Zondag 5 juni
Rob wordt om 4:30 uur wakker. Hij had weliswaar de wekker om 4:50 uur gezet, maar dat was niet nodig. Carla wordt om 5:00 uur door haar wekker gewekt. We hebben gisteren vrijwel alles al ingepakt, dus we hoeven alleen de laatste dingen nog maar bij elkaar te halen. De reisbescheiden zijn door de reisorganisatie "Travelhome" keurig verzorg en zijn omder handbereik. En zo zitten we om 6:00 uur al klaar om te vertrekken. De taxi is om 6:15 uur besteld. Hij staat om 6:20 uur voor de deur en de chauffeur biedt zijn excuses aan dat hij te laat is. Hij had zich verslapen. Maar we komen al kletsend met de aardige chauffeur precies om 6:45 uur, de afgesproken tijd, op Schiphol aan.

Omdat we gisteren ook al online hadden ingecheckt, hoeven we nu alleen maar de bagage af te geven en onze handbagage (en onszelf) te laten controleren en om 7:15 uur zijn we al door de douane. Tijd genoeg dus voor een sanitaire stop, twee kopjes cappuccino en twee kopjes espresso. Bij de gate lezen we nog wat.
Het vliegtuig vertrekt om 9:45 uur, precies op tijd.
Dan volgt een lange en rustige vlucht waarbij we naar enkele nieuwe films kijken en vrij goed te eten en te drinken krijgen.

In het vliegtuig raken we in gesprek met een aardige Canadese vrouw die naast ons zit en in Toronto woont. Ze schrijft op een kladje allerlei (toeristische) informatie en adviezen over Toronto, Ottawa en Quebec en helpt ons daarbij al een aardig eindje op weg.Na ruim 7½ uur landen we om ongeveer 11:30 uur plaatselijke tijd in Toronto waar het 6 uur vroeger is dan in Nederland. De ontvangst bij de douane doet wat Amerikaans aan. We hoeven hier echter geen vingerafdrukken of een foto te laten maken.

De koffers komen vlot van de band en tegen 12:15 uur staan we bij de taxi.
Deze brengt ons voor $ 54,00 (ca. € 38,00) in een uur naar het “Bond Place Hotel” in Dundas Street in de binnenstad. De rit duurt twee keer zo lang als normaal omdat het tamelijk druk is. Ondanks de vroege aankomst kunnen we de kamer al betrekken. Onze kamer is geriefelijk. Het uitzicht op een binnenplaatsje is niet denderend.
We besluiten wat te gaan rondkijken in de stad. Het weer is redelijk: wat bewolking en zon. In de verte zien we wel enige donkere wolken. Het hotel is aardig centraal gelegen en ligt vlakbij het Dundas/Yonge-plein, dat hier het Times Square van Toronto wordt genoemd. Vandaag dag vinden op dit plein allerlei optredens plaats die de multiculturele samenleving van Canada in het algemeen en Toronto in het bijzonder symboliseren.

Onze biologische klok zegt dat het avond is en we krijgen trek in iets te eten. In een eenvoudig restaurant eten we een heerlijke pizza. Buiten breekt een enorme regenbui los en we zijn blij dat we binnen zitten. Als het droog is, lopen we maar even terug naar het hotel om ons regenjack en een paraplu te halen. Deze hebben we echter nauwelijks meer nodig.
We gaan het “Toronto Eaton Center” in: een zeer groot winkelcentrum van vier verdiepingen. We komen er achter dat dit centrum via een netwerk van 27 km ondergrondse gangen is verbonden met andere winkel- en kantoorcentra. Dat stelsel loopt helemaal tot aan het “Lake Ontario” waaraan Toronto ligt. Omdat het zondag is, zijn de kantoren gesloten en is het nogal lastig de route te vinden. Maar uiteindelijk komen we weer bovengronds en is het inmiddels prachtig weer geworden. Bij een Starbucks drinken we nog een kop koffie.

Dan lopen we terug via het plein waaraan het oude en het nieuwe stadhuis is gelegen. Op dit plein staat in grote letters de naam van de stad weergegeven en daarvan worden uiteraard zeer veel foto’s gemaakt. We duiken nog even ondergronds en drinken daar een lekkere smoothie. We zijn behoorlijk moe geworden, want intussen is het in Nederland 2:00 uur ’s nachts en zijn we al 21 uur op. We frissen ons nog even op en duiken ons bed in.

Maandag 6 juni
Ondanks dat we vroeg (Canadese tijd) en erg laat (Nederlandse tijd) naar bed zijn gegaan, slapen we behoorlijk uit tot 7:00 uur Canadese tijd (13:00 uur Nederlandse tijd). We gaan naar het “Toronto Eaton Centre” voor ons ontbijt. Dit is namelijk niet inbegrepen bij de prijs van het hotel. Dat is overigens bijna nergens gebruikelijk in de VS en Canada. Het is een soort Engels ontbijt met koffie. Het smaakt prima.

