereen was moe van de dag, maar ook benieuwd naar wat er nog zou komen. 

 

Camping: Atlatl Campground
Prijs: USD35

De eerste nacht in de camper voelde een beetje onwennig, maar we waren blij dat het avontuur nu echt begonnen was. De volgende ochtend werden we wakker en zagen we pas echt waar we terecht waren gekomen. Het landschap was indrukwekkend: roodglooiende rotsformaties, zandsteenformaties in alle vormen en kleuren. We werden begroet door kleine grond-eekhoorns die nieuwsgierig om de camper scharrelden.

 

Na het ontbijt besloten we een wandeling te maken: de White Domes Trail. Het was een mooie route met rotswanden, smalle canyons en weidse uitzichten. De temperatuur liep snel op en op een gegeven moment raakten we even van de route af. Dat maakte het iets zwaarder dan verwacht, maar het was de moeite zeker waard.

 

Na een rit van bijna drie uur kwamen we aan in Zion National Park. We verbleven op een camping in het charmante plaatsje Springdale, direct aan de rand van het park. Onze camperplek lag prachtig — pal aan een heldere rivier. De jongens trokken meteen hun schoenen uit en gingen pootjebaden. Het water bleek smeltwater uit de bergen: kraakhelder, maar ijskoud. Dat weerhield hen er niet van om zich er toch even in te wagen.

 

De camping zelf was netjes en rustig, met als bonus een zwembad. Met het warme weer was dat een fijne manier om even af te koelen na de rit.

 

De dag begon op een bijzonder moment. Terwijl we buiten zaten te ontbijten, kregen we onverwacht bezoek van een hertje dat rustig voorbij liep. Een bijna sprookjesachtig begin van onze eerste volle dag in Zion.

 

Na het ontbijt gingen we op pad om spullen te huren voor onze geplande wandeling door The Narrows, een van de bekendste routes in het park. Omdat deze wandeling letterlijk door een rivier voert, hadden we speciale uitrusting nodig: waterdichte broeken en stevige schoenen met grip. In Springdale huurden we alles wat we nodig hadden.

 

Oorspronkelijk hadden we ook Angels Landing op ons lijstje staan, maar dat pad bleek tijdelijk gesloten vanwege onderhoud. Geen probleem — The Narrows beloofde minstens zo'n avontuur te worden.

 

We namen de shuttlebus het park in en kleedden ons om bij het beginpunt van de wandeling. Daarna begonnen we aan de tocht: anderhalf uur stroomopwaarts, door snelstromend water en over gladde keien, en vervolgens weer terug. De smalle canyons, het koude water en de indrukwekkende omgeving maakten het tot een unieke ervaring.

 

Iedereen genoot volop. Het was avontuurlijk en iets zwaarder dan verwacht, maar absoluut de moeite waard. Terug op de camping leverden we onze spullen weer in en sloten de dag af met een gezellige barbecue. Als toetje roosterden we marshmallows boven het kampvuur — een perfecte afsluiting van een onvergetelijke dag in Zion.

 

Camping: Zion Canyon Campground
Prijs: USD160 per nacht (2 nachten)
Huur pakken voor The Narrows: USD280 (5 personen)

Vandaag begon met een kleine tegenslag. We stonden klaar om te vertrekken richting Lake Powell, maar ontdekten dat de afvoer van onze camper verstopt was. Geen ideaal begin van de dag, maar gelukkig reageerde Cruise America snel. Binnen korte tijd hadden ze een afspraak geregeld bij een garage in Springdale.

 

Daar ontmoetten we Bill, een vriendelijke en goedlachse monteur, samen met zijn trouwe hond Duke. Terwijl Bill met de camper aan de slag ging, brachten wij het uur door in een gezellig café om de hoek. Helemaal geen straf, en na een kop koffie en wat lekkers konden we weer op pad — iets later dan gepland, maar zonder verdere problemen.

 

Onze eerste stop was de Coral Pink Sand Dunes State Park, ongeveer anderhalf uur rijden verderop. De zandduinen lagen prachtig in het rode woestijnlandschap en vormden een perfecte plek voor een actief tussenmoment. We huurden sandboards en de jongens waren meteen enthousiast om de duinen af te gaan. In tegenstelling tot een skigebied waren hier natuurlijk geen liften om je omhoog te brengen, dus moesten we telkens zelf tegen de duinen oplopen. Dat was pittig, vooral in los zand.

