Half zeven. Met een koffie in de hand, koffers voor de deur wachten we op onze ‘taxi’. Om op tijd voor onze vlucht met British Airways te zijn die om half twaalf vertrekt willen we wel de tijd nemen om op tijd op Schiphol te zijn. Zeker met de aangekondigde veiligheidsmaatregelen en acties van het vliegveldpersoneel. Het online inchecken is 24 uur van te voren al gebeurd. Op dat moment hebben we ook pas onze stoelen vastgelegd. Geen enkel probleem. De meesten reserveren sowieso niet bij voorbaat een stoel tegen betaling. Bij het online inchecken was dus nog voldoende keus. De reservering voor Lang Parkeren op Schiphol P3 is gedaan. De rit verloopt vlotjes en ruim op tijd arriveren we. Door middel van het invoeren van alleen de creditcard gaat de slagboom open en is onze komst geregistreerd. Een plekje is zo gevonden en de bus brengt ons naar de terminal. Ook het inchecken verloopt vlot. In Londen hoeven we niets met onze bagage te doen. Die wordt meteen doorgelabeld naar onze eindbestemming, Phoenix. Een grondstewardess vertelt hoe we van de ene terminal naar de andere moeten gaan en als dat ook duidelijk is gaan we naar de paspoortcontrole. Die is bijna volledig geautomatiseerd. We voeren ons paspoort in en apparaat scant ons gezicht en matcht die met het paspoort. Er komt geen mens aan te pas. Ruim op tijd zijn we om nog even koffie te drinken en wat taxfree in te kopen. Van stress geen spoor.

De vlucht naar Londen vertrekt mooi op tijd en in een vloek en een zucht arriveren we. We moeten van terminal 5 naar terminal 3. Duidelijke aanwijzingen geven aan hoe we daar komen. We moeten een bus nemen die ons binnen 10 minuten over het uitgestrekte vliegveld naar de andere terminal brengt. Met onze bagage hoeven we dus niets te doen. Wel moeten we opnieuw langs een dame van British Airways om onze boardingpassen en paspoorten te laten zien. Gelukkig hebben we voldoende tijd. We eten even wat voordat we naar de gate gaan. Alles verloopt voorspoedig totdat we in het toestel komen. Daar doet de airco het niet. Het is erg warm en ook is er een probleem met een van de startmotors, waardoor we noodgedwongen anderhalf uur wachten in een ondertussen wel erg warme cabine. De oplossing: rustig blijven. Gelukkig wordt het probleem verholpen en kunnen we vertrekken. Onze stoelkeuze, bij de babycots is een prima beslissing, want we hebben hierdoor wat extra beenruimte. De verzorging is prima en de maaltijden die geserveerd worden ook. Een royaal aanbod aan films, maar op deze lange vlucht is het ook prettig om een dutje te doen. Een klein slaappilletje helpt.

Slechts met een half uur vertraging arriveren we in Phoenix. Hier is het gelukkig bij US customs ook relatief rustig. We zijn er snel doorheen en ook de koffers komen al gauw van de band. We lopen naar buiten richting ground transportation. Omdat wij een hotel hebben buiten het vliegveld maken we geen gebruik van een van de vele hotelshuttles, maar gaan in de rij staan voor een taxi naar Scottsdale. Binnen 20 minuten arriveren we (40$) en worden gedropt bij het Doubletree by Hilton Paradise Valley Resort. Een vrolijke dame heet ons welkom en wijst onze kamers toe. Het complex is vooral laagbouw. Door de prachtig aangelegde tuin volgen we het pad met kleurrijke bloemen en wuivende palmen. Twee mooi aangelegde zwembaden zijn er en een klaterende fontein voor onze kleine patio. De kamer is ruim en netjes. Ook al zijn we moe van de vlucht nemen we toch nog even een duik in het zwembad. In de sportbar bestellen we een paar drankjes en pizza en eten die bij het zwembad op. Het is ondertussen een uur of 10, maar de heerlijke zwoele lucht is te uitnodigend om al naar bed te gaan. Na nog een drankje geven we toch maar toe en duiken er in.

Hotel: Doubletree by Hilton Paradise Valley Resort, Scottsdale
Kosten: US$100,- per nacht