Dan weer terug naar het hotel om de tanden te poetsen en vervolgens nemen we de “City Sightseeing Bus” die vlakbij het hotel een halte heeft en ons door het centrum van Toronto voert. Het is een zogenaamde hop-on hop-off tour wat betekent dat je de hele dag (en ook de volgende dag) op tal van plaatsen kunt in- en uitstappen. Een vriendelijke jongedame vertelt tijdens de rit van alles over de bezienswaardigheden die we passeren en door het fraaie weer kunnen we op het open bovendek van de bus zitten en alles goed bekijken. We stappen uit om naar “China-town” te gaan waar we vrijwel uitsluitend mensen van Aziatische oorsprong zien en veel reclameborden in Chinese tekens. Er is geen espresso te krijgen, maar net buiten dit district vinden we een leuke koffietent waar heerlijke espresso te koop is. We gaan weer verder met de bus en na ongeveer een half uur stappen we uit in de buurt van de “CN-tower”, maar we wandelen eerst naar het “waterfront” waar we als lunch een lekkere wrap eten. Vervolgens stappen we op een rondvaartboot die ons in drie kwartier over het Ontariomeer voert. Dit is ook bij de prijs van de sightseeing tour inbegrepen. We kijken prachtig uit op de skyline van Toronto. Hierna lopen we terug voor een bezoek aan de "CN-tower" waar we in 55 seconden naar een hoogte van 350 m stijgen en een prachtig uitzicht over de stad hebben. Maar dat is nog niet genoeg, want we gaan nog 100 m verder omhoog. Op deze hoogte van 450 m kijken we nog verder. Er is op een lagere verdieping ook nog een gedeelte met een glazen vloer waar we op kunnen lopen en 340 m naar beneden kijken. Heel spectaculair allemaal.

Het is inmiddels 17:30 uur als we weer op de bus stappen die ons weer naar ons beginpunt brengt. We eten prima fish and chips in een leuk restaurant waar ook lekkere biertjes worden getapt. En dat gaat er ook wel in.
In het hotel werken we wat aan dit dagboek en lezen we nog wat. Dan is het weer bedtijd.

Dinsdag 7 juni
Toronto bestaat eigenlijk uit een flink aantal stadsdelen die aan elkaar zijn gegroeid en nu één gemeente vormen. “York” was de naam van het deel dat nu het centrum van Toronto is. Toronto is de vijfde stad van Noord-Amerika en heeft 8 miljoen inwoners afkomstig uit meer dan 100 etnische groepen. Het verwondert ons dan ook niet dat we voor ons gevoel veel “buitenlanders” zien. Europeanen zijn hier echter net zulke allochtonen als de andere bevolkingsgroepen. De zogenaamde “Native Americans”, de indianen, zijn eigenlijk de enige autochtonen. Iedereen lijkt hier elkaars cultuur te respecteren. Geen vreemde gezichten aangaande hoofddoekjes, tulbanden, keppeltjes, donkere huidtinten en wat al niet meer.
Tot zover enige overpeinzingen over de diversiteit van verschillende rassen en religies.
Ondanks de drukte in de stad, gaat alles er heel relaxt aan toe. Alle voetgangers wachten tot het licht aangeeft dat men kan oversteken. Als je wilt oversteken waar geen verkeerslichten zijn, stoppen de auto’s als de chauffeur ziet dat je naar de overkant wilt.

We ontbijten in het restaurant van het hotel, maar de kwaliteit is minder dan het tentje waar we gisteren hebben gegeten.
We wandelen eerst naar het “oudste postkantoor” van Toronto waarin nu ook een klein museum is ingericht. We kunnen er met een ganzenveer op speciaal papier een felicitatiebrief schrijven voor onze kleinzoon Lars die binnenkort jarig is. Het vel papier wordt op een speciale manier gevouwen en met een lakstempel dicht gemaakt. Heel leuk.
Daarna bezoeken we de “St. James-kerk” waar net een organist oefent voor een recital dat ’s middags wordt gegeven. Vervolgens gaan we naar een grote overdekte markt waar een veelheid aan allerlei voedingsmiddelen worden verkocht. We drinken er onze ochtendkoffie vergezeld van een lekker taartje. We kopen een belegd broodje met wat drinken voor onderweg. We stappen weer op de sightseeing bus die ons naar het “Bata Shoe Museum” brengt. Dit museum toont de geschiedenis van de schoen op een bijzonder mooie manier met veel informatie. Van de slippers van de Dalai Lama tot de extravagante schoenen van Elton John (zie foto rechts). We wandelen terug naar ons hotel waar we een middagtukje doen.
Dan gaan we op zoek naar een eetgelegenheid voor de avondmaaltijd. We dineren in een aardig restaurant met de weinig Canadese naam “Swiss Chalet”. We worden uiterst vriendelijk bediend en nuttigen er als voorafje een ceasar salade en als hoofdgerecht eten we penne met pesto en kip. Dit alles gaat er met een biertje weer prima in. Een toetje kan er echt niet meer bij, mede dankzij de grote porties die men hier serveert.

We lopen nog even een winkelcentrum in en zijn opnieuw verbaasd als we opnieuw, maar nu in een ander deel van het ondergrondse voetgangersparadijs terecht komen waarover we eerder ook al repten.
Dan weer naar het hotel waar we, net als gisteren, dit dagboek bijwerken en wat lezen.