 

Het zand was echt felroze en zat overal: in onze schoenen, kleren en haar. We hebben zelfs wat van het roze zand in zakjes gedaan als souvenir. Toen we terug waren in de camper bleek ook daar het zand overal te zitten — een tikje vervelend, maar wel een bewijs van een geslaagde dag.

 

Na het zandbordavontuur reden we verder richting Page, waar we zouden overnachten bij Lake Powell. Onderweg stopten we nog even bij Walmart om onze voorraad aan te vullen. Blijkbaar maakt zandhappen hongerig, want de kar zat snel vol met snacks en drinken.

 

Op de camping in Page aangekomen, gingen Nadine en de jongens nog snel het zwembad in om het zand van zich af te spoelen. Hugo stak de barbecue aan en zorgde voor het eten. We sloten de dag af met een glaasje wijn onder een heldere sterrenhemel. Vermoeid, stoffig, maar voldaan — klaar voor het volgende avontuur.

 

Camping: Page Lake Powell campground
Prijs: 70USD per nacht (2 nachten)
Sanddune boarden: USD125 (5 personen)

Vandaag begonnen we vroeg, want er stond een bezoek aan de bekende Antelope Canyon op het programma. Voordat we op pad konden, moest Nadine eerst nog het afvalwater van de camper lozen op de camping. Dat gaat inmiddels vrij soepel. Na een snel ontbijt vertrokken we richting de canyon, waar we een tour geboekt hadden.

 

De wandeling door de canyon duurde ongeveer twee uur en was erg indrukwekkend. De smalle, uitgesleten rotsgangen met hun golvende vormen en opvallende kleuren zorgden voor een bijzonder gezicht. Door de openingen in het plafond viel het zonlicht precies goed naar binnen, waardoor de wanden oplichtten in tinten oranje, rood en roze. We liepen op ons gemak mee met de gids en hadden voldoende tijd om te kijken en foto’s te maken. De kinderen vonden het ook erg mooi en waren onder de indruk.

 

Na afloop reden we terug naar Page, waar we bij Big Joe’s Texas BBQ lunchten. Het bleek een populaire plek. Hugo raakte aan de praat met de pitmaster en mocht even meekijken bij de grote rokers waarin het vlees langzaam lag te garen. Leuk om te zien, en het vlees smaakte uitstekend — vooral de pulled pork en brisket vielen goed in de smaak.

 

Na de lunch reden we door naar Horseshoe Bend, niet ver van Page. Na een korte wandeling bereikten we het uitzichtpunt. Vanaf de rotsrand keken we uit over de Colorado-rivier, die daar in een hoefijzervorm door het landschap slingert. Een indrukwekkend gezicht en een leuke afsluiter van de middag.

 

’s Avonds besloten we gebruik te maken van het bubbelbad op de camping. Even ontspannen na een warme dag en veel wandelen deed iedereen goed. Wel jammer: op deze camping hadden we geen vuurpit, dus geen kampvuur dit keer. In plaats daarvan nog wat lezen en spelletjes gedaan in de camper, waarna iedereen redelijk op tijd onder de wol ging.

 

Camping: Page Lake Powell Campground
Prijs: 70USD per nacht (2 nachten)
Entree Horseshoe Bend: USD10 
Excursie Antelope Canyon: USD570 (6 personen)

Vandaag begonnen we rustig aan onze dag. Op ons gemak stonden we op, ontbeten we in de camper en maakten we ons klaar voor een nieuw hoogtepunt van onze reis: de Grand Canyon. De rit ernaartoe duurde ongeveer 2,5 uur en voerde ons door prachtige landschappen vol bossen en open vlaktes. De jongens vermaakten zich ondertussen prima met hun Nintendo’s, terwijl wij genoten van de rust onderweg.

 

Toen we het park naderden, kregen we al een eerste glimp van de Grand Canyon te zien. Zelfs van een afstand was het al indrukwekkend. Eenmaal op de camping parkeerden we de camper, en met de pendelbus gingen we richting de Kaibab Trail, die ons zou brengen naar het bekende uitkijkpunt Ooh Aah Point.

 

Onderweg zagen we elanden langs de weg en ook bij het bezoekerscentrum — bijzondere dieren die zich hier duidelijk thuis voelen. De wandeling naar het uitzichtpunt duurde niet lang, maar was wel spectaculair. Bij aankomst begrepen we meteen waar de naam vandaan kwam: “Ooooh” en “Aaaah” klonken overal om ons heen. Het uitzicht is bijna niet te beschrijven. De enorme diepte — meer dan 1.500 meter — is op geen enkele foto echt goed vast te leggen. Maar als je er voor staat, voel je pas echt hoe groots het is.

 

Tijdens het genieten van het uitzicht kregen we helaas ook te maken met een windvlaag. Die blies Ben zijn pet van zijn hoofd, recht de canyon in — die zijn we dus kwijt. Hij kon er niet echt om lachen.

 

De klim terug omhoog was flink, maar goed te doen. Na zo’n twee uur wandelen waren we terug op de camping, waar het inmiddels flink begon af te koelen. Tijd om de barbecue aan te steken. We warmden ons op bij het vuur en sloten de maaltijd zoals inmiddels traditiegetrouw af met geroosterde marshmallows. Daarna zochten we op tijd de warmte van de camper op, moe maar vol indrukken. De Grand Canyon was in alle opzichten indrukwekkend — een dag die nog lang blijft hangen.

 

Camping: Mather campground
Prijs: USD18

De komende dagen staan vooral in het teken van flink wat kilometers maken. We zijn onderweg naar Sequoia National Park en hebben de rit daarom in drie etappes verdeeld. Vandaag stond de eerste tussenstop op het programma: Lake Havasu. Onderweg maakten we een leuke tussenstop in het oude mijnstadje Oatman, dat langs het bekende Route 66-traject ligt.

 

De route ernaartoe was verrassend bochtig. Vooral het laatste stuk richting Oatman kronkelde door de bergen, met smalle wegen en scherpe bochten. Vrachtwagens langer dan 40 voet zijn hier verboden, wat begrijpelijk is gezien de weg. Onze camper van 30 voet paste er net op, maar het stuurwerk moest wel heel precies zijn. Nadine vond dit stuk wat spannend en gaf het sturen liever even aan mij over. Eerder die dag had ze al het rechte stuk gereden, wat een stuk relaxter was.

 

Oatman zelf is een charmant dorpje waar het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan. De straten worden gedeeld met wilde ezels, die afstammen van de lastdieren van de oude mijnwerkers. Het hoogtepunt was onze ontmoeting met Walter, de ‘burgemeester’ van Oatman. Walter is een grote, vriendelijke ezel en volgens de locals moet je ‘m beslist even voeren. Dat hebben we natuurlijk gedaan, wat voor de kinderen extra leuk was.

 

In het oude hotel van het dorpje bezochten we nog de kamer waar ooit filmster Clark Gable heeft overnacht. De muren en plafonds zijn er bedekt met dollarbiljetten, volgeschreven door toeristen uit de hele wereld. Een mooie blik op de geschiedenis van het dorpje.

 

Na deze korte maar interessante stop reden we verder naar Lake Havasu. Helaas kwamen we pas vrij laat aan, wat jammer was, want het bleek een verrassend leuk stadje aan een prachtig meer te zijn. We stonden op een camping direct aan het water, iets wat we van tevoren niet wisten. Anders waren we hier zeker een dag langer gebleven.

 

’s Avonds gingen we nog even het stadje in voor een pizza. Om van de camping af te komen moesten we omlopen of over een hek klimmen; we kozen voor dat laatste. We maakten nog een foto van de lokale trots: de London Bridge. Hoewel iets minder indrukwekkend dan het origineel, was het toch leuk om te zien.

 

Al met al een geslaagde eerste dag van deze etappe. Morgen zetten we de reis voort richting Barstow!

 

Camping: Lake Havasu Camping
Prijs: USD38

Tijdens onze vakantie maakten we een tussenstop in Barstow, Californië. De camping waar we stonden was eenvoudig, maar had alles wat we nodig hadden: een plek om te slapen met stroom- en wateraansluiting. Het was een prima plek om even bij te komen tijdens de reis.

 

Wat Barstow leuk maakte, was ons bezoek aan het lokale outletcentrum. Het was een fijne afwisseling om daar wat vrije tijd te hebben en wat aankopen te doen. Vooral de kinderen vonden het leuk om even iets anders te zien.

 

Die avond zorgde Max voor de barbecue, het smaakte goed na zo’n dag onderweg. 

 

Al met al was Barstow een praktische stop. We konden even ontspannen, wat boodschappen doen en weer op krachten komen voor het volgende deel van onze reis.

 

Camping: Shady Lane RV Camp
Prijs: USD60

Onze tussenstop in Three Rivers, Californië, was oorspronkelijk gepland als bezoek aan Sequoia National Park. We hadden er erg naar uitgekeken, maar kwamen er al snel achter dat onze camper van 30 voet het park niet in mocht. In Sequoia National Park zijn campers langer dan 22 voet namelijk niet toegestaan. Er was wel een alternatieve ingang bereikbaar via een andere route, maar dat was een enkele rit van bijna tweeënhalf uur. Dat was helaas niet haalbaar binnen onze planning.

 

In plaats van teleurgesteld te zijn, bedachten we een leuk plan B: raften! We boekten een beginnerstocht op de rivier die toch best uitdagend bleek. Het was een fijne manier om actief te zijn en van de natuur te genieten. De jongens vonden het fantastisch om door het stromende water te varen en zich af en toe nat te laten spatten.

 

Onze camping lag direct aan de rivier, wat heel prettig was. De jongens konden niet wachten en gingen meteen pootjebaden in het ijskoude water. Ze dachten zelfs dat ze goud hadden gevonden tussen de stenen! De goudkoorts sloeg meteen toe, maar na wat opzoeken bleek het ijzerpyriet te zijn, ook wel ‘fools gold’ genoemd. Blijkbaar waren we niet de eersten die die vergissing maakten.

 

De camping zelf was erg fijn. Bij aankomst kregen we $6 terug van het vooruitbetaalde tarief, omdat we met vier kinderen en twee volwassenen waren, maar voor zes volwassenen hadden betaald. We bestelden meteen voor $10 aan hout, dat door een vriendelijke medewerker werd gebracht. Het was een flinke lading, genoeg om de komende dagen van een gezellig kampvuur te kunnen genieten.

 

Onderweg naar Three Rivers zagen we veel citrusplantages. Nadine stopte bij de rand van de weg om verse sinaasappels te kopen, wat zorgde voor een lekker, gezond tussendoortje.

 

We hadden onderweg ook wat problemen met de camper. Het hitteschild was waarschijnlijk losgekomen, waardoor we tijdens het rijden in de bergen opeens hete voeten kregen. Dat was even schrikken. We namen contact op met Cruise America en kregen te horen dat we er mee door konden rijden, zolang we het goed in de gaten hielden. Dat gaf ons een gerust gevoel.

 

Ondanks de camperproblemen en het missen van Sequoia National Park, was het een geslaagde dag met veel afwisseling en mooie natuur. Het raften en de rivier bij de camping maakten het een fijne tussenstop op onze reis.

 

Camping: Sequoia RV Ranch
Prijs: USD57
Raften: USD200 

Deze tussenstop brachten we door in Groveland, een klein stadje dat vlak bij Yosemite National Park ligt. We verbleven hier twee dagen op een camping die behoorlijk primitief was. De plekken hadden geen stroom- of wateraansluitingen, er waren geen douches en ook geen internetverbinding. Dat maakte het even een andere ervaring dan we gewend waren. Maar het voelde ook wel weer als echt kamperen, dicht bij de natuur, zonder afleiding van technologie. Het was heerlijk om simpel en rustig te leven, met de geluiden van de natuur om ons heen.

 

Yosemite zelf was echt prachtig. We hebben verschillende indrukwekkende watervallen gezien, waaronder Yosemite Falls, en natuurlijk de beroemde rots El Capitan. Daarnaast maakten we een korte wandeling om het park een beetje te verkennen. Ook hebben we een rondrit met de bus door Yosemite Valley gemaakt, zodat we zoveel mogelijk konden zien zonder te veel te lopen met de kinderen.

 

Omdat we de Sequoia’s in het Sequoia National Park niet konden bezoeken vanwege de campermaat, besloten we om naar het zuiden van Yosemite te rijden om daar de enorme bomen te bekijken. Het was ongeveer een uur rijden over smalle en bochtige bergwegen. Toen we aankwamen bij de groeve met de sequoia’s, moesten we nog twee mijl wandelen om bij de grootste bomen te komen. Die wandeling was best stevig, maar het was het helemaal waard. De grootste boom, ‘Grizzly’ genaamd, was echt indrukwekkend. Het was moeilijk te bevatten hoe groot deze boom was, en hoe oud — misschien wel 2800 jaar! Je moet er echt naast staan om het echt te begrijpen.

 

Tijdens ons verblijf werden we meerdere keren gewaarschuwd voor beren. Deze waarschuwingen stonden overal, op de camping en in het park. Om te voorkomen dat de beren op de camping zouden komen, moest al ons eten veilig worden opgeborgen in speciale kluisjes bij elke kampeerplek. Zo bleven de beren uit de buurt en was het voor iedereen veilig. Helaas voor de jongens hebben we geen beren gezien, maar we snapten wel waarom zulke maatregelen nodig zijn. Het was in ieder geval een bijzondere en natuurlijke ervaring, midden in een van Amerika’s mooiste nationale parken.

 

Camping:  Hodgdon Meadow Campground
Prijs: USD38 per nacht (2nachten)

Vandaag is de laatste dag van onze reis, en we sluiten af in San Francisco. Omdat we eerst nog vanuit Yosemite moesten reizen, hadden we helaas niet de hele dag de tijd om de stad te verkennen. Toch kwamen we op tijd aan op de camping, waar we ons snel klaarmaakten voor ons korte avontuur in de stad. Vervolgens namen we een Uber naar het centrum.

 

De rit begon meteen indrukwekkend, want we reden over de iconische Golden Gate Bridge. Het uitzicht was prachtig en het voelde bijzonder om eroverheen te rijden. Onze eerste stop was bij Pier 39, een drukke plek vol winkels en eetkraampjes. We hebben er rustig rondgelopen, een hapje gegeten en natuurlijk even bij de zeeleeuwen gekeken die heerlijk lagen te zonnen op de houten vlotten naast de pier. Dat is altijd een leuke en levendige bezienswaardigheid.

 

Vanaf Pier 39 zijn we te voet richting Union Square gegaan. Tijdens deze wandeling kwamen we door Chinatown, maar dat voelde voor Nadine en de kinderen wat onprettig, dus hebben we er niet lang rondgehangen en zijn we snel doorgelopen. Eenmaal bij Union Square hebben we nog wat kleine boodschapjes gedaan en zijn daarna ingestapt in een echte San Francisco Cable Car. Dat was een leuke ervaring, vooral voor de kinderen, die het heerlijk vonden om op deze klassieke tram te rijden.

 

Voor onze laatste avond in San Francisco hadden we een tripje naar Alcatraz geboekt. De boottocht vanaf de haven naar het eiland was al indrukwekkend, met de skyline van de stad op de achtergrond. Op het eiland volgden we een audiotour langs de gevangenis, waarbij we luisterden naar verhalen over beruchte gevangenen zoals Al Capone en de mysterieuze ontsnapping van drie gevangenen die nooit gevonden zijn. De jongens vonden het fascinerend en raakten echt geboeid door de geschiedenis.

 

De rondleiding duurde ongeveer twee uur. De terugreis verliep minder soepel, omdat de kapitein moeite had om de boot aan te meren, waardoor we ruim een half uur later terug waren. Rond negen uur ’s avonds waren we weer in de stad en sloten we de dag af met een snelle, maar lekkere pizza — een prima einde van een bijzondere reis.

 

Camping: Marin RV Park
Prijs: USD153
Excursie Alcatraz: USD306
Cable Cars: USD48

Het moment van het inleveren van onze camper is aangebroken. Na twee weken rondreizen, slapen, koken en leven in ons rijdende huisje, is het tijd om afscheid te nemen.

 

We maken nog een laatste rit naar het tankstation om de camper vol te tanken. Daarna begint het uitruimen: alle spullen verzamelen, tassen opnieuw indelen en controleren of we niets zijn vergeten. Dan is het zover – we moeten de camper afgeven bij Cruise America.

 

Het voelt vreemd om de sleutels in te leveren. De camper was twee weken lang ons huis op wielen. We hebben er veel in meegemaakt en gezien. Van drukke steden tot stille campings, van kronkelende bergwegen tot rustige bosgebieden – dit voertuig heeft ons overal gebracht.

 

En nu nemen we afscheid. Dag camper, bedankt voor het avontuur!